بریده‌هایی از کتاب بایگانی همیشگی

اگر هم‌سن‌وسال من باشید، خوب یادتان هست که زمانی مجبور بودیم عبارت http را اول نام هر نشانی اینترنتی بنویسیم. این عبارت خلاصهٔ عنوان Hyper Text Protocol بود

سنجه و معیار وجود آزادی در هر کشوری، میزان احترام به حقوق شهروندان آن است. من با استفاده از همین دستاویز، انگشت اتهام خودم را به‌سوی دولتی می‌گیرم که باید حقوق شهروندی را به رسمیت بشناسد و حد و حدود خود را بر پایهٔ آن تعریف کند. همان چیزی که در زمان انقلاب و جنگ‌های استقلال آمریکا اسمش را «آزادی» گذاشتند و حالا معتقدم در زمانهٔ انقلاب اینترنتی، باید نامش «حریم خصوصی» باشد

عدالت در شکل محض و بی‌گذشت، خودش یکجور بی‌عدالتی است

نمی‌توانستم برایش بگویم که کارفرماهای سابقم در آژانس، به تلفن او دسترسی داشته و همهٔ پیام‌های عاشقانه‌ای را که برایم فرستاده خوانده‌اند. نمی‌شد برایش بگویم که همهٔ عکس‌هایی که تا حالا گرفته، از خصوصی و معمولی، همه را می‌بینند و دیده‌اند. که همهٔ اطلاعات مربوط به او جمع‌آوری شده و نه‌فقط مال او، که اطلاعات همهٔ مردم را جمع کرده‌اند و جایی برای روز مبادا گذاشته‌اند که اگر زمانی برسد و کسی سر به عصیان برداشت، همهٔ زندگی‌اش را علیه او به‌کار بگیرند.

حس می‌کردم که افق تازه‌ای گشوده خواهد شد. که نشد.

ولی این دستم آمده بود که القاعده رابطهٔ تنگاتنگی با سعودی‌های متحد ما داشته و این نکته‌ای بود که کاخ سفیدِ دوران بوش پسر از آن گذشته و بدون توجه به آن، با دو کشور دیگر وارد جنگ شده بود.

صدالبته که نظام قراردادی خصوصی امروزه ضعف‌هایی آشکار دارد و مثلاً رخنه‌های آن سر از استخدام نیروهای بلک‌واتر باز می‌کند. همان‌ها که چهارده شهروند غیرنظامی را در عراق سلاخی کردند و شرکت‌شان مجبور شد اسم خودش را عوض کند و Xe بگذارد و بعدتر شد Academi یا آن شرکت‌های تخصصی شکنجه‌گر که در ابوغریب عراقی‌ها را شکنجه می‌کردند و برای این کار پول هم می‌گرفتند

اینجا دیگر دو راه داریم: یا خرد شدن زیر بار گذشته، یا درس گرفتن و رشد کردن و گذشتن از آن.

شما نمی‌توانید آنچه را باعث شرمساری‌تان است یکباره پاک کنید. تنها باید به مدیریت واکنش‌هایتان بپردازید

در مدرسه یک‌بند به سرمان می‌خواندند که مردم آمریکا از طریق رأی‌گیری، حق حکومت و زمامداری را به اشخاصی اعطا کرده‌اند که هیچ فرقی با خودشان ندارند و خلاصه که این یعنی دموکراسی. ولی این دموکراسی سر کلاس تاریخ مدرسه‌مان هیچ برشی نداشت، چون اگر بنا بود از ما رأی بگیرند، قطعاً آقای مارتین معلم تاریخ را از کار بیکار می‌کردیم.

سرچشمهٔ همه هک‌ها همین‌جاست: یافتن ارتباطی سیستماتیک بین ورودی و خروجی، بین علت و معلول.

در آمریکا داده‌ها مال هر نهادی است که بتواند آن را جمع‌آوری کند اما در اتحادیهٔ اروپا مالکیت همهٔ داده‌های یک نفر به خود او برمی‌گردد و تمامی حقوق آن برای خود او محفوظ است.

حقیقت این است که در بستر فناوری کامپیوتر، گزینهٔ «پاک» در عمل وجود خارجی ندارد یا دست‌کم آنجور که شما فکر می‌کنید نیست. «پاک کردن» یک فریب است: یک افسانه، توهم و یک دروغ نه‌چندان مصلحت‌آمیز که علوم کامپیوتری به شما گفته تا خیالتان را راحت کند. اگرچه فایل‌های پاک شده از جلوی چشم‌تان گم می‌شوند اما کمتر پیش می‌آید که واقعاً گم و گور شوند.

مخفی شدن پشت اسم مستعار، پدیده‌ای بود که اتفاقاً توازن مشخصی به هر رابطه اعطا می‌کرد و همه را در شرایط برابر با هم قرار می‌داد و کاستی‌های معمول رابطهٔ انسانی را از بین می‌برد.

بنیان‌گذاران آمریکا مهندسان ورزیدهٔ سیاست‌ورزی بودند که همه از علم حقوق به‌خوبی سررشته داشته و از خطرات قدرت مطلقه آگاه بوده‌اند. برای جلوگیری از شکل یافتن چنان بزنگاه‌هایی، آن‌ها در فصول اول قانون اساسی، حکومت را در سه بنیاد قدرت مساوی تقسیم کرده‌اند که مدام یکدیگر را بپایند. ولی وقتی در دوران نوین پای حریم خصوصی شهروندان آمریکایی به میان آمد، هر سه این بنیادها زه زدند و همه چیز به هم ریخت.

اصولاً تصمیم‌های بزرگ زندگی یک‌شبه گرفته نمی‌شوند. ذهن ناخودآگاه، در آغاز، این تصمیم‌ها را می‌گیرد و به آن شکل می‌دهد و وقتی پخته شد به لایهٔ خودآگاه مغز می‌آید و یکباره می‌شکفد، زمانی که این‌قدر توانایی پیدا کرده‌ای که خیال می‌کنی این تصمیم را خودت با آگاهی تمام گرفته‌ای و ایمان قلبی به آن داری.

عدالت در شکل محض و بی‌گذشت، خودش یکجور بی‌عدالتی است چون اینجا دیگر حرف از تحکیم قانون و مجازات سرپیچی از آن مطرح نبوده و بحث اصلی، همیشگی بودن حضور قانون در تمامی شئون زندگی است.

در عمل هیچ دارایی بیش از اطلاعات در معرض خطر نیست.

نخستین سرشماری عمومی که در سال ۱۹۲۶ در شوروی انجام شد، ابداً هدف پیش‌پاافتادهٔ آمارگیری تعداد نفوس را دنبال نمی‌کرد: در این سرشماری، آمار دقیقی از ملیت تمام شهروندان کشور چند ملیتی شوروی به‌دست آمد. این‌گونه روس‌های حاکم بر شوروی دانستند که در این کشور پهناور، در اقلیت محض قرار دارند و بیشتر جمعیت را توده‌های انبوه آسیای میانه تشکیل داده‌اند: ازبک‌ها، قزاق‌ها، تاجیک‌ها، ترکمن‌ها، ارمنی‌ها و گرجستانی‌ها. بر پایهٔ این داده‌ها، استالین تصمیم جدی گرفت که روند یکسان‌سازی فرهنگی را در تمامی خاک شوروی اجرا کند و مردم این ملیت‌ها را از اصل خودشان دور سازد. فرآیند «بازآموزی» گسترده‌ای شکل گرفت و تلاش شد که خط و زبان‌های بومی منسوخ شوند و همه به ایدئولوژی مارکسیسم ـ لنینیسم بگروند.

ابرداده، داده‌ای است دربارهٔ اطلاعات اصلی. دقیق‌ترش می‌شود اطلاعاتی که دادهٔ اصلی آن را درمورد خودش تولید می‌کند و وجودش برای کاربرد آن لازم است. مثلاً یک تماس تلفنی را در نظر بگیرید: دادهٔ اصلی آن همان محتوای منتقل‌شده است اما ابرداده‌اش، می‌شود زمان برقراری تماس و طول تماس و شماره‌های مبدأ و مقصد و جای هر کدام از طرفین روی نقشه. ابردادهٔ یک ایمیل هم به همین ترتیب فهرست بلندبالایی از داده‌هاست: از نوع کامپیوتری که ایمیل را فرستاده تا اطلاعات سخت‌افزاری دقیقش و نام مالک و محل جغرافیایی آن و کسی که ایمیل را فرستاده و نام و نشانی اینترنتی‌اش و اینکه چه کسانی غیر از فرستنده و گیرنده به این ایمیل دسترسی داشته‌اند و مشخصات همان‌ها و اینکه کی و کجا این ایمیل فرستاده شده و کلی اطلاعات دیگر