بریده‌هایی از کتاب ذهن، بدن، سرطان

تنها با تنفس صحیح، ما تا حد زیادی می توانیم توانایی بدن را برای اینکه روی پای خودش بایستد تقویت کنیم و همچنین با استفاده از تنفس به عنوان یک محرک، سیستم انرژی بدن را فعال کنیم.

علم پزشکی نیز این واقعیت را ثابت کرده است که اگر به هر طریقی تنش و اضطراب وارد ذهن و یا بدن تان کنید خون تان نیز از نظر شیمیایی سمی می شود. خشم، تندخویی، پریشان حالی و دلخوری همگی به نحوی شما را سمی می کنند که گویی زهر خورده اید و این در حالی ست که انتظار مرگ دیگری را در سر دارید.

اگر به مدت پنج دقیقه نسبت به چیزی خشمگین و برآشفته شوید، شما به معنای واقعی کلمه، سیستم بدنی تان را مسموم کرده اید.

" این اولین گام به سوی تانترا می باشد. شما اینجا می نشینید و کاری را بطور ذهنی انجام می دهید، پس از چندی، دیگر نیازی نیست که آن را بصورت فیزیکی انجام دهید. هر آنچه را که میتوانید با فعالیت های فیزیکی بدست آورید، می توانید به شکل ذهنی هم بدست آورید. از نظر ذهنی، می توانید بدن را تمرین (ورزش) دهید. اگر بواقع پشتکار به خرج دهید، پس از مدتی، خواهید دید که وضعیت عضلانی تان با این تمرین ذهنی بهبود پیدا می کند زیرا به محض اینکه تجسم شما با انرژی های زندگی تان پیوند می خورد، تبدیل به واقعیتی زنده می شود، دیگر تنها یک جسم ساده نیست.

جنبه اصلی مراقبه این است که همینطور که به مرور، مقیم مقام مراقبه می شوید، شما به ارباب تبدیل می شوید و ذهنتان به برده شما. و این طرزی است که باید همیشه اینگونه باشد. ذهن ارباب وحشتناکی ست. او شما را به انواع درد و رنجی بی پایان می اندازد. اما ذهن برده بی نظیری ست. اگر ذهن تان را در مسیر معینی قرار دهید، می توانید هر کار که می خواهید با آن انجام دهید.

ذهن می داند اگر شما بدن تان را آرام بگذارید، ذهن نیز طبیعتاٌ آرام می شود و ذهن می داند که اگر اجازه چنین چیزی را به شما دهد، برده و اسیرتان خواهد شد. به همین دلیل است که در یوگا، تاکید بسیاری بر انجام آساناها وجود دارد زیرا اگر بیاموزید که چطور بدن تان را کاملاٌ آرام کنید، ذهن نیز آرام می شود.

اگر افکار را در سر جای خود نگهدارید (با آن ها هم هویت نشوید)، بواقع مشکلی وجود نخواهد داشت

ذهن شما که می بایست نردبانی به سوی الوهیت میشد، متاسفانه پلکانی به سوی جهنم شده، تنها به این دلیل که بیش از حد با همه چیز هم هویت شده است. به محض هم هویت شدن با چیزی، درک شما دچار تحریف شده و این تحریف به تمامی جنبه های زندگی تان سرایت خواهد کرد.

از آن جا که مردم قادر به تحمل شکنجه ذهن خودشان نیستند، دست به ابداع انواع مختلفی از انحرافات و گمراهی ها (ضلالت) در این کره خاکی زده اند تا به طریقی با آشفتگی ذهن خود کنار بیایند. این گمراهی ها موجب آرامش موقت آن ها می شود اما چندی نمی گذرد که این انحرافات بر آشفتگی شان می افزاید. نمیتوانند کاملا این رنج را از خودشان دور کنند.

کسی که غرق در عقل خود هست، انسانی ست با رنج بی پایان. فارغ ازینکه روال زندگی چیست، تا زمانی که در عقل خود بسر می برد، دل نگرانی ها، ترس ها، مزخرفات و سردرگمی های او هرگز تمامی ندارد. آیا تا به حال این را متوجه شده اید؟ مهم نیست چه وضعیت خوبی دارید، ذهن در جدالی دائمی بسر می برد. با خود می پندارید که همه چیز خوب است اما به عقب که می نگرید، دل نگرانی ها و ترس های تان همچون دُمی درست پشت سرتان نشسته است. هر جا بروید دنبال تان می آید. به طلوع خورشید می نگرید و همه چیز را فراموش می کنید اما زمانی که به عقب برمی گردید، می بینید آن جا نشسته است. اگر ذهن بر شما حاکم نبود، با چنین رنجی نیز بیگانه بودید.