بریده‌هایی از کتاب متل کالیویستا

من توی کلِ زندگی‌م فقط جنگیدم. دیگه خسته شدم. جنگیدن فایده نداره... آدم‌ها همون‌جوری که هستن می‌مونن.

احساس کردم می‌خواهد کاری کند که حالم بهتر شود

«به خاطر تو. تو سکهٔ بی‌نظیر منی میا. این رو می‌دونی؟»

آن موقع، اجارهٔ خانه‌مان تقریباً به اندازهٔ کلِ درآمد پدرم بود. (کی می‌گفت زندگی توی آمریکا مجانی است؟)

زندگی کوتاه است و باید اتفاقات خوب را جشن گرفت.

نباید از روی ظاهر قضاوت کرد.

تا بازی نکنی برنده نمی‌شی.

«هیچ درختی بی‌عیب و نقص نیست، این رو یادت باشه. همینه که بهشون شخصیت می‌ده.»

سرم را تکان دادم. گفت: «این یعنی چیزایی که به نظر ما اشتباه می‌آن همیشه هم اشتباه نیستن. بعضی وقت‌ها یه اشتباه در واقع یه فرصته، ولی ما همون لحظه و همون‌جا متوجهش نمی‌شیم. منظورم رو متوجه می‌شی؟»

«راجع به تعطیلات آخرهفتهٔ قبل نوشتم که با مامان و بابام یک ساعت توی صف سینما وایسادیم وقتی هم به خانم بلیت‌فروش رسیدیم بلیت‌ها تموم شدن! غم‌انگیز نیست؟» گفتم: «خیلی غم‌انگیزه.» و توی دلم آرزو کردم که یک روز غم‌انگیزترین اتفاق زندگی‌ام همین باشد.

دلم می‌خواست تکانش بدهم و بگویم، تو نمی‌فهمی! معنی «آزاد» این نیست. آزادی یعنی تا جرمت ثابت نشده بی‌گناهی، نه این‌که هرچقدر هم آدم خوبی باشی در هر صورت گناهکار شناخته بشی

نکته آن‌جا بود که بعضی‌وقت‌ها باید خودتان وارد عمل شوید. باید خلاقیت به خرج دهید تا به چیزی که می‌خواهید برسید.

«آخی، عزیز دلم، بعضی وقت‌ها آدم‌بزرگ‌ها حرف‌های احمقانه‌ای می‌زنن، ولی منظور بدی ندارن.»

تا بازی نکنی برنده نمی‌شی.

«تو نمی‌فهمی‌بچه جون. من توی کلِ زندگی‌م فقط جنگیدم. دیگه خسته شدم. جنگیدن فایده نداره... آدم‌ها همون‌جوری که هستن می‌مونن.»

باید از ترن هواییِ بَد پیاده می‌شدیم و سوار ترن هوایی خوب می‌شدیم.

«چرا وسط قطعهٔ به این قشنگی یه قسمت ترسناک گذاشتن؟» گفته بود: «چون بعضی وقت‌ها زندگی ترسناک می‌شه، کوچولو.»

بابا و مامانم همیشه دم از سرنوشت می‌زدند. بعضی وقت‌ها فکر می‌کردم که نکند این سرنوشت را آدم بزرگ‌ها از خودشان درآورده‌اند که دلشان را به آن خوش کنند

«کاش یه فیلم بود که نشونشون می‌داد این‌جا واقعاً چه شکلیه.»

بیشتر مواقع، غریزه حکم می‌کند که خودمان را در شرایط سخت کنار بکشیم، اما این کتاب دربارهٔ زمانی است که با وجود تمام گرفتاری‌ها و دل‌شکستگی‌هایتان، کنار نمی‌کشید و باز هم هر روز صبح بیدار می‌شوید و با چشمان بانشاط و کنجکاو به دنیا نگاه می‌کنید.