بریده‌هایی از کتاب همه چیز درباره نویسندگی خلاق

با اینکه نوشتن رمان کار آسانی نیست ـ مری هیگنز کلارک، نویسندهٔ رمان‌های جنایی و پرفروش، چهار ماه اول نوشتن یکی از رمان‌هایش را این‌گونه وصف کرده است: «تراشیدن سنگ خارا با دستان خالی».

هفت گام در فرایند نوشتن‌ـ که عبارت است از سوژه‌یابی، برنامه‌ریزی، تحقیق، ساماندهی، تهیهٔ پیش‌نویس، ویرایش و ارزیابی‌ـ باعث می‌شوند شما از مرحله فکر نوشتن به خلق کار هنری قابل قبولی برسید. به یاد داشته باشید که نوشتن معمولاً طی کردن فرایند الف، ب و پ نیست. چون ضمن کار به احتمال قوی می‌فهمید که هنگام طی مراحل مختلف خلق یک نوشته و تولید اثر نهایی، دائم عقب و جلو می‌روید.

پایان داستان هم درست مثل شروع آن مهم و نوشتن آن سخت است. تلاش کنید بدون اینکه شیفتهٔ جمله‌ها و کلمات رمانتیک شوید پایان داستانیِ قانع‌کننده و تأثیرگذاری بنویسید.

راه دیگری که می‌توانید دستانتان را موقع نوشتن‌های غیرجدی روی فرم نگاه دارید افزایش مهارتتان با نگارش انواع دیگر نوشته‌هاست.

نگارشِ خلاقانه ساده نیست. طاقت و اراده می‌خواهد.

خلاق بودن یعنی ایجاد چیزی خاص و منحصر به فرد یا بدیع. چیزی که متفاوت به نظر برسد و مهر خاص شما رویش باشد.

نکات ضروری: اگر اراده کنید، می‌توانید بنویسید. ترس است که مانع نوشتن بیشتر افراد می‌شود، نه فقدان استعداد.

عادت کنید با دفترچه‌یاداشتتان این‌طرف و آن‌طرف بروید. وقتی نویسندگی را شروع کنید می‌بینید فکرها، عبارات، سؤالات و کشفیات به طرز عجیبی در تمام طول روز و شب در ذهنتان جرقه می‌زند.

نکات ضروری: شما به مکانی نیاز دارید که بتوانید در آن راحت بنویسید. جایی که ابزار و نیروی کارتان از چشمان فضول و انگشتان آلوده (البته به غیر از انگشتان خودتان) و مزاحمت‌های دائم در امان باشد.

برای خوب نوشتن به چه چیزهایی نیاز دارید؟ مطمئناً به لوازمی مثل رایانه، قلم و کاغذ. اما برای اینکه به بهترین شکل بنویسید به زمان، الهام، نگرش مثبت و امید به موفقیت هم احتیاج دارید.

خلاقیت به نظر من باز گذاشتن ذهن به روی همهٔ فکرهای عجیب و شگفت‌انگیز و نترسیدن یا دستپاچه نشدن از ارائهٔ آن‌ها به دیگران است. همهٔ ما از نیروی خلاقیت برخورداریم؛ تفاوت ما در این است که آیا شجاعت روبه‌رو شدن با تخیلمان را داریم یا نه.

در ابتدا، ممکن است گرفتن تصمیم درست طاقت‌فرسا به نظر بیاید، اما هرچه بیشتر می‌نویسیدـ و بازنویسی می‌کنیدـ حس می‌کنید بهتر می‌توانید در این مورد تصمیم بگیرید. به علاوه خواندن آثار نویسندگان دیگر و مطالعهٔ مداوم در زمینهٔ سبکی که انتخاب کرده‌اید باعث می‌شود راه و رسم نوشتن آثار خوب را بیاموزید.

اَن لاموت، رمان‌نویس، می‌گوید نویسنده‌ها «گاه روزهای ملال‌آور و اعصاب‌خردکن در پشت میز دارند. گاه خشمگین و ناامید هستند، طوری که می‌خواهند برای همیشه دست از نویسندگی بکشند، اما در عوض روزهایی هم هست که حس می‌کنند سوار بر موج پیش می‌روند».

حس نوشتن کتاب حس آدمی است که کور شده از عشق و جسارت، پیچ و تاب می‌خورد.

طوری بنویسید که انگار دارید برای دوستی داستان تعریف می‌کنید. آیا موقع تعریف داستان برای دوستتان هم دائم مکث می‌کنید تا حرفتان را تصحیح کنید؟

برای تولد خود از دیگران بخواهید به شما کتاب یا بن خرید کتاب هدیه بدهند.

اما روزی هشت ساعت در آرامش و ناز و نعمت به سر بردن باعث آفرینش هنری نمی‌شود. یا هرگز برای من چنین نیست. من می‌نویسم تا دیگران بخوانند. انگیزهٔ نوشتن از تلاطم زندگی زاده می‌شود.

سعی کنید وقت پیدا کنید. آن را برای خودتان بتراشید، ولو اینکه فکر کنید نمی‌توانید، زیرا نوشتن برای شما بسیار مهم است. چون هر روز نوشتن تنها راه پیشرفت در زمینهٔ کسب مهارت‌های نویسندگی خلاق است.

نویسنده‌ها کارشان نوشتن است! حرفِ نوشتن را نزن، فکرش را نکن، خوابش را نبین، دربارهٔ کتاب بی‌نظیری که روزی می‌نویسی حرف نزن؛ فقط خفه‌خون بگیر و بنویس!

آموختن و رشد کردن، افق‌های شما را گسترش می‌دهد، بر توانایی‌هایتان می‌افزاید و احساس آرامش و رضایت شگفت‌انگیزی به شما می‌بخشد. ضمن اینکه امکان ثبت مُهر مخصوصتان را بر گوشهٔ کوچکی از دنیا در اختیار شما قرار می‌دهد.