بریده‌هایی از کتاب من ملاله هستم

تشکیلات دانشجویی مهم دیگری به نام «جماعت طلبه اسلامی» بود که قدرت بسیاری در اغلب دانشگاه‌های پاکستان داشت. این تشکیلات به دانشجویان کمک هزینه تحصیلی و کتاب‌های رایگان می‌داد ولی نظریاتش به کلی از روی تعصب بود و سرگرمی مورد علاقه آنان گردش در دانشگاه‌ها و جلوگیری از برگزاری کنسرت‌های موسیقی بود.

ناآگاهی مردم این فرصت را در اختیار سیاست‌مداران می‌گذارد که آنان را فریب بدهند و مدیران بی‌کفایت دوباره انتخاب شوند.

«هیچ مبارزه‌ای بدون همراهی زنان دوشادوش مردان پیروزی به بار نخواهد آورد. دو قدرت در جهان حکمرانی می‌کند؛ یکی شمشیر و دیگری مداد، از این گذشته قدرتی دیگر با نیرویی بیش از آن دو وجود دارد و آن در دست زنان است.»

من دختر سرزمینی‌ام که تفنگ‌ها را برای جشن تولد یک پسر آتش می‌کنند در حالی که دختران پشت پرده‌ای پنهان می‌شوند و تنها نقش آنان تهیه غذا و مراقبت از فرزندان است.

«هیچ مبارزه‌ای بدون همراهی زنان دوشادوش مردان پیروزی به بار نخواهد آورد. دو قدرت در جهان حکمرانی می‌کند؛ یکی شمشیر و دیگری مداد، از این گذشته قدرتی دیگر با نیرویی بیش از آن دو وجود دارد و آن در دست زنان است.»

طالبان شاید می‌توانست مداد و کتاب را از ما بگیرد ولی امکان نداشت که ذهن ما را از اندیشیدن باز دارد.

«بیایید قلم‌ها و کتاب‌هایمان را در دست بگیریم چرا که تنها اسلحه قدرتمند ما محسوب می‌شوند. یک کودک، یک معلم، یک کتاب، و یک قلم می‌تواند دنیا را دگرگون کند.» در واقع نمی‌دانستم که این سخنرانی چگونه به نظر رسیده است تا این که حضار تشویقم کردند.

«وقتی سفرتان را از انتهای دُم مار شروع کنید مقصدتان دنیای زهرآلود سرش خواهد بود.»

وقتی می‌خواهید به هدف خود دست یابید موانع و مشکلات بسیاری سر راه شما خواهد بود ولی حقیقت این است که باید بدون نومیدی ادامه دهید.

مردان ما گمان می‌کنند که اگر پول به دست بیاورند و دستور بدهند به قدرت دست یافته‌اند. ولی نمی‌دانند قدرت در دستان زنی است که تمام روز از همه مراقبت می‌کند و کودکی را به دنیا می‌آورد.