بریده‌هایی از کتاب واژه‌هایی در اعماق آبی دریا

زمان هم جنایتکار است چون ما را از هم جدا کرده

«هیچ‌کس برای بیدارشدن دلیلی نداره. زندگی کلاً بی‌معنیه و انسان‌ها مجبورن به‌هرحال بیدار بشن. همهٔ انسان‌ها این‌جوری زندگی می‌کنن.»

لتر لایبرری به بخشی از کتاب‌ها گفته می‌شود که برای فروش نیستند و مشتری‌ها می‌توانند آنها را مطالعه کنند ولی نمی‌توانند با خود به خانه ببرندشان. افرادی که این کتاب‌ها را مطالعه می‌کنند می‌توانند دور واژه‌ها و جملاتی که دوست دارند خط بکشند، در حاشیهٔ کتاب یادداشت بنویسند و برای کسانی که کتاب را می‌خوانند یا قبلاً آنجا بوده‌اند نامه‌ای بنویسند.

کتاب باید تبری باشد برای درهم‌شکستن دریای منجمد وجودمان. «کافکا»

کتاب باید تبری باشد برای درهم‌شکستن دریای منجمد وجودمان.

حتی در خطوط بی‌نام هم قصه‌های زیادی می‌بینم.

جملهٔ فوق‌العاده‌ای که توی کتاب آرزوهای بزرگ اثر چارلز دیکنز نوشته بود چی بود؟ شکسته‌دل... تو فکر می‌کنی خواهی مرد اما هرروز پس‌از آن روز وحشتناک به زندگی ادامه خواهی داد.

کتاب باید تبری باشد برای درهم‌شکستن دریای منجمد وجودمان. «کافکا»

تا ابد که یک‌شبه تموم نمی‌شه

روح همهٔ ما در چیزهایی‌ست که از خود به‌جا می‌گذاریم.

یکی از مکتشفین به نام ویلیام بیبی اعماق دریا را به‌عنوان فضایی خارج از کرهٔ زمین توصیف کرده و شاید به‌همین‌خاطر است که من تااین‌حد دلم می‌خواهد به آنجا بروم. به‌نظر خیلی زیبا می‌آید: تاریکی مطلق و روزنه‌های نور.

این کلمات غم‌انگیزترین کلمات در تاریخ عشق می‌باشند. من واقعاً خیلی تلاش کردم عاشقت باشم.

عشق همانند سگی‌ست که از جهنم آمده.

کتاب باید تبری باشد برای درهم‌شکستن دریای منجمد وجودمان.

«بیشتر از شخصیت‌های داستان خوشم اومد نه از دنیاهاشون. درواقع رفتار انسان‌ها رو در زمانی نشون می‌ده که همه‌چیزِ خودشون رو ازدست می‌دن و یا وقتی فقط به خودشون فکر می‌کنن.»

پدر می‌پرسد: «جملهٔ فوق‌العاده‌ای که توی کتاب آرزوهای بزرگ اثر چارلز دیکنز نوشته بود چی بود؟ شکسته‌دل... تو فکر می‌کنی خواهی مرد اما هرروز پس‌از آن روز وحشتناک به زندگی ادامه خواهی داد.»

به‌همان‌اندازه احساس خستگی می‌کنم که وقتی کال را از آب بیرون کشیدم و سعی کردم در ساحل دوباره او را احیا کنم احساس خستگی می‌کردم. روی نیمکت می‌نشینم و به هنری می‌گویم که بعید می‌دانم بتوانم از جایم بلند شوم. گاهی دوست دارم بدوم، گاهی می‌خواهم شنا کنم و گاهی فقط می‌خواهم تا ابد یک جا بنشینم چون هیچ انرژی‌ای برای گذراندن روزی که کال در آن نباشد را ندارم.

«پس دیگه باهم هستیم؟ در کنار من می‌مونی؟» می‌گوید: «باشه.» «باشه؟» می‌گوید: «باشه.» به‌همین‌سادگی. نیازی نیست به او التماس کنم. نیازی نیست او را متقاعد کنم که من ارزش با او بودن را دارم.

وقتی دوباره وارد مغازه می‌شویم اصلاً ازلحاظ ذهنی حال خوبی ندارم. جرجی عاشق کسی شده که دیگر در این دنیا نیست و من هم نمی‌توانم برای او کاری بکنم.

امشب وقتی هنری به من پیام می‌دهد سعی می‌کنم جوابش را ندهم. صحبت‌کردن با او کار خطرناکی‌ست، چون باعث می‌شود دلم بخواهد بیشتر و بیشتر با او حرف بزنم.