بریده‌هایی از کتاب ازدواج ساختنی است نه شانسی (جلد اول): خطراتی که بر سر راه دوام ازدواج قرار دارد

زوج‌های جوان تصور می‌کنند که در اجرای عدالت و دموکراسی بهترین هستند، اما وقتی که تنها دو رأی‌دهنده وجود دارد، دموکراسی به شدیدترین دیکتاتوری تبدیل می‌شود.

تفاوت بسیار زیادی میان مفهوم «با هم زندگی کردن» و «یکی بودن» وجود دارد.

اغلب زوج‌ها تصور می‌کنند که بزرگ‌ترین مشکل آنها در ازدواجشان، تفاوت‌ها و عدم وجود تفاهم میان آنها است. در حقیقت، تفاوت‌های شخصیتی افراد، سبک متفاوت زندگی آنها در دوران مجردی و تفاوت ایده‌ها و نقطه‌نظرات آنها مهم‌ترین دلیل بروز مشاجرات است. اما سال‌ها تجربه‌ای که در زمینه‌ی مشاوره و گفت‌وگو با زوج‌ها داشته‌ایم، نشان می‌دهد که این، تفاوت‌های زن و شوهر نیست که موجب بروز اختلاف میان آنها می‌شود، بلکه نحوه‌ی برخورد با تفاوت‌ها و مشکلات است که موفقیت و یا شکست آنها در زندگی مشترک را رقم می‌زند.

اگر می‌خواهید ازدواجتان را از طوفان‌های سهمگین نجات دهید، تنها یک سؤال از خودتان بپرسید: «چه اتفاقی برای من افتاده است؟ اشتباه من چیست؟ کجای کار من اشکال دارد؟...» بدانید که اولین گام در رفع مشکلات زندگی مشترک این است که زن و شوهر، هر دو سعی کنند که پیش از هر اقدامی، ابتدا به ضعف‌ها و اشتباهات خودشان پی برده و به اصلاح آن بپردازند. با این کار، مشکلات موجود در زندگی مشترک‌، خود به خود رفع خواهد شد.

اگر همسرتان برای بهبود رابطه‌اش با شما همکاری نکرد، به او اصرار نکنید و ناامید نشوید. شما به تنهایی نیز می‌توانید به ازدواج و رابطه‌ی زناشویی که همواره خواهانش بوده‌اید دست یابید. اما ایده‌آل‌ترین حالت ممکن این است که فرآیند بهبود رابطه با همسر، به صورت گروهی (همکاری زن و شوهر باهم) انجام شود.

تعهد، سنگ بنای یک رابطه است. تعهد در غالب فداکاری، بخشش، حمایت، همکاری و کار گروهی معنا پیدا می‌کند. اما تعهد بیش از هر مفهوم دیگر، به معنای دانستن این است که «من می‌توانم روی حمایت همسرم حساب کنم و مطمئن باشم که او در هر شرایطی در کنار من است و از من حفاظت کرده و یاری‌رسان من خواهد بود.»

هیچ زوجی برای لذت بردن از مدیریت کردن مشاجرات

توجه داشته باشید که تفاوت بسیار زیادی میان مفهوم «با هم زندگی کردن» و «یکی بودن» وجود دارد. شما حتی اگر دو گربه را در یک لانه کنار هم بگذارید، برای مدتی با هم زندگی می‌کنند، اما هرگز با هم یکی و یگانه نمی‌شوند. یکی شدن به معنای اتحاد و امتزاج دو واحد غیریکسان با یکدیگر، و بدل گشتن آنها به یک واحد مطلق و خالص است.

ازدواج در حقیقت، پاسخ خداوند به عمیق‌ترین نیاز انسانی است که همانا یکی شدن با همسر در زندگی مشترک می‌باشد. این یگانگی، همه‌‌ی جوانب زندگی زن و مرد را شامل می‌شود. ازدواج، تنها یک رابطه‌ی فیزیکی نیست، همچنین رابطه‌‌ی ساده‌ای برای دادن و ستاندن حمایت عاطفی و احساسی هم نیست. بلکه یکی شدن و یگانه گشتن دو زندگی در جنبه‌های مختلف عقلانی، اجتماعی، معنوی، روانی، احساسی و فیزیکی است.

در آیات آسمانی می‌خوانیم که ازدواج از دیدگاه الهی، در حقیقت امتزاج دو زندگی با هدف ساختن یک واحد جدید است که هر دوی آنها برای برآورده کردن نیازهای دیگری کوشیده و اهداف الهی را به والاترین و ژرف‌ترین شکل ممکن به مرحله‌ی اجرا درمی‌آورند.

«ازدواج موفق، اتفاقی ‌بدست نمی‌آید». ازدواج مانند ساختمانی است که باید توسط زن و شوهر آجر به آجر و مرحله به مرحله ساخته شود.

اگر شما هم از آن دسته زوج‌هایی هستید که زیاد با هم مشاجره می‌کنند، بدانید که بهترین راه‌کار برای شما این است که هیچ کدامتان نخواهید که برنده‌ی میدان باشید. هنگامی که شما واقعاً در پی پیروز شدن در میدان مشاجره هستید، در حقیقت به دنبال ضربه زدن به همسرتانید. بدانید حتی اگر در ظاهر برنده باشید، در حقیقت بازنده‌‌ی میدان زندگی بوده‌اید. چرا که همسری را آزرده‌اید که روزی به او تعهد دادید که همواره دوستش بدارید و در لحظات شیرین و تلخ زندگی در کنارش باشید. پس لجاجت را کنار بگذارید و مانند دو انسان بالغ رفتار کنید. سعی کنید در لحظه‌‌ی بروز اختلاف نظرها بر خشمتان غلبه کنید و برای حل مشکلات مانند یک تیم در کنار هم تلاش کنید.

«ازدواج موفق، اتفاقی ‌بدست نمی‌آید». ازدواج مانند ساختمانی است که باید توسط زن و شوهر آجر به آجر و مرحله به مرحله ساخته شود. این کار شاید سخت و زمان‌بر باشد، اما شما را به شادی و رضایتی که همیشه خواهانش بوده‌اید، می‌رساند.

اگر شما هم از آن دسته زوج‌هایی هستید که زیاد با هم مشاجره می‌کنند، بدانید که بهترین راه‌کار برای شما این است که هیچ کدامتان نخواهید که برنده‌ی میدان باشید. هنگامی که شما واقعاً در پی پیروز شدن در میدان مشاجره هستید، در حقیقت به دنبال ضربه زدن به همسرتانید. بدانید حتی اگر در ظاهر برنده باشید، در حقیقت بازنده‌‌ی میدان زندگی بوده‌اید. چرا که همسری را آزرده‌اید که روزی به او تعهد دادید که همواره دوستش بدارید و در لحظات شیرین و تلخ زندگی در کنارش باشید. پس لجاجت را کنار بگذارید و مانند دو انسان بالغ رفتار کنید. سعی کنید در لحظه‌‌ی بروز اختلاف نظرها بر خشمتان غلبه کنید و برای حل مشکلات مانند یک تیم در کنار هم تلاش کنید.

در مشاجره‌ی مهسا و محمد، مهسا به جای این که صدایش را بلند کند، سعی کرد پاسخ منطقی به حرف شوهرش بدهد. محمد نیز نقش خود را به‌خوبی ایفا کرد و با حفظ آرامش و آرام کردن اوضاع، به مشاجره پایان داد. بدانید که پایین آوردن صدا و قبول کردن نظر طرف مقابل، ابزار بسیار کارا و مؤثری برای کاهش تنش و پایان دادن به مشاجره است. اغلب مواقع همین کار به تنهایی می‌تواند کافی باشد.

بدانید که جایگزین کردن افکار و پیش‌فرض‌های مثبت به جای تفکرات و اندیشه‌های منفی، یکی از کاراترین روش‌ها برای ساختن مجدد رابطه‌تان است. هنگامی که دیدگاه‌های مثبت و خوش‌بینانه‌تان را از دست می‌دهید، احساسات منفی قدرت مانور پیدا کرده و این احساسات مخرب بسیاری از جنبه‌های زندگی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

یکی از تمرین‌هایی که به زوج‌ها داده می‌شود، این است که فهرستی از خصوصیات مثبت و کارهای خوشایندی که همسرشان در گذشته (یک هفته قبل، یک ماه قبل و یک سال قبل) انجام داده‌ است را تهیه کنند.

در مقابل فاکتورهای خطرساز پایه‌ای که توضیح داده شد، فاکتورهای خطرساز دیگری نیز وجود دارند که کاملاً وابسته به رفتار و ارتباطی هستند که یک زوج با هم دارند. در علم روانشناسی به این فاکتورها ریسک‌های پویا گفته می‌شود. زیرا کاملاً متؤثر از رفتار زوج نسبت به یکدیگر بوده و با تلاش آنها می‌تواند سریعاً کاهش پیدا کند.

فاکتورهای خطرساز پویا به قرار زیر می‌باشند: شیوه‌های غلط گفت‌وگو و مشاجره با یکدیگر، مانند جر و بحث‌هایی که به صحبت‌های ناخوشایند، توهین و یا قهر می‌انجامد عدم وجود ارتباط مثبت و صمیمی میان زن و شوهر، بویژه در زمان بروز اختلاف نظر عدم توانایی زوج در برخورد صحیح با مشکلات و همکاری در حل آن داشتن باورهای نادرست پیرامون ازدواج رفتارها و عکس‌العمل‌های متفاوت و متضاد نسبت به مسائل مهم زندگی نداشتن تعهد نسبت به یکدیگر و عدم قبول ازدواج به عنوان یک پیمان مادام‌العمر نداشتن ایمان قوی

آگاه باشید که لازمه‌ی داشتن رابطه‌ی عمیق و عاشقانه، احساس امنیت عاطفی است. این احساس امنیت باید از نحوه‌ی گفت‌وگوی شما با یکدیگر آشکار باشد. در فصل آتی به شما نشان می‌دهیم که مقصودمان از عوامل خطرساز در یک رابطه چیست و الگوهای رفتاری معمولی که موجب احساس عدم امنیت می‌شوند، کدام‌ها هستند. منظور از احساس عدم امنیت این است که شما نتوانید با خیال آسوده آنچه در ذهن دارید را با همسرتان مطرح کنید؛ نتوانید پیرامون آرزوهایتان با همسرتان به گفت‌وگو بنشینید؛ نتوانید خودتان باشید؛ و در مجموع، در کنار همسرتان نتوانید احساس آسودگی خاطر کنید.