بریده‌هایی از کتاب دیوان شهریار

به چشمک اینهمه مژگان به هم مزن یارا که این دو فتنه بهم می زنند دنیا را چه شعبده است که در چشمکان آبی تو نهفته اند شب ماهتاب دریا را

منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم

پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه تست همه آفاق پر از نعره مستانه تست در دکان همه باده فروشان تخته است آن که باز است همیشه در میخانه تست

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را

چرا عاقل نیندیشد هم از آغاز پایان را حریفی با تمسخر گفت زاری شهریارا بس که میگیرند در شهر و دیار ما گدایان ر

به یار ما نتوان یافت شهریارا عیب جز این قدر که فراموش می کند ما را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز مهمان توام فردا چرا نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار

پیوند جان جدا شدنی نیست ماه من تن نیستی که جان دهم و وارهانمت

کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است آنرا که شور عشق به سر نیست کافر است

شرط هواداری ما شیدائی و شوریدگیست گر یار ما خواهی شدن شوریده و شیدا بیا در کار ما پروائی از طعن بداندیشان مکن پروانه گو در محفل این شمع بی پروا بیا

۴۹ ‫دنیا همه دروغ و فسون و فسانه شد‬ ‫حیدربابا ، دوْنیا یالان دوْنیادی‬ ‫کشتیّ عمر نوح و سلیمان روانه شد‬ ‫سلیماننان ، نوحدان قالان دوْنیادی‬ ‫ناکام ماند هر که در این آشیانه شد‬ ‫اوغول دوْغان ، درده سالان دوْنیادی‬ ‫بر هر که هر چه داده از او ستانده است‬ ‫هر کیمسَیه هر نه وئریب ، آلیبدی‬ ‫نامی تهی برای فلاطون بمانده است‬ ‫افلاطوننان بیر قوری آد قالیبدی‬

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی هر کس آزار من زار پسندید ولی نپسندید دل زار من آزار کسی

شهریارا دگران فاتحه از ما خوانند ما همه از دگران فاتحه خوانیم که چه

آنا ! اوغلون شهید اولدی مبارک شهادتله سعید اولدی ، مبارک امید جنتین تاپدین ، دا سندن جهنم ناامید اولدی ، مبارک

چند است نرخ بوسه به شهر شما که من عمری است کز دو دیده گهر می شمارمت

کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

کمان چرخ فلک شهریار در کف کیست که روزگار چو تیر شهاب می گذرد

باخدیم کی شمع سؤیله دی : ای عشقه مدعی ! عاشق هاچان اولوب یئته اؤز مدعا سینه ؟

بو قارانلیق گئجه لرده قاپوموز پیس دُویولور نه بیلیم ،بلکه اَجَل دیردایانیب جان آپارا