بریده‌هایی از کتاب پاداش

زمانی که پاداش بسیار زیاد باشد، کارایی به‌شکل قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. این اثرِ خلاف انتظار به‌خاطر نگرانی و اضطراب از احتمالِ نگرفتنِ آن پاداش به وجود می‌آید.

ایجاد حسن نیت به‌نسبت آسان است. تنها چیزی که نیاز داریم شنیدن چند کلمهٔ تشویق‌آمیز، گه‌گاه گرفتن هدیه‌ای و یک نگاه صمیمانه است. اما علاوه‌براین باید به یاد داشته باشیم که حسن نیت شکننده است. ترویج حسن نیت ساده است، اما ازبین‌بردنش از آن هم ساده‌تر است.

برای آنکه بتوانیم به خودمان و دیگران انگیزه دهیم، باید احساس پیوند و معنا ایجاد کنیم و به یاد داشته باشیم که دریافت معنا همیشه مترادف خشنودی شخصی نیست. مسلماً مهم‌ترین انگیزاننده در دنیا پیوندمان با دیگران است

رستگاری بشریت از رهگذر عشق و در گرو عشق است.

اما حقیقت این است که ما هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شویم. فضای خلاقانه، در کنار حرف‌های مهربانانه، قدردانی واقعی، احساس پیشرفت و موفقیت _نیروهای برانگیزندهٔ ما در تمام طول عمرمان_ ثابت‌اند. در دنیای بزرگ‌سالان، شرکت‌ها شبه‌والدینی هستند که هم می‌توانند باعث باروری شوند و هم عامل سرکوب، هم می‌توانند روشنگر باشند و هم محدودکننده. با تمرکز بر چیزهایی که احساس معنا و رابطه را به ما منتقل می‌کنند، نه‌تنها دیگر به تخریب انگیزه دست نخواهیم زد، بلکه می‌توانیم بهرهٔ بیشتری از این منبع فوق‌العاده ببریم. درون بسیاری از ما انرژی انسانی شگفت‌انگیزی نهفته است.

زمانی که برای کاری تأیید می‌شویم، حاضریم به‌ازای پول کمتر بیشتر کار کنیم و زمانی که تأیید نمی‌شویم، بخش زیادی از انگیزه‌مان را از دست می‌دهیم.

زمانی که در حال انجام کاری هستیم، روی لذت موجود در آن کار تمرکز می‌کنیم، اما زمانی که قبل از شروع به همان کار فکر می‌کنیم، تمرکز بیش از اندازه‌ای روی انگیزاننده‌های خارجی، مانند پرداختی و پاداش، خواهیم داشت. دلیل ناتوانی ما در پیش‌بینی چیزهایی که انگیزهٔ ما را بالا می‌برند یا از بین می‌برند هم همین است.

درسی که در اینجا می‌توان گرفت این است که نتیجهٔ کمی بیشتر عرق‌ریختن به‌دست‌آوردن معنایی بیشتر است: معامله‌ای حقیقتاً پرسود.

بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

«چطور کاری که من می‌کنم می‌تواند به دیگری کمک کند؟ در این شغل چه معنایی می‌توانم بیابم؟»

به‌کارگیریِ تفکر کیک بزرگ‌شونده در محیط کار مستلزم آن است که، به‌جای تکیه بر پول به‌عنوان مشوق، گسترهٔ نگاهمان را افزایش دهیم و دیگر نیروهای انگیزاننده را هم امتحان کنیم، نیروهایی که احساس معنا و رابطهٔ عمیق‌تری را به کار ایجاد می‌کنند. همین که افراد احساس مرتبط‌شدن، به‌چالش‌کشیده‌شدن و فعال‌بودن کنند، همین که احساس اطمینان و استقلال بیشتری کسب کنند، و همین که تلاششان بیش‌ازپیش به رسمیت شناخته شود، مجموع مقدار انگیزه، لذت و بازده برای همه به‌شدت بیشتر خواهد شد.

فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، بیان می‌کند که بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

راحت‌ترین راه برای کشتن اعتماد و حسن نیت هم تنها اهمیت به پرداخت پول در مقابل کار و تلاش افراد است.

ساختن یک ماشین حرکت دائمی واقعی غیرممکن است، چراکه وجودش برخلاف قوانین ترمودینامیک است. اما وقتی دربارهٔ انگیزهٔ انسان سخن می‌گوییم، اگر روی احساس پیوند، معنا، مالکیت و تفکر بلندمدت سرمایه‌گذاری کنیم، می‌توانیم انرژی دائمی داشته باشیم.

زندگی هیچ‌گاه به‌خاطر پیشامدها غیرقابل‌تحمل نمی‌شود. تنها نبود هدف و معناست که می‌تواند زندگی را غیرقابل‌تحمل کند.

بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.