بریده‌هایی از کتاب زنان باهوش آخرش پولدار می شوند

ـ ترسناک‌ترین چهار کلمه در فرهنگ لغت مالی زنان! وقتی قضیه شراکت با مسئولیت محدود را در کلاسم‌هایم مطرح می‌کنم، اغلب آه از نهاد شاگردان مسن‌ترم بلند می‌شود. این مسئله به من می‌گوید که آن‌ها با آن گزیده شده‌اند!

نکته‌ی این درسِ گرانبها روشن است: وقتی قیمت سهام به پایین‌ترین حد نزول می‌کند، و شرکت هم هیچ دلیل متقاعدکننده‌ای برای این سقوط ندارد (یا یک برنامه‌ی مشخص برای حل مشکل)، با مضاعف کردن ضررت به مصیبت مالی‌ات نیفزا! همان‌طور که استاد سرمایه‌گذاری وارِن بافِت زمانی گفته بود: «وقتی خودت را در گودالی می‌بینی، مهم‌ترین کاری که باید انجام دهی این است که دست از کندن بیشتر برداری.»

یکی از ویژگی‌هایی که زنان را بالقوه سرمایه‌گذارانی بهتر از مردان می‌کند این است که عمدتاً در تعهد درازمدت بهتر از مردان هستند. وقتی مردها سهامی می‌خرند، ناآرام و بی‌قرارند؛ مدام در اطراف‌شان جست‌وجو می‌کنند که نکند سرمایه‌گذاری بهتری در گوشه و کناری مخفی شده باشد.

یک مشاور مالی خوب، ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری را توضیح می‌دهد. در موقعی که بازار سهام رشد خوبی را نشان می‌دهد، به‌راحتی می‌شود ریسک‌های آن را فراموش کرد. ولی معنایش این نیست که ریسکی وجود ندارد. یک مشاور مالی خوب وقت می‌گذارد و در مورد ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری‌ات توضیح می‌دهد

در حال حاضر، به خاطر تمام نامه‌ها و هدیه‌‌های کوچکم، رابطه‌ام با این آدم‌های حرفه‌ای رنگ و بوی متفاوتی دارد. آن‌ها مرا به یاد می‌آورند، چون حرکت کوچولویی برای «تشکر» از آن‌ها انجام داده‌ام. امتحانش کن. پدرها و مادرهایمان راست می‌گفتند: «قدردانی کلید هر قفلی است.»

راه عالی دیگری برای «تشکر کردن» از مشاورت ـ و در نتیجه تبدیل شدن به موکل شماره‌ی یک‌اش ـ این است که فرد جدیدی را به او معرفی کنی (یعنی به دوستی توصیه کنی مشاورت را برای انجام امور مالی‌اش استخدام کند). این مسئله نه‌تنها به مشاورت نشان می‌دهد تا چه اندازه قدر کاری را که برایت انجام می‌دهد می‌دانی، ممکن هم هست از قضا همان مشاوری از آب درآید که دوستت می‌خواسته زندگی مالی‌اش را به دستان او بسپارد.

وقتی مشاور مالی‌ات پولی برایت درمی‌آورد، لحظه‌ای وقت بگذار و از او «تشکر» کن. قبول که وظیفه‌اش است؛ ولی این دلیل نمی‌‌شود که از او قدردانی‌ نکنی. مهم نیست پرتفویت چقدر اندک باشد؛ یک حرکت کوچک ـ مثل یک نامه‌ی تشکر ساده

به اعتقاد من سیستم دستمزد ثابت منطقی‌تر است تا پرداخت دستمزد بر اساس کمیسیون هر معامله. دلیلش هم این است که در یک رابطه‌ی برپایه‌ی دستمزد ثابت، بحثی در مورد سود وجود ندارد. به مشاور به دلیل این‌که پولت را جا به جا کند (همان کاری که تحت سیستم کمیسیونی می‌کند) حقوق داده نمی‌شود، بلکه مشاور وقتی پول بیشتری گیرش می‌آید که پرتفوی تو را به نحو کارآمدی رشد دهد؛ اگر مشاور در مدیریت کردن پولت و خدمات‌رسانی به تو خوب عمل نکند، کسب و کارت را به دست فرد دیگری می‌سپاری و حقوق متوقف می‌شود.

. اکراهی درباره‌ی این مسئله نداشته باش که از مشاور بپرسی دستمزدش به چه صورت است و خدماتش چقدر برایت هزینه دارد. از او بخواه لیستی تهیه کند و تمام دستمزدهای مرتبطی را که بابتش پول می‌گیرد، در آن توضیح دهد. از جمله هزینه‌های پنهان (من این هزینه‌ها را «پنهان» می‌خوانم چون بسیاری از مشاوران مالی ـ و حتی برخی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری ـ اغلب آن‌ها را با جزئیات توضیح نمی‌دهند؛ یک مشاور خوب این کار را می‌کند).

آن فردی که باید به دنبالش باشی کسی است که رویکردش با رویکرد تو همخوانی دارد، نه کسی که حاضر است هر کاری که تو می‌خواهی انجام دهد!