بریده‌هایی از کتاب انسان در جست‌وجوی معنا

هرچه بیشتر هدفتان رسیدن به موفقیت باشد بیشتر از آن دور خواهید شد. موفقیت‌هایی مانند خوشبختی را نمی‌توان دنبال کرد، بلکه باید آن را به‌وجود آورد؛ خوشبختی اثر جانبیِ تعهد یک انسان به هدفی والاست، یا به عبارت دیگر، خوشبختی محصولِ تسلیم‌شدن در برابر هر معنای ارزشمندی غیر از خود شخص است. خوشبختی باید اتفاق بیفتد، و همین امر برای موفقیت هم صدق می‌کند: باید بدون آنکه به آن اهمیت داده باشی اجازه دهی اتفاق بیفتد.

«کسی که چرایی برای زندگی‌کردن دارد، از عهدهٔ چگونگی آن برخواهد آمد.»

. به جرئت می‌توانم بگویم هیچ‌چیز در دنیا به اندازهٔ دانستن معنای زندگی نمی‌تواند به انسان کمک کند که در بدترین شرایط هم زندگی کند.

«طوری زندگی کنید که گویی بار دومی است که به دنیا آمده‌اید و در حال ارتکاب خطاهای زندگی اولتان هستید، پس مراقب رفتارهایتان باشید

پزشکانی که در میان ما بودند اول از همه به این حقیقت پی بردند که «کتاب‌ها دروغ می‌گویند!» جایی در یکی از همین کتاب‌ها گفته شده بود که انسان اگر بیش از چند ساعتِ مشخص نخوابد، قطعاً از بی‌خوابی خواهد مُرد. اما کاملاً اشتباه است. در طول زندگی‌ام کاملاً مطمئن بودم که قطعاً از انجام برخی کارها عاجز هستم؛ مثلاً من نمی‌توانم بدون این شرایط بخوابم، یا من نمی‌توانم با فلان شخص در یک مکان زندگی کنم و همین‌طور چیزهای دیگر.

زندگی یعنی رنج‌بردن و زنده‌ماندن

«زندگی مانند رفتن به دندانپزشکی است. همیشه انتظار چیزهای بدتر را دارید، درحالی‌که سختی‌ها به پایان رسیده‌اند.»

برای زندگی‌ای که معنا و مفهومی متوجهش نباشد، چه زنده بمانیم و چه بمیریم زندگی‌کردن ارزشی نخواهد داشت.»

وقتی یک انسان می‌فهمد که سرنوشتش رنج‌کشیدن است، مجبور می‌شود که تحمل عذاب و رنج را به‌عنوان تنها وظیفهٔ خاص خود بپذیرد. او دیگر می‌فهمد که در این دنیا درد و رنج برای هر شخص منحصربه‌فرد و خاص است. هیچ‌کس نمی‌تواند او را از رنج برهاند یا به‌جای او عذاب بکشد، یعنی شرایط خاص او طوری بر سر راهش قرار می‌گیرند که تنها خودش را آزار می‌دهند.

همیشه تصمیم‌هایی برای گرفته‌شدن وجود دارد. هرروز و هرساعت فرصتی برای تصمیم‌گیری در برابر انسان قرار می‌گیرد و تعیین‌کنندهٔ آن است که آیا انسان تسلیم عوامل سلب‌کنندهٔ آزادیِ درونی و خودِ واقعی خویش خواهد شد یا نه؟

سپینوزا در کتاب «اخلاق» می‌گوید: «عواطفِ درحال رنج به محض اینکه تصویر دقیق و روشنی از آنها ترسیم شود، از رنج‌کشیدن باز می‌ایستند.»

«زندگی مانند رفتن به دندانپزشکی است. همیشه انتظار چیزهای بدتر را دارید، درحالی‌که سختی‌ها به پایان رسیده‌اند.»

«مرا همچون مُهری بر قلبت بزن، عشق هم به همان اندازهٔ مرگ نیرومند است

. خوشبختی باید اتفاق بیفتد، و همین امر برای موفقیت هم صدق می‌کند: باید بدون آنکه به آن اهمیت داده باشی اجازه دهی اتفاق بیفتد. از شما می‌خواهم به ندای درونتان گوش کنید، و به بهترین شکل ممکن برای تحقق آن تلاش کنید؛ و در نهایت در درازمدت خواهید دید که -توجه داشته باشید که می‌گویم در درازمدت!- موفقیت به دنبال شما خواهد آمد، زیرا شما فراموش کرده بودید که به آن فکر کنید.»

عشق والاترین هدفی است که انسان در جست‌وجوی آن است؛

انسان همان موجودی است که کوره‌های آدم‌سوزی در آشویتس را ساخته و از سوی دیگر همان انسانی است که با دستانی رو به آسمان و درحالی‌که دعای یهودیان را بر لب می‌خواند پا به آن می‌نهد.

ضربه‌ای که نشانی از خودش به جا نمی‌گذارد خیلی بیشتر از ضربه‌ای که از خودش نشانی به جای می‌گذارد درد و اثرگذاری دارد.

کسی که چرایی برای زندگی‌کردن داشته باشد از عهدهٔ چگونگی آن برخواهد آمد.

انسان در جست‌وجوی معنا با بیش از ۴ میلیون نسخهٔ چاپی فقط به زبان انگلیسی؛ روایتی سخت اما تأثیرگذار از تلاش ویکتور فرانکل برای حفظ امید در طول سه سال زندانی بودنِ او در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها است. یک داستانِ کلاسیک خالص. در سال ۱۹۵۹ کارل راجرز یکی از معروف‌ترین روانشناس‌های آمریکایی می‌گوید: «این کتاب یکی از برجسته‌ترین کمک‌ها به اندیشهٔ روانشناختی در پنجاه سال گذشته است.» آموزش‌های فرانکل به‌عنوان یک روانپزشک نمایان‌گر تک‌تک مصیبت‌هایی بود که متحمل شده و همین مصیبت‌ها دیدگاه قابل توجهی در زمینهٔ روانشناسیِ بقاء به او ارائه کرده است. ادعای او مبنی بر اینکه «ارادهٔ معطوف به معنا» پایه و اساس انگیزهٔ بشر است، دیدگاه شناختی ما نسبت به تقابل انسان‌ها با درد و رنج را برای همیشه تغییر داد.

رستگاری بشر در راه عشق و در خود عشق است.