بریده‌هایی از کتاب پاداش

علاوه‌بر درک کلی‌مان از پیچیدگی انگیزهٔ انسان، دیگر چه درس مشخصی از این کتاب گرفتیم؟ مشخص شد که پول، بین این همه نیروی انگیزاننده در جهان، آن انگیزانندهٔ قدرتمند و ساده‌ای نیست که اکثر ما فکر می‌کنیم. در حقیقت، پول حتی گاهی نقش ضدانگیزه را بازی می‌کند. همین‌طور آموختیم که همهٔ ما بالأخره در جایی به مهاجمان (یا حتی قاتلان) انگیزهٔ انسان بدل می‌شویم، آن هم زمانی که کار دیگران را نادیده می‌گیریم، نقد می‌کنیم، بی‌ارزش می‌کنیم یا از بین می‌بریم. همین‌طور آموختیم که تأثیر انواع و اقسام نیروهای نامحسوس و عاطفی بر روی ما بسیار بیشتر از آن چیزی است که گمان می‌کنیم

فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، بیان می‌کند که بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

دریافتم که سرچشمهٔ بسیاری از انگیزه‌های ما تلاش برای غلبه بر حس درماندگی و بازیافتن حتی مختصری از کنترل زندگی است.

انگیزه، به‌عنوان عاملی پنهان، تقریباً در تمام کارها و حرکات ما نقش داشته و مثل یک نیروی محرکهٔ روحی ما را بر آن می‌دارد که سختی‌ها و ناخوشی‌ها را برای رسیدن به هدفی والاتر تحمل کنیم.

این کتاب دربارهٔ چیزی است که باعث می‌شود برای انجام کارهایمان مشتاق باشیم؛

هر وقت احساس بی‌حوصلگی یا بی‌انگیزگی کردیم، می‌توانیم از خودمان این سؤال را بکنیم: «چطور کاری که من می‌کنم می‌تواند به دیگری کمک کند؟ در این شغل چه معنایی می‌توانم بیابم؟»

این به آن معناست که اگر می‌خواهید افراد را بی‌انگیزه کنید، راهش «خردکردن» کارشان است، بااین‌حال خیلی راحت و با نادیده‌گرفتن تلاش‌هایشان هم می‌توانید به همان نتیجه برسید

فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، بیان می‌کند که بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

زندگی هیچ‌گاه به‌خاطر پیشامدها غیرقابل‌تحمل نمی‌شود. تنها نبود هدف و معناست که می‌تواند زندگی را غیرقابل‌تحمل کند.

فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، بیان می‌کند که بهترین پاداش‌های زندگی در پی تجربه‌های مصیبت‌بار به دست می‌آید.

پژوهش انجام‌شده دربارهٔ تفاوت‌های میان معنا و خوشحالی نشان می‌دهد که آنچه به ما حس معنا را منتقل می‌کند الزاماً خوشحالمان نمی‌کند.

سرچشمهٔ بسیاری از انگیزه‌های ما تلاش برای غلبه بر حس درماندگی و بازیافتن حتی مختصری از کنترل زندگی است.

انگیزه، اغلب، ما را به‌سوی دستاوردهای مشکل، چالش‌برانگیز و دردآور هدایت می‌کند.

کلی تلاش می‌کنیم تا به خودمان بقبولانیم که هر روز از خواب بلند شویم و کاری را که بر عهده داریم انجام دهیم.

اما حقیقت این است که ما هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شویم. فضای خلاقانه، در کنار حرف‌های مهربانانه، قدردانی واقعی، احساس پیشرفت و موفقیت _نیروهای برانگیزندهٔ ما در تمام طول عمرمان_ ثابت‌اند.

سرچشمهٔ بسیاری از انگیزه‌های ما تلاش برای غلبه بر حس درماندگی و بازیافتن حتی مختصری از کنترل زندگی است.

درسی که در اینجا می‌توان گرفت این است که نتیجهٔ کمی بیشتر عرق‌ریختن به‌دست‌آوردن معنایی بیشتر است: معامله‌ای حقیقتاً پرسود.

کارکنان در دفاتر شرکت زاپوس به «عجیب‌وغریب» بودن تشویق می‌شوند. اعضای این شرکت اتاقک‌هایشان را به شگفت‌انگیزترین و ماجراجویانه‌ترین حالت ممکن تزیین می‌کنند. عروسک حیوانات مختلف از سقف آویزان است؛ همه جا پر است از بادکنک؛ ظاهر شرکت را که نگاه کنی، به چیزی بین فروشگاه وسایل مهمانی و اسباب‌بازی شبیه است. همهٔ این‌ها در حقیقت در خدمت پیشبرد علایق شخصی و خلاقیت کارکنان است. شاید فکر کنید فقط بچه‌ها با چنین محیطی تهییج می‌شوند. اما حقیقت این است که ما هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شویم.

برخلاف انتظار ما، پژوهش انجام‌شده دربارهٔ تفاوت‌های میان معنا و خوشحالی نشان می‌دهد که آنچه به ما حس معنا را منتقل می‌کند الزاماً خوشحالمان نمی‌کند.

تفاوت زیادی میان خوشحالی و معناداربودن وجود دارد.