بریده‌هایی از کتاب فرضیه خوشبختی

عشق و کار برای مردم دقیقاً مثل آب و آفتاب برای گیاهان است. وقتی از فروید پرسیدند یک انسان عادی باید چه‌کاری را به‌خوبی انجام بدهد، جواب معروفش این بود "عشق و کار".

"اکثر انسان‌ها از ظواهر تاثیر می‌گیرند، و بیشتر تحت‌تأثیر ظاهر چیزها هستند تا واقعیت آن‌ها، طوری که انگار آن ظواهر واقعی‌اند."

کسی که همهٔ موجودات را در خودش و خودش را در همهٔ موجودات می‌بیند، همهٔ ترسش می‌ریزد... وقتی یک فرد خردمند این وحدت با عظمت را می‌بیند و نفسش همهٔ موجودات را دربرمی‌گیرد، چه خیال باطل و چه غمی می‌تواند به او نزدیک شود؟ ‫اوپانیشادها

اگر می‌خواهید بچه‌هایتان سلامت و مستقل بزرگ شوند، باید به آن‌ها بچسبید، بغل‌شان کنید، در آغوش بگیریدشان و به آن‌ها عشق بورزید. به بچه‌ها پایگاه امنیتی بدهید و دیگر خودشان اکتشاف می‌کنند و تنهایی به دنیا مسلط می‌شوند.

بااین‌حال تحقیقات اخیر روان‌شناسی نشان می‌دهند که بودا و انجیل کمی زیاده‌روی می‌کنند. بعضی چیزها ارزش جست‌وجو دارند؛ بخشی از شادی هم به جهان خارج از شما مربوط است، البته اگر بدانید کجا دنبالش بگردید.

اون‌هم غرق‌شدن توی کار چالش‌برانگیزیه که کاملاً با توانایی‌هاشون مطابقت داره.

اگر می‌خواهید بچه‌هایتان سلامت و مستقل بزرگ شوند، باید به آن‌ها بچسبید، بغل‌شان کنید، در آغوش بگیریدشان و به آن‌ها عشق بورزید. به بچه‌ها پایگاه امنیتی بدهید و دیگر خودشان اکتشاف می‌کنند و تنهایی به دنیا مسلط می‌شوند.

"بیهوده است که بگوییم نوع بشر باید به آسودگی رضایت بدهد: آدمیزاد باید حرکت کند. اگر هم نتواند چیزی را پیدا کند، آن را می‌سازد." (شارلوت برونته، ۱۸۴۷)

حکمت عامیانهٔ سراسر دنیا هم این را تأیید می‌کند: هفت عیب بقیه را می‌بینیم، اما ده عیب خودمان را نه! (ضرب‌المثل ژاپنی) بز نر خودش متوجه نمی‌شود که بو می‌دهد. (ضرب‌المثل نیجریه‌ای)

آدم عاقل "خوشمزه‌ترین غذا را انتخاب می‌کند، نه بیشترین میزان غذا".