بریده‌هایی از کتاب پاداش

زندگی هیچ‌گاه به‌خاطر پیشامدها غیرقابل‌تحمل نمی‌شود. تنها نبود هدف و معناست که می‌تواند زندگی را غیرقابل‌تحمل کند.

دریافتم که سرچشمهٔ بسیاری از انگیزه‌های ما تلاش برای غلبه بر حس درماندگی و بازیافتن حتی مختصری از کنترل زندگی است.

تفاوت زیادی میان خوشحالی و معناداربودن وجود دارد. شاید فکر کنید که اگر همهٔ وقتتان را به خوردن موهیتو در یک ساحل زیبا (یا هر فعالیتِ دیگری که موردنظر شماست) صرف کنید، خوشحال خواهید بود و اینکه اگر بتوانید همیشه روزهایتان را این‌طور پر کنید، تا ابد خوشحال می‌مانید. اما اگرچه چند روز لذت‌طلبی می‌تواند جالب باشد، اما نمی‌توانم تصور کنم که کسی با گذران روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌هایش به این شکل همچنان خوشحال باشد.

تأیید نوعی جادوی انسانی است، یک رابطهٔ انسانی کوچک، هدیه از یک نفر به نفر دیگر که نتیجهٔ بسیار بزرگ‌تر و پرمعناتری در پی دارد.

زمانی که برای کاری تأیید می‌شویم، حاضریم به‌ازای پول کمتر بیشتر کار کنیم و زمانی که تأیید نمی‌شویم، بخش زیادی از انگیزه‌مان را از دست می‌دهیم.

هرچه افراد تلاش بیشتری صرف کنند، بیشتر به ساخته‌هایشان اهمیت خواهند داد.

پژوهش انجام‌شده دربارهٔ تفاوت‌های میان معنا و خوشحالی نشان می‌دهد که آنچه به ما حس معنا را منتقل می‌کند الزاماً خوشحالمان نمی‌کند.

تفاوت زیادی میان خوشحالی و معناداربودن وجود دارد. شاید فکر کنید که اگر همهٔ وقتتان را به خوردن موهیتو در یک ساحل زیبا (یا هر فعالیتِ دیگری که موردنظر شماست) صرف کنید، خوشحال خواهید بود و اینکه اگر بتوانید همیشه روزهایتان را این‌طور پر کنید، تا ابد خوشحال می‌مانید. اما اگرچه چند روز لذت‌طلبی می‌تواند جالب باشد، اما نمی‌توانم تصور کنم که کسی با گذران روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌هایش به این شکل همچنان خوشحال باشد.

وقتی سخت‌تر کار می‌کنیم و کمی زمان و کار بیشتری صرف می‌کنیم، احساس مالکیت دل‌نشین‌تری به ما دست می‌دهد و از ثمرهٔ کارمان لذت بیشتری می‌بریم.

اگر می‌خواهید افراد را بی‌انگیزه کنید، راهش «خردکردن» کارشان است، بااین‌حال خیلی راحت و با نادیده‌گرفتن تلاش‌هایشان هم می‌توانید به همان نتیجه برسید.