بریده‌هایی از کتاب آدم های سمی

شگرد توقف افکار می‌تواند با یک فکر مثبت نیز همراه شود. مثلا زمانی که فریاد می‌کشید: «ایست!» به‌دنبال آن تصور کنید هیچ‌کس مهم‌تر از خودتان نیست؛ یا شما از آن فرد بیشتر ارزش دارید. به‌طور کلی می‌توانید هر چیز مثبتی را که به شما احساس بهتری می‌دهد، به‌دنبال توقف فکر منفی، به خود تلقین کنید.

شاید توجه کرده باشید که زمانی که فردی جمله‌ای زهرآگین به شما می‌گوید و شما با شوخی مناسب و درعین‌حال دندان‌شکنی جوابش را می‌دهید، آن فرد در نظر خودش و دیگران تا چه حد از گفتهٔ خود احساس حماقت می‌کند و درعین‌حال شما هم احساس می‌کنید از خشم درونی‌تان کاسته شده است.

به مدت دو ثانیه اکسیژن هوا را از طریق دهان به درون ریه‌ها بکشید. ۲. درحالی‌که فرد سمی را در نظر دارید اکسیژن تنفس‌شده را به مدت سه ثانیه درون خود حبس کنید. ۳. حالا با تمام قوا (درحالی‌که فرد سمی را همچنان در نظر دارید) تمامی اکسیژن درون را به بیرون تخلیه کنید. ۴. دو ثانیه توقف کنید و تنفس نکنید. ۵. اکنون مراحل یک تا چهار را دوباره تکرار کنید (درحالی‌که فرد سمی و رفتار و گفتارش را در نظر دارید و انرژی منفی آن را با بازدم خود از بدنتان بیرون می‌رانید). ۶. حال این کار را دوباره تکرار کنید (درحالی‌که احساسات منفی‌تان را با بازدم به بیرون می‌رانید). بعد از مرتبهٔ سوم، بلافاصله نفس عمیقی (از طریق دهان) بکشید، ریه‌هایتان را از هوا پر کنید، و سپس به‌طور طبیعی بازدم را انجام دهید.

ده شگرد برای رویارویی با افراد سمی ۱. شگرد تنفسی برای تخلیهٔ فشار عصبی ـ هیجانی ۲. شگرد شوخی ۳. شگرد توقف جریان افکار آزاردهنده ۴. شگرد آینه‌گونگی ۵. شگرد رویارویی مستقیم ۶. شگرد پرسش توأم با آرامش ۷. شگرد تخلیهٔ عصبی ـ هیجانی شدید ۸. شگرد برخورد توأم با همدلی و مهربانی ۹. شگرد تلافی تخیلی ـ نیابتی ۱۰. شگرد قطع رابطه

روش برخورد «من برتر از تو هستم» که آنها در پیش گرفته‌اند دراصل برای پنهان کردن احساس درونی «من کمتر از تو هستم» آنهاست. درحقیقت آنها از حس بی‌ارزشی رنج می‌برند و شخصیت بسیار ضعیف و شکننده‌ای دارند.

«هرگاه من روزم را با یک گروه می‌گذرانم و گفتگوها هیچ‌گاه به نقطهٔ واضح و مشخصی نمی‌رسد بلکه تنها به حواشی می‌پردازد، آن روز بسیار احساس فرسودگی می‌کنم.»

ستیزه‌جویان عصبانی اصولا به دیگران احترام نمی‌گذارند و سرکش هستند. دلشان می‌خواهد با همه بجنگند. روش آنها این است که شما را تحریک و ترغیب کنند تا با آنها دربیفتید، تا بتوانند در میان جنگ و جدل به شما ثابت کنند حق با آنهاست ولو اینکه حتی ندانند برای چه می‌جنگند یا بحث می‌کنند.

شما باید این واقعیت را بپذیرید که همواره در اطرافتان آدم‌هایی هستند که دوست‌تان ندارند و کاری هم در این زمینه از دست شما برنمی‌آید.

این باور که ما باید همه را دوست داشته باشیم و همه نیز باید ما را دوست داشته باشند، تصوری خام و سست بیش نیست.

اطرافمان را با افرادی پر کنیم که وجودشان برای‌مان مثبت و منبع انرژی است.

توجه داشته باشید که نباید به هر کسی در زندگی خوشامد گفت. به‌عبارتی، طبق توصیهٔ کنفوسیوس خودتان را با کسانی که به خوبی خودتان نیستند درگیر نکنید.

دراصل درست این است که افرادی را که برای سلامت روح و روان شما مضرند یا با ویژگی‌های شخصیتی شما در تخاصم هستند از زندگی‌تان کنار بگذارید.

دقت کنید که تلقی دیگران از یکدیگر را ملاک ارزیابی‌های خود قرار ندهید. چه‌بسا فردی که برای دیگران سمی است برای شما به بهترین دوست تبدیل شود.

هرگاه کسی سعی کرد فردی دیگر را در نظر شما بی‌اعتبار کند، باید متوجه باشید که قضاوت‌تان تحت‌تأثیر او قرار نگیرد.

سمی‌بودن یک فرد با درجهٔ نزدیک‌شدنش به ما رابطهٔ مستقیم دارد.

دراصل گویای این است که آنچه برای یکی درد است ممکن است برای دیگری لذت باشد، یا متشابهآ آنچه برای یکی زباله محسوب می‌شود برای دیگر گنج باشد.

همچنین تحقیقات علمی ثابت کرده که رابطهٔ تنگاتنگ و مستقیمی بین سرکوب احساسات منفی فروخورده و سرطان و بیماری‌های قلبی وجود دارد.

کسانی‌که تأثیر منفی در روحیهٔ شما دارند می‌توانند از نظر سلامت جسمی نیز شما را خلع سلاح کنند و سامانهٔ ایمنی و طبیعی بدن شما را تضعیف و مستعد بیماری کنند.

اگر شما مدتی طولانی در کنار فردی سمی به سر برید یا با چنین فردی زندگی کنید و اجازه دهید که این فرد زهرش را در جسم و روح شما تخلیه کند، احتمال دارد علاوه بر بیماری‌های روحی دچار انواع بیماری‌های جسمی نیز بشوید.

احساسات‌تان را خرج کسانی که سعی در تخریب شما دارند و نمی‌خواهند به شما اجازهٔ رشد دهند، نکنید.»