بریده‌هایی از کتاب همه چیز درباره نویسندگی خلاق

نویسنده‌ها کارشان نوشتن است! حرفِ نوشتن را نزن، فکرش را نکن، خوابش را نبین، دربارۀ کتاب بی‌نظیری که روزی می‌نویسی حرف نزن‌؛ فقط خفه‌خون بگیر و بنویس!

وقتی کسی کارتان را رد می‌کند، به خودتان و نوشته‌تان بد و بیراه نگویید

نویسنده‌ها کارشان نوشتن است! حرفِ نوشتن را نزن، فکرش را نکن، خوابش را نبین، دربارۀ کتاب بی‌نظیری که روزی می‌نویسی حرف نزن‌؛ فقط خفه‌خون بگیر و بنویس!

بدون دفتریادداشت از خانه بیرون نروید عادت کنید با دفترچه‌یاداشتتان این‌طرف و آن‌طرف بروید. وقتی نویسندگی را شروع کنید می‌بینید فکر‌ها، عبارات، سؤالات و کشفیات به طرز عجیبی در تمام طول روز و شب در ذهنتان جرقه می‌زند. اما شاید شما بخواهید قبل از اینکه برای همیشه از یادتان بروند آن‌ها را ثبت کنید. بنابراین دفعۀ بعدی که به یک لوازم‌التحریرفروشی رفتید چند دفترچه‌یادداشت کوچک بخرید. سپس هرکدام را همراه یک قلم کوچک یا مداد هر جایی که فکر می‌کنید مناسب است بگذارید؛ کنار میزْ همراه یک چراغ‌قوۀ کوچولو (برای نوشتن فوری نکات در نیمه‌شب! )، در کیف پول یا جیبتان، داخل ماشین، آشپزخانه، داخل جعبه‌ابزار باغبانی‌، روی لبۀ پیشخان، در حمام (به دلایل نامعلومی برخی از بهترین فکرها صبح‌ها، وقتی خواب‌آلوده هستم، و هنگام مسواک زدن به ذهن من می‌رسد) و در جالباسی که وقتی می‌خواهید کتتان را بپوشید و بیرون بزنید، آن را در جیب خود بگذارید.

«چیزی را بنویس که عاشقش هستی و چیزی را بنویس که از آن می‌ترسی.

در زندگی هرگز نمی‌توانید همه را راضی کنید

بنا به گفتۀ رمان‌نویسی به نام فای وِلدون، تنها چیزی که نویسنده احتیاج دارد قلم، کاغذ، گوشه‌ای خلوت و ارادۀ نوشتن است.

یک زن و شوهر را تازه دزد زده است؛ آن‌ها خیلی ترسیده‌اند، اما صدمه ندیده‌اند. فکر کنید آن‌ها به هم چه می‌گویند؟ سه دوست قدیمی یک روز تمام باهم گلف بازی می‌کنند. گفت‌وگوهای آن‌ها را بنویسید. زنی‌ در پارک مشغول تماشای بچه خودش است که دارد بازی می‌‌کند. این زن چه فکرهایی می‌کند و با خود چه می‌گوید؟

یکی از بهترین نصایح را من از گِرِگ بیر، نویسندۀ داستان‌های علمی و نویسندۀ رادیوی داروین و آوای خون، شنیده‌ام. او می‌گوید: «چیزی را بنویس که عاشقش هستی و چیزی را بنویس که از آن می‌ترسی. »

بنابراین اگر آن را رد کنند، آدم داغان می‌شود،

در بعدازظهرهایی که دور و بر پیانو می‌گذراندم، عشق به زبان را به اندازهٔ موسیقی در وجود من لبریز می‌کرد. کیست که از شنیدن عباراتی مانند «خاموشی نفس‌گیر غروب» یا «ستارهٔ حسرت‌زدهٔ کوچک» خوشش نیاید؟ موقع خواندن آواز، علاوه بر خواندن و نوشتن، لذت و قدرت و زیبایی واژه‌ها را کشف کردم.

بگذارید تخیلتان پویا باشد: خیال‌پردازی کنید، خیالبافی کنید، با «اگر به جای این‌جوری آن‌جوری می‌شد، چه می‌شد؟ » ور بروید و با آن دربارۀ مردمی که از خیابان می‌گذرند داستان بسازید.

ده کلید خلاقیت به طور خلاصه، شما به ده کلید خلاقیت نیاز دارید. پس بهتر است برای شروعِ نوشتن هریک از آن‌ها را به ذهنتان بسپارید. ۱‌. کنجکاوی، ۲‌. شور و اشتیاق، ۳‌. اراده، ۴‌. آگاهی و هوشیاری، ۵‌. انرژی، ۶‌. استقبال از فکرهای تازه، ۷‌. حساسیت، ۸‌. سماجت و سرسختی، ۹‌. گوشی شنوا و ۱۰‌. چشمی بینا.

داستان خوبی که اصلاً گفت‌وگو ندارد و در آن فقط از روایت استفاده شده حتماً وجود دارد، اما گفت‌وگوهای واقعی و خوب ارزش و تأثیر هر داستان مؤثری را دوچندان می‌کند. مکالمه یعنی گفت‌وگو و چه راهی بهتر از اینکه داستانی را شخصیت‌ها بگویند؟

اگر اراده کنید، می‌توانید بنویسید. ترس است که مانع نوشتن بیشتر افراد می‌شود، نه فقدان استعداد

یکی از بهترین نصایح را من از گِرِگ بیر، نویسندۀ داستان‌های علمی و نویسندۀ رادیوی داروین و آوای خون، شنیده‌ام. او می‌گوید: «چیزی را بنویس که عاشقش هستی و چیزی را بنویس که از آن می‌ترسی. »

آموختن و رشد کردن، افق‌های شما را گسترش می‌دهد، بر توانایی‌هایتان می‌افزاید و احساس آرامش و رضایت شگفت‌انگیزی به شما می‌بخشد. ضمن اینکه امکان ثبت مُهر مخصوصتان را بر گوشۀ‌ کوچکی از دنیا در اختیار شما قرار می‌دهد.

نکات ضروری: شما به مکانی نیاز دارید که بتوانید در آن راحت بنویسید. جایی که ابزار و نیروی کارتان از چشمان فضول و انگشتان آلوده (البته به غیر از انگشتان خودتان) و مزاحمت‌های دائم در امان باشد.

قلم قوی‌تر از شمشیر است، اما شمشیر راحت‌تر پاک می‌شود

چون شما عاشق کلمات هستید. چون چیزی برای گفتن دارید و دوست دارید آن را در بهترین و جذاب‌ترین شکل ممکن بگویید. چون عاشق ارتباط و پیوند با تمام اقشار هستید. چون از رنگ، طعم، آهنگ و عطر زبان لذت می‌برید.