بریده‌هایی از کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی

فمینیست/ اسم: فردی که به برابری بین دو جنس اعتقاد دارد. (شما!)

زن بودن در دنیای کسب‌وکار به این معناست که باید دوبرابر سخت‌تر و البته بهتر از یک مرد کار کنی تا شاید هم‌سطح با یک مرد دیده شوی. اما زن رنگین‌پوست بودن داستان دیگری دارد. در اینجا دو بارِ جنسیت و نژاد روی شانه‌هایت سنگینی می‌کند و مخالفت‌ها و موانع سه برابر، چهار برابر یا حتی پنج برابر است.

قانون هیچ کاری از دستش برنمی‌آید. ما باید خودمان دست‌به‌کار شویم. زنان این کشور باید انقلابی شوند. شرلی چیشولم، نخستین زن آفریقایی نامزد ریاست‌جمهوری آمریکا

«در جهنم جایی مخصوص زنانی در نظر گرفته شده است که از یکدیگر حمایت نمی‌کنند.»

رویکرد ما سه پیکان دارد: مبارزه برای خودمان، مبارزه برای خواهرمان و مبارزه برای تغییر سازوکار موجود.

مرد عصبانی به‌سادگی «عصبانی» است اما زنی که عصبانی است، احتمالاً هورمون‌هایش به هم ریخته است.

مشکل اصلی زنان نیستند بلکه مشکل اصلی این است که ما انسان‌ها رهبری و مدیریت را مخصوص حوزهٔ مردانه تعریف و تبیین می‌کنیم. پس این جاه‌طلبی و بلندپروازی‌های زنانه را برای رسیدن به قدرت ضروری بدانید. جاه‌طلبی را یک ویژگی و خصوصیت زنانه کنید. آن سقف شیشه‌ای را بشکنید و برای شکستن آن عذرخواهی نکنید.

این کتاب برای زنانی مثل ماست که رفتارهای جنسیت‌زده دیده‌اند، اما خودشان را متقاعد کرده‌اند که این مسئلهٔ مهمی نیست یا دست‌کم این مسئله تقصیر ما نیست. این کتاب برای زنان و مردانی است که وقتی بی‌عدالتی را می‌بینند، دوست دارند فریاد بزنند اما نگرانند که اگر چنین کنند، تاوان بزرگی بدهند. این کتاب دربارهٔ درک این مسئله است که مشکلات و چالش‌ها جمعی و درهم‌تنیده هستند. این کتاب برای قدرت بخشیدن به شماست! برای اینکه در برابر هر فردی، هر سازمانی و هر سیستمی که شما را محدود می‌کند، قوی‌تر شوید، آگاه‌تر شوید، سریع‌تر و آماده‌تر شوید. درون هر زن یک رزم‌آور زندگی می‌کند. یک رزم‌آور حقیقی.

مردان خطر می‌کنند و با این فرض جلو می‌روند که همه‌چیز درنهایت خوب خواهد شد.

زنان وقتی درخواستی می‌شنوند یا با یک هیجان غافلگیرکننده حتی خصومت روبه‌رو می‌شوند نه گفتن برایشان سخت‌تر است.

: مذاکره، انرژی می‌گیرد. فارغ از جنسیت، مذاکره کاری دشوار، نگران‌کننده، پرخطر و خسته‌کننده است. برخی افراد در مذاکره کردن خوب هستند، تعداد اندکی از آن لذت می‌برند، اما بیشتر مردم ترجیح می‌دهند هر کاری به جز مذاکره انجام دهند و بعضی از ما حاضریم هزینهٔ گزافی بپردازیم اما از آن فرار کنیم.

این پدیدهٔ روان‌شناسی «صخرهٔ شیشه‌ای» نامیده می‌شود و منظور از آن این است که وقتی یک سازمان دچار مشکل شده است، افراد رنگین‌پوست یا زنان به‌عنوان مدیر استخدام می‌شوند و اگر این مدیران در حل مسئله با ناکامی مواجه شوند، در مدت کوتاه‌تری نسبت به مدیران مرد یا سفیدپوستان سرزنش می‌شوند

مطالعات نشان می‌دهد که زنان سیاه‌پوست، اسپانیایی و آسیایی کوشاتر از زنان اروپایی و آمریکایی هستند، اما به گفتهٔ خودشان در محیط‌های کاری و رقابتی همواره با موانعی سخت‌تر روبه‌رو بوده‌اند.

شاید آنها خشن و سرسخت باشند، اما شوخ‌طبعی و ظرافت‌های رفتاری‌شان زبانزد خاص و عام است.

به این حالت «سندرم اردک» می‌گویند. وقتی تلاش می‌کنی در ظاهر آزاد و رها روی آب بلغزی درحالی‌که در زیر آب به سختی درحال پا زدن هستی تا خودت را شناور نگه داری.

مادلین آلبرایت گفته است: «در جهنم جایی مخصوص زنانی در نظر گرفته شده است که از یکدیگر حمایت نمی‌کنند.»

فوراً آن را پایین می‌آورد زیرا نگران است که مبادا پاسخی که می‌دهد، صددرصد درست نباشد.

حالا از یک خانم بخواهید که دربارهٔ دستاوردهایش حرف بزند تا ببینید او همه‌چیز را به «سخت‌کوشی»، «کمک دیگران» و «شانس» نسبت می‌دهد. استاد شکسته‌نفسی می‌داند که در کار تیمی «من» وجود ندارد، اما او اغلب فراموش می‌کند که در «من شایستهٔ ترفیع هستم»، «من پروژه را مدیریت کردم»، «من ارتقای شغلی می‌خواهم»،

تا جایی که دوست دارید، شکایت کنید اما خودتان را نیز بستایید.

ما به اندازهٔ کافی در کار خود خوب هستیم اما چون خودمان را قبول نداریم، آنها بالا می‌روند. این را هم نادیده نگیریم که اصولاً مردها کار خودشان را بهتر و مهم‌تر از زن‌ها جلوه می‌دهند و زن‌ها عادت دارند که کار بزرگ خودشان را ناچیز و بی‌اهمیت نشان دهند