بریده‌هایی از کتاب زنان باهوش آخرش پولدار می شوند

فرایند درک این مسئله که «چرا پول برایت مهم است» صد در درصد ضروری است. پرسیدن این سؤال که پول چه اهمیتی برایت دارد، فوراً تو را مجبور به ارزیابی این مسئله می‌کند که در زندگی‌ات به دنبال چه چیزی هستی. و درک این‌که در زندگی به دنبال چه چیزی هستی، شالوده‌ای است که کل برنامه‌ریزی مالی هوشمندانه بر پایه‌ی آن استوار است.

چه چیزی عوض شده؟ عادت‌های خرج کردنش ـ و از همه مهم‌تر، عادت‌های سرمایه‌گذاری کردنش.

کافی است بیشتر از آنچه درمی‌آوری خرج کنی، تا حسابی توی دردسر بیفتی!

مقداری که درمی‌آوری مهم نیست؛ مهم مقداری است که نگه می‌داری!

اگر هدفت را با کسی که دوستش داری و به او اعتماد داری در میان گذاشتی و او گفت: «وای،‌ تو نمی‌تونی این کارو بکنی» یا «نه، جواب نمی‌ده»، این را به خاطر داشته باش: آن فرد واقعاً نمی‌داند که تو چه کاری می‌توانی یا نمی‌توانی بکنی؛ او فقط می‌داند خودش چه کاری می‌تواند یا نمی‌تواند بکند. بسیاری از آدم‌ها که از قضا نیت‌شان هم خیر است، به تو خواهند گفت نمی‌توانی فلان کار را انجام دهی ـ صرفاً به خاطر این‌که ورای توانایی خودشان است. این آدم‌ها را نادیده بگیر؛ باورهای منفی‌شان مشکل آن‌هاست، نه مشکل تو. باز هم به در میان گذاشتن هدف‌هایت با دیگران ادامه بده تا بالاخره کسی را پیدا کنی که تو را حمایت کند.

ما مردها دوست داریم فکر کنیم در رأس امور هستیم، و این‌که می‌دانیم چه کار داریم می‌کنیم. البته تو خوب می‌دانی که ما در رأس امور نیستیم، و رئیس اصلی تویی. اشکالی هم ندارد ـ فقط نگذار بدانیم که تو این قضیه را می‌دانی!

فرایند درک این مسئله که «چرا پول برایت مهم است» صد در درصد ضروری است. پرسیدن این سؤال که پول چه اهمیتی برایت دارد، فوراً تو را مجبور به ارزیابی این مسئله می‌کند که در زندگی‌ات به دنبال چه چیزی هستی. و درک این‌که در زندگی به دنبال چه چیزی هستی، شالوده‌ای است که کل برنامه‌ریزی مالی هوشمندانه بر پایه‌ی آن استوار است.

برای همین است که من، علی‌رغم تمام حرف‌هایی که این روزها در مورد مهار تورم بیان می‌شود، هنوز هم آن را «دشمن شمارهٔ یک مردم» می‌دانم. خبر خوش این است که یادگیری این مسئله که چطور اندوخته‌ات را جلوتر از تورم نگه داری اصلاً کار سختی نیست.

وقتی در سمینارهایم دربارهٔ تورم حرف می‌زنم و این سؤال را می‌پرسم که: «چند تا از شما امشب با ماشینی اومدید این‌جا که قیمتش بیشتر از خونهٔ اولی‌ایه که خریدید؟»، همه می‌زنند زیر خنده. واقعاً حیرت‌انگیز است که معمولاً یک‌سوم افراد حاضر در کلاس دست‌شان را بلند می‌کنند. این است قدرت تورم.

چون اکثر آدم‌ها با یک درآمد ثابت بازنشسته می‌شوند متأسفانه اگر تو با درآمد ثابتی بازنشسته شوی، و تورم هر سال مثلاً ۴ درصد افزایش یابد، توی دردسر بزرگی خواهی افتاد. چرا؟ زیرا،‌ با آن سرعت رشد تورم، در عرض پانزده سال قدرت خرید تو نزدیک به نصف کاهش می‌یابد.

از نظر من هیچ چیزی به اندازهٔ این ایده از نظر مالی آدم را نابود نمی‌کند که فکر کند نباید چندان نگران آینده باشد چون دولت بالاخره تورم را مهار کرده است. اگر حقیقت داشت، مسلماً اتفاق مبارکی بود! اما متأسفانه چنین امری واقعیت ندارد. برعکس ... تورم هنوز هم دشمن شمارهٔ یک مردم است.

هرگز اجازه نده افسانهٔ «مردی از تو مراقبت خواهد کرد» واقعیت زندگی‌ات شود. این امر زمینه‌ساز بروز فاجعه است.

نمی‌توانم بگویم چند زن برای راهنمایی به سراغ من آمده‌اند که از همسرانی رودست خورده‌اند که آیندهٔ مالی خود را از سر اعتماد در دستان آن‌ها قرار داده بودند. متأسفانه، تا آن زمان دیگر آن‌قدر دیر شده که کاری غیر از تلاش برای جمع کردن خرده‌ریزها نمی‌شود کرد!

کاری که برای اجتناب از رویارویی با هر نوع شگفتی ناخوشایندی در آخر کار باید انجام دهی این است که درخواستی با نام «گزارش برآورد حقوق و مزایای فردی» بکنی. این گزارش تاریخچهٔ پرداخت‌های تأمین اجتماعی‌ات را نشان می‌دهد و حقوق و مزایای آینده‌ات را برآورد می‌کند. سازمان تأمین اجتماعی بدون دریافت هیچ هزینه‌ای این گزارش را به تو می‌دهد، ولی باید خودت آن را تقاضا کنی.

منظورم این نیست که باید فکر فراهم آوردن مستمری تأمین اجتماعی را از سر خود به در کنی؛ فقط می‌گویم نباید روی آن بیش از آن‌که سهم کوچکی از درآمد بازنشستگی‌ات را تأمین کند حساب کنی.

بیا به آمار نگاه کنیم. اگر قبول کنیم که در طول این یک قرن و اندی گذشته مردها عموماً مسئول امور مالی خانواده بوده‌اند، در این صورت شکی نیست که کارشان را خیلی خوب انجام نداده‌اند! این آمار هشداردهنده را در نظر بگیر ... فقط ۵ درصد امریکایی‌ها می‌توانند در ۶۵ سالگی بازنشسته شوند!

هرگز سرنوشت مالی‌تان را در دست فرد دیگری قرار ندهید. این جمله ما را به دومین افسانهٔ بزرگی می‌رساند که می‌بینیم زنانْ خامَش می‌شوند ـ چیزی که من افسانهٔ سیندرلا می‌خوانم و به افسانهٔ «همسرم از من مراقبت خواهد کرد» هم معروف است (یا حتی از این هم بدتر، افسانهٔ «بگرد و یک شوهر پولدار پیدا کن تا همه چیز درست شود.»).

نورا بیشتر از قبل پول به خانه نمی‌آورَد. ولی حالا، برای اولین بار، دارد ثروت واقعی خلق می‌کند. چه چیزی عوض شده؟ عادت‌های خرج کردنش ـ و از همه مهم‌تر، عادت‌های سرمایه‌گذاری کردنش. کلید کار هم همین است.

حقیقت این است که آنچه اکثر این آدم‌ها را میلیونر کرده این نیست که چقدر درآورده‌اند، بلکه این است که چقدر کم خرج کرده‌اند. به قول ورزشی‌ها، حمله‌شان احتمالاً خیلی خوب بوده، اما دفاعی که با پول‌شان کرده‌اند واقعاً خارق‌العاده بوده است.

میلیونرها، عمدتاً، خودشان را «آدم‌های خسیسی» می‌خوانند و اعتقاد دارند کار خیر را اول باید برای خودت انجام دهی.