بریده‌هایی از کتاب همه چیز درباره نویسندگی خلاق

«وقتی کتاب را می‌خوانید می‌گویید کاش نویسندهٔ کتاب دوست صمیمی‌ام بود تا هروقت دلم خواست می‌توانستم باهاش تلفنی گپ بزنم!»

به طور خلاصه، شما به ده کلید خلاقیت نیاز دارید. پس بهتر است برای شروعِ نوشتن هریک از آن‌ها را به ذهنتان بسپارید. ۱‌. کنجکاوی، ۲‌. شور و اشتیاق، ۳‌. اراده، ۴‌. آگاهی و هوشیاری، ۵‌. انرژی، ۶‌. استقبال از فکرهای تازه، ۷‌. حساسیت، ۸‌. سماجت و سرسختی، ۹‌. گوشی شنوا و ۱۰‌. چشمی بینا.

یکی از ابزارهای مهم نویسنده بازبینی است. خواندن و بازخوانی به نظر من برای اصلاح نوشته واقعاً مفید است. من بر این باورم که اگر نتوانید کتابی را بازخوانی کنید، نمی‌توانید داستان خود را اصلاح کنید.

برای آشنا شدن با انواع پایان‌بندی‌ها این داستان‌های کوتاه و برجسته را بررسی کنید. - آنچه به دوش کشیدند، اثر تیم اُبریِن - هدیهٔ مغ، اثر اُ. هنری - افسانهٔ گودال خفته، اثر واشینگتون ایروینگ - خانم بریل، اثر کاترین مانسفیلد - زندگی مرموز والتر میتی، اثر جِیمز تربر - کمربند خالدار، اثر آرتور کونان دویل - قلب قصه‌گو، اثر ادگار آلن‌پو - ازدواج در منچستر، اثر الیزابت گاسکل - ستارهٔ روشن صبح، اثر ریچارد رایت - دگردیسی، اثر فرانتس کافکا - جایی خوب و بزرگ، اثر هنری جیمز - اگر مثل آن برایم بخوانی، اثر آخیل شامرا - تنظیم‌کنندهٔ پیانو، اثر پیتر مِینک - مِنِسِتونگ، اثر آلیس مونرو

اگر در داستان کوتاه، قبل از اینکه به عناصر اصلی بپردازید، صفحات زیادی را به توصیف شخصیت اصلی اختصاص دهید تا صحنه را برای بازگو کردن آنچه رخ خواهد داد آماده کنید، زمان از دست می‌رود و حوصلهٔ خواننده، که نمی‌داند مسائل داستان چطور حل می‌شود، سر می‌رود. نویسندهٔ داستان کوتاه باید زود وارد اصل موضوع شود و پیش برود.

بهترین داستان‌های کوتاه قصهٔ زاویه دید، صداها، افکار و اعمال را برای ما تعریف می‌کند و به ما کمک می‌کند آن را درک کنیم و به لحظات جذاب زندگی ربط دهیم. آنچه از گفتار و رفتار شخصیت‌ها در لحظات سرنوشت‌ساز زندگی یاد می‌گیریم به ما بصیرت درک شرایط انسانی را می‌دهد و شخصیت انسانی ما را می‌سازد

ماریَن گاوین، نویسندهٔ مادر گنجشک، داستان کوتاه را این‌طور تعریف می‌کند: «تکه‌ها و برش‌هایی از روشن‌ترین و سیاه‌ترین لحظات زندگی؛ داستان کوتاه، در بهترین شکل، زندگی در کپسول است.»

کلید کاوشگری، آماده بودن است. شما هرگز نمی‌دانید نور خلاقیت چه موقع می‌درخشد.

وقتی شجاعانه نوشتن همه‌چیز شما شود، می‌توانید پایداری و استقامت کنید.

برای خوب نوشتن به چه چیزهایی نیاز دارید؟ مطمئناً به لوازمی مثل رایانه، قلم و کاغذ. اما برای اینکه به بهترین شکل بنویسید به زمان، الهام، نگرش مثبت و امید به موفقیت هم احتیاج دارید.

موقعی است که حس می‌کنم بخشی از خلاقیت هستم؛ جایی که خلاقیتم را کسب می‌کنم تا به کار اندازم/ نائولا اُفائولیَن: «شما کی هستید؟»

در ۲۵ سالگی اولین خودنویس دیپلمات مون بلان خود را خریدم. قلم برایم نماد بود و ابزار نگارش واقعی. همچنین یاد گرفته بودم که قلم قوی‌تر از شمشیر است، اما شمشیر راحت‌تر پاک می‌شود/

آیا می‌دانستید فِرد تِرمن، که به پدر سیلیکون ولی (بهشت اهل رایانه) مشهور است، نویسنده هم بوده است؟ وی با مشغولیت‌هایی که در دانشگاه استانفورد، به عنوان رئیس دانشکده مهندسی، داشت و ضمناً درگیر برپایی پارک تحقیقات استانفورد نیز بود، وقت زیادی برای نوشتن پیدا نمی‌کرد. اما به دوستانش گفته بود با نوشتن روزانه یک صفحه می‌تواند یک‌ساله یک کتاب بنویسد.

آیا می‌دانستید فِرد تِرمن، که به پدر سیلیکون ولی (بهشت اهل رایانه) مشهور است، نویسنده هم بوده است؟ وی با مشغولیت‌هایی که در دانشگاه استانفورد، به عنوان رئیس دانشکده مهندسی، داشت و ضمناً درگیر برپایی پارک تحقیقات استانفورد نیز بود، وقت زیادی برای نوشتن پیدا نمی‌کرد. اما به دوستانش گفته بود با نوشتن روزانه یک صفحه می‌تواند یک‌ساله یک کتاب بنویسد.

انسان در حالت خلاقیت از خود بیخود می‌شود. انگار سطلی در ضمیر ناخودآگاه خود فرومی‌کند و چیزی را که فراتر از دسترس اوست بیرون می‌کشد. آن‌گاه آن را با تجربیات طبیعی خود می‌آمیزد و اثری هنری از آن می‌سازد/ ا. م. فورستر

وقتی کار خود را ویرایش می‌کنید، این عبارت را در ذهن داشته باشید: «کم، زیاد است.» زبان پرقدرت نیازی به صفت‌های اضافی ندارد.

انگیزهٔ نوشتن از تلاطم زندگی زاده می‌شود

فکرها و راهکارهای بزرگِ نوشتن به همین شکل ظاهر و به‌سرعت هم ناپدید می‌شوند. کلید کاوشگری، آماده بودن است. شما هرگز نمی‌دانید نور خلاقیت چه موقع می‌درخشد.

از نظر من شخصیت‌ها جوهر رمان هستند. اگر آن‌ها را نفهمم، تا حدی از آن‌ها خوشم نیاید (مسلماً شاید شما از شخصیت یک آدم بد اما مهم هم خوشتان بیاید)، حس نکنم آن‌ها باورکردنی هستند و مدتی‌ پس از خواندن داستانشان به آن‌ها فکر نکنم، قدرتمندترین درونمایه یا خط پیرنگ یا صحنه‌آرایی برایم معنای چندانی نخواهد داشت. شخصیت‌های سه‌بعدی، مسحورکننده و چشمگیر می‌توانند رُمانی را علم کنند یا زمین بزنند.

به همه بگویید که برای نویسنده شدن تلاش می‌کنید، می‌توانید بنویسید و بنویسید و از جایتان تکان نخورید، اما فکر نویسنده شدن ترسناک و نگران‌کننده است. وقتی شجاعانه نوشتن همه‌چیز شما شود، می‌توانید پایداری و استقامت کنید. دوستان، همکاران، والدین، فرزندان و حتی شرکا یا همسرتان ممکن است با گفتن چیزهایی که خودتان می‌دانید سعی کنند شما را مأیوس کنند تا شکست بخورید و آسیب ببینید و ندانید که چه می‌شود. اظهارنظرهای این‌چنینی و توصیه‌های مأیوس‌کننده، چه به منظور منصرف کردن شما از کار گفته شود و چه ناشی از حسادتی باشد که دیگران زیر پوشش دلسوزی بیان می‌کنند، سد راه دائمی ‌نویسنده است. اما اصلا ًچرا برای نویسنده شدن تلاش می‌کنید؟ چرا مثل بسیاری از مردم با خیال راحت فقط از کلمات کاربردی و کاملاً متداولی که همه در یادداشت‌ها و اسناد تجاری‌، مکاتبات شخصی‌، یا حتی اطلاعات گاهنامه‌ها یا سخنرانی و نامه‌های مدرسه‌شان به کار می‌برند بهره نمی‌برید؟