بریده‌هایی از کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی

جنسیت‌زدگی خود را مرور کنید تمام ما، بله تمام ما کمی جنسیت‌زدگی داریم. این همان چیزی است که فیلسوفان به آن «تعصب ناخودآگاه» می‌گویند و در وجود همهٔ ما هست. این تعصب ناخودآگاه حاصل میانبرهای شناختی است که مغز ما می‌سازد. خبر خوب این است که اگر این جنسیت‌زدگی درونی را بشناسیم، می‌توانیم آن را بررسی کنیم. پس این‌بار که زنی کوشا و بلندپرواز دیدید و کمی قلقلکتان آمد، از خود بپرسید: «اگر او مرد بود باز هم من چنین احساسی داشتم؟»

واگویه‌های منفی را خُردوخمیر کنید از خودتان بپرسید بر اساس کدام شواهد و مستندات فکر می‌کنید برای این کار نسبت به دیگران صلاحیت کمتری دارید. حالا بپرسید آیا شواهدی هست که نشان دهد شما به اندازهٔ بقیه دارای صلاحیت هستید یا حتی بیشتر از آنها تجربه و تخصص دارید. ده مورد بنویسید که نشان دهد شما توانمند هستید.

مطالعه‌ای نشان می‌دهد که افرادی که در جمع برای خودشان و کامیابی‌هایشان اعتبار قائل می‌شوند (اگر من نباشم، زندگی بی‌معنا می‌شود) بسیار خواستنی‌تر از افرادی هستید که خودشان را سرکوب می‌کنند (بودن و نبودن من فرقی به حال دیگران ندارد).

چندبار تابه‌حال مردی را دیده‌اید که روی کیبورد می‌کوبد، گوشی تلفن را روی طرف مقابل قطع می‌کند، سر همکارش فریاد می‌کشد و باز همه به او احترام می‌گذارند؟ این در حالی است که وقتی زنی چنین کاری کند، همه او را دیوانه می‌پندارند. ناعادلانه اما حقیقت است: مردان وقتی عصبانی می‌شوند، به اعتبار کاری دست می‌یابند و دیگران آنها را دلسوز و پرشور می‌پندارند، اما زنان وقتی عصبانی می‌شوند، اعتبار کاری خود را از دست می‌دهند. پس نفسی عمیق بکشید، صدایتان را صاف کنید. واضح و آگاهانه صحبت کنید. خشم شما منطقی و معتبر است، اما آن را در مسیری استراتژیک خرج کنید. به همکار مرد خود اجازه ندهید به خودش جرئت دهد که به شما پوزخند بزند و به رفقایش بگوید: «دیدید گفتم؟!»

در اینجا چند مکانی که در آنها گریه کرده‌ام را می‌گویم: - در تخت. احتمالاً تو هم این کار را کرده‌ای. - در توالت دفتر همکارم آن هم درحالی‌که روی زمین خم شده بودم. - در باجهٔ تلفن همگانی که بوی گند ادرار می‌داد. - جلوی آینه درحالی‌که سعی می‌کردم، آرایش کنم و هر بار ریمل با اشک‌هایم پایین می‌ریخت و رگه‌هایی سیاه اما جذاب روی گونه‌هام می‌نشست. - هنگامی‌که مشغول دیدن یک کلیپ در یوتیوب بودم و بعدها فهمیدم موضوعی تبلیغاتی برای مایکروسافت است و حالا بیشتر ناراحتم. - در تمام وسایل نقلیهٔ عمومی اعم از هواپیما، خودرو، قطار، مترو، اتوبوس، تاکسی و حتی در هنگام دوچرخه‌سواری یا قدم زدن. - بیرون از دفتر روان‌شناسم که درست کنار یک کلینیک بیماری‌های قابل‌انتقال آمیزشی است و هرکس ممکن است با دیدن گریه‌هایم هزار فکر بکند! - نشسته زیر دوش حمام و نگران از اینکه مبادا به‌خاطر اینکه روی زمین ولو شده‌ام، بیماری عفونی بگیرم.

این کتاب برای زنانی مثل ماست که رفتارهای جنسیت‌زده دیده‌اند، اما خودشان را متقاعد کرده‌اند که این مسئلهٔ مهمی نیست یا دست‌کم این مسئله تقصیر ما نیست.

قانون هیچ کاری از دستش برنمی‌آید. ما باید خودمان دست‌به‌کار شویم. زنان این کشور باید انقلابی شوند.

درون هر زن یک رزم‌آور زندگی می‌کند.

پس از من تکرار کنید: اینکه خوب هستم به این معنا نیست که زودباور و سهل‌گیر هستم. (حالا این جمله را بنویسید و به دیوار اتاقتان بچسبانید.)

از گفتن عباراتی چون «حتماً انجامش می‌دهم»، «اختیار دارید»، «انجام وظیفه می‌کنم» دست بردارید. اگر حس می‌کنید دارید به‌سوی فرسودگی قدم برمی‌دارید، دست از بله گفتن به هر خواسته‌ای بردارید. این رویه را پیش بگیرید: به هر درخواستی که سودی برای خودتان ندارد، نه بگویید. پس انجام کارهایی که فقط به نفع طرف مقابل است، ممنوع! فقط کارهایی را انجام دهید که خودتان را هم تا حدودی راضی کند. معنایش این است که فعالیت‌های گروهی مربوط به شرکت که شما برای آماده شدن در آن تحت فشار قرار می‌گیرد را با یک «نه» محکم رد کنید. دلسوزی برای همکاری که می‌خواهد چند روزی مرخصی بگیرد و به خارج از شهر برود و حالا از شما درخواست کرده جای او هم در دفتر باشید نیز ممنوع! هرگاه حال خودتان را خوب کردید و فرسودگی و خستگی بیش از حد از وجودتان رخت بربست، دوباره می‌توانید در حق دیگران لطف کنید اما در حال حاضر فقط در حق خودتان لطف کنید. به خودت بیا دختر! گاهی چرتی بزن!