بریده‌هایی از کتاب من ملاله هستم

دو قدرت در جهان حکمرانی می‌کند؛ یکی شمشیر و دیگری مداد، از این گذشته قدرتی دیگر با نیرویی بیش از آن دو وجود دارد و آن در دست زنان است.»

«هیچ مبارزه‌ای بدون همراهی زنان دوشادوش مردان پیروزی به بار نخواهد آورد

مولانا لیاقت همراه با سه پسرش در میان کسانی بودند که در حمله هواپیمای بدون سرنشین امریکا به مدرسه بوجار در روزهای پایانی اکتبر ۲۰۰۶ کشته شدند. هشتاد تن از مردم شامل پسربچه‌های دوازده ساله که برخی از آنان از مردمان سوات بودند جان خود را از دست دادند. پس از این حمله ما وحشت‌زده بودیم و مردم سوگند خوردند که انتقام بگیرند. ده روز بعد بمب‌گذاری انتحاری در سربازخانه ارتش در درگی (منطقه‌ای در راه اسلام‌آباد تا سوات) خودش را منفجر کرد و چهل‌ودو سرباز پاکستانی کشته شدند. در آن هنگام بمب‌گذاری انتحاری در پاکستان به ندرت رخ می‌داد ولی در آن سال به طور کلی شش بمب‌گذاری انجام شد و بزرگ‌ترین حمله‌ای بود که توسط شبه‌نظامیان پاکستانی اجرا شده بود. هنگام عید ما حیواناتی مانند گوسفند و بز را قربانی می‌کنیم. ولی فضل‌الله گفت: «در این عید حیوان‌های دو پا قربانی خواهند شد.»

من و دوستانم نمی‌توانستیم درک کنیم که تحصیل دختران چه ایرادی می‌تواند داشته باشد. از پدر پرسیدم: «چرا نمی‌خوان دخترها به مدرسه برن؟» او پاسخ داد: «اونا از قلم وحشت دارن.»

«سنگ پشتو هرگز در آب نمی‌پوسد.» به این معنی که پشتون‌ها هرگز چیزی را نه فراموش می‌کنند و نه می‌بخشند. به همین خاطر است که ما به ندرت تشکر می‌کنیم زیرا معتقدیم که یک پشتون هرگز کار خوب را فراموش نخواهد کرد و به زودی جبران خواهد کرد، درست مانند تلافی عملی ناخوشایند. پاسخ مهربانی فقط محبت و مهربانی خواهد بود و با عباراتی مانند «متشکرم یا سپاسگزارم» جبران نخواهد شد.

«اگر می‌توانید نقش موثر کتاب در زندگی را به پسرم بیاموزید ولی در عین حال زمان کافی در اختیار او قرار دهید تا به پرندگان در حال پرواز در آسمان، زنبورها و گل‌های دامنه‌ای سرسبز بیندیشد. به او آموزش دهید که بهتر است شکست بخورد تا این که با فریب به پیروزی دست یابد.»

من دختر سرزمینی‌ام که تفنگ‌ها را برای جشن تولد یک پسر آتش می‌کنند در حالی که دختران پشت پرده‌ای پنهان می‌شوند و تنها نقش آنان تهیه غذا و مراقبت از فرزندان است.

وقتی بی‌خانمان بودیم درباره تصمیم سیاست‌مدار شدنم در آینده بسیار اندیشیده بودم و اکنون می‌دانستم که انتخاب درستی بود. کشور ما دچار بحران‌های بسیاری بود ولی برای مقابله با آن‌ها رهبران واقعی وجود نداشت.

هیچ مبارزه‌ای بدون همراهی زنان دوشادوش مردان پیروزی به بار نخواهد آورد. دو قدرت در جهان حکمرانی می‌کند؛ یکی شمشیر و دیگری مداد، از این گذشته قدرتی دیگر با نیرویی بیش از آن دو وجود دارد و آن در دست زنان است.

مدرسه تنها چیزی نبود که عمه‌های من از آن محروم شدند. هنگام صبح که پدرم شیر یا خامه می‌خورد به خواهرانش چای بدون شیر می‌دادند و اگر صبحانه تخم مرغ داشتند فقط برای پسرها بود. وقتی برای شما جوجه می‌پختند بال و گردن برای دخترها بود و پدرم، برادرش و پدربزرگ گوشت لذیذ سینه را صرف می‌کردند.