بریده‌هایی از کتاب پاداش

آشنایی من با این کتاب، مثل بیشتر دیگر اتفاقات مهم زندگی، اتفاقی بود.

مشخص شد که پول، بین این همه نیروی انگیزاننده در جهان، آن انگیزانندهٔ قدرتمند و ساده‌ای نیست که اکثر ما فکر می‌کنیم. در حقیقت، پول حتی گاهی نقش ضدانگیزه را بازی می‌کند. همین‌طور آموختیم که همهٔ ما بالأخره در جایی به مهاجمان (یا حتی قاتلان) انگیزهٔ انسان بدل می‌شویم، آن هم زمانی که کار دیگران را نادیده می‌گیریم، نقد می‌کنیم، بی‌ارزش می‌کنیم یا از بین می‌بریم.

توجه به واکنش دانشجویان در مقابل تغییرات کوچکی که در کلاس می‌دهم باعث شده که کار یکنواخت من، هم برای خودم و هم برای آن‌ها، جالب‌تر شود.

به‌طور خلاصه، این نتایج نشان می‌دهد زمانی که در حال انجام کاری هستیم، روی لذت موجود در آن کار تمرکز می‌کنیم، اما زمانی که قبل از شروع به همان کار فکر می‌کنیم، تمرکز بیش از اندازه‌ای روی انگیزاننده‌های خارجی، مانند پرداختی و پاداش، خواهیم داشت

هرچه شرکتی بیشتر بتواند فرصت ایجاد معنا و ارتباط را در اختیار کارکنانش قرار دهد، احتمال بهترکارکردن کارکنان و ماندگاری وفاداری‌شان بیشتر می‌شود

پس فقط یک لحظه فکر کنید: روزی چاپ سه‌بعدی به جایی برسد که ما، به‌عنوان مصرف‌کننده، علاوه‌بر طراحیِ همه جور کالا، از قاب عکس تا لباس و مبلمان و...، بتوانیم آن‌ها را بسازیم. قیافهٔ این اشیا در نهایت هرچه باشد در مقایسه با کالاهایی که دیگران ساخته‌اند معنای بیشتری برای ما خواهد داشت، آن هم به این دلیل که مُهر تلاش، طراحی، دقت و هویت منحصربه‌فرد ما روی آن‌ها حک شده است.

همان‌طور که اقتصاددان بزرگ، جان مینارد کینز، می‌گوید «اگر طبیعت انسان وسوسه‌ای برای امتحان‌کردن شانس خود در چیزی احساس نکند... وقتی افراد از ساختن کارخانه، راه‌آهن، معدن یا مزرعه احساس رضایت نکنند، محاسبات خشک و بی‌روح، هرقدر هم که نشان از سود سرمایه‌گذاری داشته باشند، باز هم نتیجهٔ مطلوب به دست نخواهد آمد...»

انگیزهٔ انسان پدیدهٔ ساده‌ای نیست، اما هرچه بیشتر آن را درک کنیم، بهتر می‌توانیم از پس خودمان، کارمان، روابطمان، کارفرمایانمان و کارکنانمان برآییم. درک‌کردن چیزی که رفتار خودمان و دیگران را هدایت می‌کند گامی ضروری است به‌سوی افزایش شادمانی درونی و حداقل‌کردن سردرگمی در زندگی‌هایمان.

البته که «معنا» مفهوم مبهمی است، اما ویژگی اساسی آن نوعی داشتن هدف، ارزش و تأثیر است: در حقیقت، درگیربودن با چیزی بزرگ‌تر از خود. فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، بیان می‌کند که بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

ما درک کاملی از انواع و اقسام مشوقهایی که ما را تهییج می‌کند نداریم، و تازه دانشمان دربارهٔ نحوهٔ تعامل و ترکیب این مشوق‌ها برای ساختن چیزی به نام «انگیزه» از آن هم کمتر است. معادلهٔ انگیزه شامل عناصری است که به نظر می‌رسد ربط چندانی به لذت ندارند. در حقیقت، یکی از اعجاب‌انگیزترین موضوعات در این حوزه این است که انگیزه، اغلب، ما را به‌سوی دستاوردهای مشکل، چالش‌برانگیز و دردآور هدایت می‌کند.

انگیزه جنگلی است پر از درختان درهم‌تنیده، رودخانه‌های کشف‌نشده، حشره‌های خطرناک، گیاهان عجیب‌وغریب و پرنده‌های رنگارنگ. این جنگل پر از چیزهایی است که فکر می‌کنیم خیلی اهمیت دارند، اما در حقیقت اهمیت زیادی ندارند، و مهم‌تر از آن، این جنگل پر است از جزئیات غیرمعمولِ بسیار مهمی که یا به‌طور کامل نادیده‌شان می‌گیریم یا فکر می‌کنیم اهمیت چندانی ندارند.

سلیقهٔ ما تا حد زیادی محدود به خودمان است و تعداد کمی سلیقهٔ مشابه ما دارند، اما درک و قبول این موضوع برای ما دشوار بود.

سلیقهٔ ما تا حد زیادی محدود به خودمان است و تعداد کمی سلیقهٔ مشابه ما دارند، اما درک و قبول این موضوع برای ما دشوار بود.

هویت ما به‌شدت ما را برمی‌انگیزد، هویتی که در نیاز به شناخته‌شدن، احساس موفقیت و احساس ناشی از ساختن یک چیز بازتاب می‌یابد.

حقیقت این است که ما هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شویم. فضای خلاقانه، در کنار حرف‌های مهربانانه، قدردانی واقعی، احساس پیشرفت و موفقیت _نیروهای برانگیزندهٔ ما در تمام طول عمرمان_ ثابت‌اند. در دنیای بزرگ‌سالان، شرکت‌ها شبه‌والدینی هستند که هم می‌توانند باعث باروری شوند و هم عامل سرکوب، هم می‌توانند روشنگر باشند و هم محدودکننده.

تأیید نوعی جادوی انسانی است، یک رابطهٔ انسانی کوچک، هدیه از یک نفر به نفر دیگر که نتیجهٔ بسیار بزرگ‌تر و پرمعناتری در پی دارد. از جنبهٔ مثبت هم که بنگریم، این نتایج نشان می‌داد که تأیید تلاش‌های افرادی که با ما کار می‌کنند برای افزایش انگیزه‌شان کافی است.

درک‌کردن چیزی که رفتار خودمان و دیگران را هدایت می‌کند گامی ضروری است به‌سوی افزایش شادمانی درونی و حداقل‌کردن سردرگمی در زندگی‌هایمان.

سرچشمهٔ بسیاری از انگیزه‌های ما تلاش برای غلبه بر حس درماندگی و بازیافتن حتی مختصری از کنترل زندگی است.

معادلهٔ انگیزه شامل عناصری است که به نظر می‌رسد ربط چندانی به لذت ندارند. در حقیقت، یکی از اعجاب‌انگیزترین موضوعات در این حوزه این است که انگیزه، اغلب، ما را به‌سوی دستاوردهای مشکل، چالش‌برانگیز و دردآور هدایت می‌کند. این جنبهٔ انگیزه برای من بیش از دیگران جالب و مهم است، چراکه یکی از چالش‌برانگیزترین تجربه‌های زندگی‌ام بود که در نهایت به من کمک کرد ریشهٔ عمیق و به‌شدت پیچیدهٔ انگیزه را مشاهده کنم. بگذارید داستانش را برایتان تعریف کنم.

تأیید نوعی جادوی انسانی است، یک رابطهٔ انسانی کوچک، هدیه از یک نفر به نفر دیگر که نتیجهٔ بسیار بزرگ‌تر و پرمعناتری در پی دارد.