بریده‌هایی از کتاب جایگاه ما در جهان هستی: تئوری همه چیز (مبدأ و سرنوشت عالم)

آنچه ما می‌توانیم به آن مطمئن باشیم، این است که حتی اگر جهان به‌سوی فروریختن برود، این رویداد حداقل ده میلیارد سال دیگر رخ خواهد داد. زیرا حداقل ده میلیارد سال است که جهان در حال انبساط است و همین مدت طول می‌کشد تا به ‌حال نخستین برگردد. این موضوع نباید بی‌جهت موجب نگرانی ما شود. زیرا اگر انسان تا آن زمان به آن سوی منظومۀ شمسی مهاجرت نکرده باشد، خیلی پیشتر از آن از روی زمین محو شده است و با مرگ خورشید، او نیز مرده است.

سیاه‌چاله‌ها زمانی شکل می‌گیرند که یک ستاره غول‌آسا (دارای جرم زیاد و بسیار بزرگ) یا حتی اجسامی بزرگ‌تر از آن به‌واسطه گرانشِ قوی‌ای که دارند به درون خود کشیده می‌شوند و اصطلاحاً فرو می‌ریزند. بر اساس نظریه نسبیت عام‌انیشتین، هر کس اگر آن‌قدر احمق باشد که خود را به درون سیاه‌چاله‌ای بیندازد، برای همیشه در آن محو خواهد شد و باقی خواهد ماند و هیچ‌کس قادر نیست دوباره از درون سیاه‌چاله بیرون بیاید.

مدارک حاضر دالّ بر آن است که احتمالاً جهان هستی برای همیشه به انبساط خود ادامه می‌دهد. ولی روی آن حساب نکنید. آنچه ما می‌توانیم به آن مطمئن باشیم، این است که حتی اگر جهان به‌سوی فروریختن برود، این رویداد حداقل ده میلیارد سال دیگر رخ خواهد داد. زیرا حداقل ده میلیارد سال است که جهان در حال انبساط است و همین مدت طول می‌کشد تا به ‌حال نخستین برگردد

چیزی که زندگی هاوکینگ را متمایز می‌سازد، امید است. بیش از ۴۰ سال از زمانی که پزشکان تشخیص دادند که او، ۲ یا ۳ سال بیشتر زنده نخواهد ماند می‌گذرد...!

فلسفه نتوانست پیشرفت‌های جدید در علم، مخصوصاً فیزیک را تاب بیاورد.

فضانوردی که درون سیاه‌چاله سقوط کرده است، بتواند قبل از شرط‌بندی در بازی رولت به خاطر بیاورد که گوی به کدام سو می‌رود و بدین ترتیب شرط را ببرد. ولی متأسفانه وی برای بازی وقت زیادی نخواهد داشت زیرا بر اثر میدان‌های گرانشی عظیم به‌زودی به اسپاگتی تبدیل خواهد شد! همچنین قادر نخواهد بود در مورد معکوس شدن پیکان ترمودینامیک اطلاعاتی در اختیار ما بگذارد، زیرا در پشت افق رویداد سیاه‌چاله به دام خواهد افتاد.

تمامی ساختارهای پیچیده که ما در جهان هستی مشاهده می‌کنیم، می‌تواند از طریق شرط بدون مرز بودن جهان و نیز اصل عدم قطعیت در مکانیک کوانتومی توجیه شود

اگر مقرر شده است که جهان هستی برای همیشه منبسط شود، دمای تابش ریزموج سرانجام کمتر از دمای چنین سیاه‌چاله‌هایی خواهد شد. در آن زمان جذب این سیاه‌چاله‌ها کمتر از گسیل آن‌ها خواهد بود و کاهش جرم در آن‌ها آغاز می‌شود.

پژوهش اوپنهایمر نتایج زیبایی را به دنبال داشت: میدان گرانشی ستاره، مسیر پرتوهای نور را در فضا - زمان تغییر می‌دهد.

قوانین نیوتن نمی‌توانند حالات و رفتار آن را توضیح دهند و نیاز به اصلاح دارند. با این حال ما هنوز قوانین نیوتن را به عنوان قانون قبول داریم. به این دلیل که حدّاقل با تخمین بسیار خوبی، تحت شرایطِ زندگیِ روزمرّه که سرعت‌ها بسیار کمتر از سرعت نور هستند، درست عمل می‌کنند.