بریده‌هایی از کتاب جادوی فکر بزرگ

آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید، «بزرگ‌ترین ضعف من چیست؟» شاید بزرگ‌ترین ضعف انسان کوچک شمردن یا به عبارت ساده‌تر، دست‌کم گرفتن خود باشد.

سعی کنید ارزش خودتان را بالا ببرید. یک مصاحبهٔ روزانه با خودتان ترتیب دهید. بپرسید: «امروز چه‌کاری می‌توانم برای باارزش‌تر کردنِ خودم انجام بدهم؟» خود را آن‌گونه که هستید نبینید؛ بلکه آن‌گونه که می‌خواهید باشید، ببینید. اگر چنین کنید، راه‌های خاصی که می‌توانند شما را به ارزش‌های بالقوه‌تان برسانند، خود را نشان خواهند داد. امتحان کنید و نتیجه را ببینید.

هنگامی که موفقیت شرط باشد، مردم را با متر یا کیلو یا میزان تحصیلات و یا پیشینهٔ خانوادگی‌شان نمی‌سنجند؛ بلکه آنها را بر اساس میزان توقع‌شان ارزیابی می‌کنند. میزان توقع ما تعیین‌کنندهٔ میزان موفقیت ماست.

«زندگی کوتاه‌تر از آن است که دست‌کم گرفته شود».

موفقیت افراد بیش از آنکه به میزان هوش آنها بستگی داشته باشد به میزان تفکر آنها وابسته است.

قرن‌هاست که این پند ارزشمند، زبانزد اندیشمندان است: خود را بشناس! ولی انگار برداشت بیشتر مردم از این عبارت آن است که فقط جنبه‌های منفیِ خود را بشناس. بدین ترتیب، خودسنجی مترادف طوماری از کاستی‌ها، ناتوانی‌ها و نقطه‌ضعف‌ها شده است. البته شناخت ناتوانی‌ها خوب است؛ زیرا زمینه‌هایی را که هنوز می‌توانیم در آن رشد کنیم به ما نشان می‌دهد. ولی اگر نقطه‌ضعف‌های خود را بشناسیم، دچار مشکل می‌شویم و ارزش خود را از دست می‌دهیم.

اقدام، ترس را برطرف می‌سازد و بلاتکلیفی و تعلل به ترس میدان می‌دهد. این جمله را در کتابچهٔ راهنمای موفقیت خود یادداشت کنید. اقدام، ترس را از بین می‌برد.

«هنگامی که احساسات برانگیخته‌شده در شخص دلپذیر باشد، تبلیغات شانس بیشتری برای در خاطر ماندن دارد ولی هنگامی که احساسات برانگیخته‌شده ناخوشایند باشد، خواننده یا شنونده تمایل دارد آن را فراموش کند. مطالب ناخوشایند با خواسته‌های ما سر جنگ دارند و ما علاقه‌ای به یادآوری آنها نداریم.»

کسانی که به توان خود ایمان داشته باشند، می‌توانند کوه‌ها را جابه‌جا کنند و کسانی که به آن ایمان نداشته باشند، نمی‌توانند. ایمان نیروی توانستن را به‌وجود می‌آورد.

به طرف قفسهٔ کتاب‌هایم رفتم و کتابی به‌نام پنجاه سال با منشور طلایی را بیرون آوردم. آن را به پل دادم و گفتم: «این کتاب را بخوان و به من برگردان. از زبان جی. سی. پنی می‌خوانی که چگونه فقط با صداقت یکی از ثروتمندترین مردان آمریکا شده است.»

ذهن خویش را وادارید تا افکار مثبت ایجاد کند

از هدف برای طولانی‌تر کردن زندگی خود استفاده کنید. هیچ دارویی در این دنیا به انداز

این مشاور ادبی نصیحت خوبی می‌کند. ما باید پشتکار داشته باشیم. ولی پشتکار تنها یکی از اجزای پیروزی است. ما می‌توانیم زحمت بکشیم، سعی و تلاش کنیم و به هیچ‌جا نرسیم، مگر آنکه پشتکار را با آزمایش و تجربه‌های نو همراه کنیم.

به این مسئلهٔ ساده و در عین حال مهم توجه کنید: هیچ‌کس به تمامه خوب و یا بد نیست. انسان کامل، وجود خارجی ندارد.

فعالیت‌های روزمرهٔ خود به این توصیه‌های کوچک عمل کنید: ۱. همیشه در ردیف‌های جلو بنشینید. ۲. مستقیماً به چشم دیگران نگاه کنید. ۳. سرعت راه‌رفتن‌تان را بیست‌وپنج درصد افزایش دهید. ۴. بلند و قاطع سخن بگویید. ۵. خنده‌رو باشید.

پایداری، نود و پنج درصد از توانایی را تشکیل می‌دهد.

کسانی که خود را در ردهٔ دوم می‌بینند، زندگی و کارشان نیز در ردهٔ دوم باقی می‌ماند.

یک برنامهٔ آموزشی ـ که دقیقاً محتوای این کتاب را تشکیل می‌دهد ـ باید سه هدف را دنبال کند. اول، هدف را تعیین کند: چه ـ باید ـ کرد؟ دوم، روشی را پیشنهاد کند: چگونه ـ باید ـ آن ـ را ـ انجام ـ داد؟ و سوم، در عمل مفید افتد؛ یعنی نتیجه دهد.

از انجام هر کاری که مجبورت کند از خود بپرسی: «گرفتار می‌شوم یا نه؟ آیا می‌فهمند؟» پرهیز کن!

روراست عمل‌کردن، وجدانتان را آسوده نگاه می‌دارد. و در شما اعتماد به نفس ایجاد می‌کند. وقتی کاری را که به بدی شهرت یافته است، انجام می‌دهیم دو اتفاق منفی رخ می‌دهد:‌ اول اینکه احساس گناه می‌کنیم و در نتیجه اعتماد به نفس‌مان را از بین می‌بریم و دیگر آنکه مردم دیر یا زود متوجه خطای ما می‌شوند و از ما سلب اعتماد می‌کنند.