بریده‌هایی از کتاب دیوان شهریار

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی تو بمان و دگران وای به حال دگران

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی هر کس آزار من زار پسندید ولی نپسندید دل زار من آزار کسی

جز در صفای اشک دلم وا نمی شود

این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را

من عاشق تو هستم این گفتگو ندارد

کس نیست در این گوشه فراموشتر از من

منم که جورو جفا دیدم و وفا کردم توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی

روزی وفا کنی که نیاید به کار من

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را