بریده‌هایی از کتاب واژه‌هایی در اعماق آبی دریا

کتاب باید تبری باشد برای درهم‌شکستن دریای منجمد وجودمان.

باید یک دکمهٔ قطع وجود داشته باشد که وقتی کسی ترکت می‌کند بتوانی آن را فشار دهی و بگویی: تو دمار از روزگار من درآوردی و من هم دیگر تو را دوست ندارم.

تو چیزی فراتر از فکری! تکه‌ای از وجود منی، تکه‌ای از خودم. از همان روز اولی که اینجا آمدم تو را در سطربه‌سطر کتاب‌هایی که می‌خوانم می‌بینم.

وقتی منتظر تماس کسی باشی این اتفاق نمی‌افتد.

«هیچ‌کس برای بیدارشدن دلیلی نداره. زندگی کلاً بی‌معنیه و انسان‌ها مجبورن به‌هرحال بیدار بشن. همهٔ انسان‌ها این‌جوری زندگی می‌کنن.»

روح همهٔ ما در چیزهایی‌ست که از خود به‌جا می‌گذاریم.