بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

ترس از شکست بسیاری از ما ترس از شکست را تجربه کرده‌ایم. این، یک تجربه روانی معمول برای هر انسانی است. در حقیقت، مطالعات بسیاری نشان می‌دهد، ترس از شکست بزرگ‌ترین مانع برای موفقیت شخصی است. آیا به نظرتان عجیب نیست درحالی‌که همه ما خواهان موفقیت هستیم، اولین نگرانی‌مان این است که شکست نخوریم؟ درواقع، ترس از شکست همیشه همراهمان است. اما، آنچه که بسیاری از ما درک نمی‌کنیم، این است که این ترس‌ها بر پایه یک تصور اشتباه خودباختگی است.

تمرینات طوری طراحی شده‌اند که به‌طور همزمان احساسات، افکار و رفتارتان را در حین پیشرفت برنامه خودانضباطی، هماهنگ کند. هر چه بخش‌های بیشتری از شما درگیر شوند، شما متعهدتر خواهید شد. حال بیایید شروع کنیم!

عمل نوشتن، نظام حرکتی شما را درگیر و فعال می‌کند و در نتیجه بخش بیشتری از کل شما در فرایند خودانضباطی شرکت می‌کند. علاوه بر این، نکته تمرینات این است که احساسات‌تان را در مورد رفتارهای خاصی که معمولاً خودانضباطی را تضعیف می‌کنند، کشف کنید. انجام تمرینات، یک بینش فوق‌العاده گرانب‌ها برای‌تان فراهم می‌کند تا بفهمید چه موقع، کجا و از طرف چه کسانی این احساسات و رفتارها را دریافت کرده‌اید. آگاهی از سرچشمه قدیمی افکار و احساسات امروزتان مهم است زیرا افکار و احساسات به رفتار منجر می‌شوند، و رفتار نیز به نوبه خود به افکار و احساسات منجر می‌شود. تمام جنبه‌های وجودتان با هم مرتبط هستند.

اطلاعات این بخش با تمریناتی همراه است که نیاز به نوشتن دارند. باوجودی‌که هر تمرین متفاوت است، باید چند نکته کلی را در مورد همه آن‌ها رعایت کنید. - مختصر بنویسید. بیش از پانزده دقیقه برای هر تمرین وقت نگذارید. - واضح و مشخص بنویسید. نام‌ها را ذکر کنید. - صادق باشید. فقط شما پاسخ‌هایتان را خواهید دید. بعد از تکمیل هر تمرین، دوباره پاسخ‌هایتان را بخوانید و از خودتان بپرسید وقتی آن‌ها را می‌خوانید، چه احساسی دارید. آنگاه، اگر ذره‌ای هم در مورد حفظ حریم خصوصی خود نگران هستید، فوراً آنچه را نوشته‌اید، دور بیندازید.

در ادامه مشکل‌سازترین و معمول‌ترین ترس‌هایی که مانع خودانضباطی ماست، آورده شده است و ما همگی به درجات مختلف از آن‌ها رنج برده‌ایم. بیایید ببینیم هر کدام چگونه کار می‌کند. هر چه بیشتر درباره آن‌ها بدانید، شانس بیشتری برای خنثی کردن آن‌ها دارید. - ترس از شکست - ترس از موفقیت - ترس از طرد شدن - ترس از معمولی بودن - ترس از خطر کردن

دوباره می‌گویم، ترس‌ها بخشی از وجود انسانی ما هستند. بنابراین، باید آن‌ها را به‌عنوان بخشی از زندگی بپذیریم. فقط با شناخت و پذیرش آن‌هاست که می‌توانیم شروع به کم کردن تأثیرات بازدارنده‌شان کنیم. با وجودی که ما هیچ‌گاه کاملاً از تمام ترس‌ها رها نمی‌شویم، ولی مجبور نیستیم تحت کنترل آن‌ها باشیم. یادی از این جمله معروف بکنیم: «بدترین چیزی که باید از آن بترسیم، خود ترس است».

دوباره می‌گویم، ترس‌ها بخشی از وجود انسانی ما هستند. بنابراین، باید آن‌ها را به‌عنوان بخشی از زندگی بپذیریم. فقط با شناخت و پذیرش آن‌هاست که می‌توانیم شروع به کم کردن تأثیرات بازدارنده‌شان کنیم. با وجودی که ما هیچ‌گاه کاملاً از تمام ترس‌ها رها نمی‌شویم، ولی مجبور نیستیم تحت کنترل آن‌ها باشیم. یادی از این جمله معروف بکنیم: «بدترین چیزی که باید از آن بترسیم، خود ترس است».

از بچگی با ترس‌هایمان همراه هستیم. «نترس، تو مرد شدی!» «جوجه!» «جرئت نداری» «چت شده؟ بزدل! می‌ترسی؟» - بسیاری از ما از ته قلبمان باور داریم که اگر یک موقعیت ناخوشایند و مشکل را نادیده بگیریم، به مرور زمان و به تدریج از بین می‌رود. تا زمانی‌که از ترس‌های ناخودآگاهتان، آگاه نشده‌اید و آن‌ها را به‌عنوان بخشی از ویژگی انسانی‌تان قبول نکرده‌اید، هیچ‌گاه نمی‌توانید فرآیند خودانضباطی منسجمی را آغاز کنید. ترس‌های ناخودآگاه مانع شما می‌شوند تا نتوانید افکارتان را به عمل تبدیل کنید. اگر این ترس‌ها را برای خودتان روشن نکنید، به هیچ عنوان از آن‌ها خلاص نمی‌شوید. بنابراین، اجازه دهید بیشتر جلو برویم و انواع مختلف این ترس‌های مزاحم را یاد بگیریم و تأثیر آن‌ها را بر رفتارمان کاهش دهیم. توجه کنید که من نگفتم «از شرشان خلاص می‌شویم»، گفتم «تأثیر آن‌ها را بر رفتارمان کم کنیم»

ترس‌های ناخودآگاه، ذخایر درونی ریشه‌داری هستند که ما اغلب آن‌ها را از خودمان پنهان می‌کنیم. آن‌ها در تمام عرصه‌های زندگی‌مان نقش خرابکار را بازی می‌کنند. به علاوه، به منظور ریشه‌یابی کردن این ترس‌های مدفون، باید مانند موش‌های گورکن، آن‌ها را کاوش کنیم. چرا؟ به این دلیل که: - با ترس‌هایمان روبرو شویم، چه خودآگاه، چه ناخودآگاه، زیرا نگرانی و آشفتگی در ما ایجاد می‌کنند. آشفتگی یک احساس ناخوشایند و قدرتمند است که ما تلاش می‌کنیم به هر قیمتی که شده از آن اجتناب کنیم، حتی اگر شده خود را فریب دهیم. - ما شرطی شده‌ایم تا ترس‌ها را به شکل ضعف یا عدم کفایت ببینیم. ترجیح می‌دهیم به جای اینکه بگوییم، «من می‌ترسم»، عذر و بهانه بیاوریم.

خودانضباطی نیاز به این دارد که با بعضی واقعیت‌هایی که تا همین اواخر در مورد خودمان انکار می‌کردیم، روبرو شویم. برای مثال، وقتی بفهمید انواع مختلف ترس‌ها، بزرگ‌ترین مانع در راه خودانضباطی هستند، تعجب می‌کنید. ترس‌ها، حالتی در شما ایجاد می‌کنند که موجب مشکلاتی مانند مسامحه‌کاری، مهارت‌های ضعیف مدیریت زمان و اجتناب از کارها می‌شود. این‌ها، البته، همه انواع ترس‌ها را شامل می‌شود و بله، ما یک‌سری ترس‌های شخصی را برای زمان‌های طولانی در ذهنمان نگه می‌داریم که بر رفتار ما به صورت‌ها و درجات مختلف تأثیر می‌گذارد. اما ترس‌های ناخودآگاه، مشخصاً و به‌طور خاص باعث ایجاد موانعی بین ما و خودانضباطی می‌شوند. این، یک واقعیت غیرقابل اجتناب است و هر کسی که تلاش می‌کند موانع را بشکند، باید آن را بپذیرد.

خودانضباطی مثل یک ماهیچه است که برای قوی شدن و در دسترس بودن زمانی که به آن نیاز داریم، به تمرین و تقویت نیاز دارد. متأسفانه همانطور که سن بالا می‌رود، موانع روحی و روانی بخصوصی پیش می‌آیند و مانع پیشرفت خودانضباطی ما می‌شوند. شما نمی‌توانید کیفیت مورد نیاز برای خودانضباطی را تا آن زمان که از آن کیفیت آگاهی پیدا کنید و موانع ذهنی را بشکنید، بهبود ببخشید.

شما به رئیستان در محیط کار نمی‌گویید «نه، فکر نمی‌کنم کاری را که از من می‌خواهید انجام دهم و به جایش، می‌خواهم تلویزیون تماشا کنم». اما اگر خودتان رئیس خودتان باشید، دایم در حال مقاومت با دستوراتی هستید که به خودتان می‌دهید. مسئولیت را از گردن خود باز کرده و می‌گویید، «فردا انجامش می‌دهم».

کلید خودانضباطی صرف‌نظر از اینکه تلاش می‌کنید رژیمتان را نگه دارید، انباری را تمیز کنید، یا در شغلتان مفیدتر باشید، راز موفقیت‌تان در توانایی شما برای شناخت و مواجهه با آن بخش از وجودتان است که شما را به مقاومت وا می‌دارد.

بلکه خودانضباطی یعنی: - یک مهارت که می‌تواند یاد گرفته شود. - آگاهی از مقاومت ناخودآگاهتان در مقابل عملکرد، سپس غلبه بر آن مقاومت‌ها. - فرایند تناسب بین عناصر روان‌شناسانه خودآگاه و ناخودآگاهتان.

شخصیت شما شبکه‌ای از عناصر منفرد ولی منسجم است (آرزوها، احساسات، نیازها، ترس‌ها، افکار، خرد، خاطرات، تصورات و بقیه چیزها). در تمام انسان‌ها، این عناصر در درجات مختلفی از تضاد قرار دارند. گاهی احساساتمان، ما را به یک سو می‌کشاند در حالی‌که خردمان ما را به سویی دیگر! گاهی آرزوهایمان تلاش می‌کنند ما را در یک مسیر خاص قرار دهند، ولی ترس‌هایمان به ما اجازه دنبال کردن آن مسیر را نمی‌دهند. بنابراین، خودانضباطی یک مهارت است تا بتوانید بخش‌های مختلف شخصیت‌تان را به جای اینکه در اثر اختلاف و تضاد درونی فلج شوند، منظم و هماهنگ کنید. درواقع، با کسب این مهارت، عناصر روان‌شناختی ما همگی در یک جهت و به سمت اهداف آگاهانه منتخب ما قرار می‌گیرند.

انضباط فردی به جای اینکه یک ویژگی شخصیتی ساده باشد خود یک فرایند مدیریت فردی است. تصور کنید خودانضباطی، کارگردان یک نمایش است که بازی همه هنرپیشه‌ها را کارگردانی می‌کند، یا رهبر ارکستری است که کاری می‌کند تا تمام نوازنده‌ها با هم و هماهنگ بنوازند. زمانی که با خودانضباطی دچار مشکل می‌شوید، به‌جای آنکه از خودتان بپرسید: «چه طور می‌توانم خودم را به سمتی ببرم تا کاری را که باید، انجام دهم؟» از خودتان بپرسید «چطور می‌توانم خودم را به سمتی سوق دهم که بخشی از وجودم که نمی‌خواهد آن کار را انجام دهد، انجامش دهد؟»

انضباط فردی به جای اینکه یک ویژگی شخصیتی ساده باشد خود یک فرایند مدیریت فردی است. تصور کنید خودانضباطی، کارگردان یک نمایش است که بازی همه هنرپیشه‌ها را کارگردانی می‌کند، یا رهبر ارکستری است که کاری می‌کند تا تمام نوازنده‌ها با هم و هماهنگ بنوازند. زمانی که با خودانضباطی دچار مشکل می‌شوید، به‌جای آنکه از خودتان بپرسید: «چه طور می‌توانم خودم را به سمتی ببرم تا کاری را که باید، انجام دهم؟» از خودتان بپرسید «چطور می‌توانم خودم را به سمتی سوق دهم که بخشی از وجودم که نمی‌خواهد آن کار را انجام دهد، انجامش دهد؟»

شخصیت شما شبکه‌ای از عناصر منفرد ولی منسجم است (آرزوها، احساسات، نیازها، ترس‌ها، افکار، خرد، خاطرات، تصورات و بقیه چیزها). در تمام انسان‌ها، این عناصر در درجات مختلفی از تضاد قرار دارند. گاهی احساساتمان، ما را به یک سو می‌کشاند در حالی‌که خردمان ما را به سویی دیگر! گاهی آرزوهایمان تلاش می‌کنند ما را در یک مسیر خاص قرار دهند، ولی ترس‌هایمان به ما اجازه دنبال کردن آن مسیر را نمی‌دهند. بنابراین، خودانضباطی یک مهارت است تا بتوانید بخش‌های مختلف شخصیت‌تان را به جای اینکه در اثر اختلاف و تضاد درونی فلج شوند، منظم و هماهنگ کنید. درواقع، با کسب این مهارت، عناصر روان‌شناختی ما همگی در یک جهت و به سمت اهداف آگاهانه منتخب ما قرار می‌گیرند.

بلکه خودانضباطی یعنی: - یک مهارت که می‌تواند یاد گرفته شود. - آگاهی از مقاومت ناخودآگاهتان در مقابل عملکرد، سپس غلبه بر آن مقاومت‌ها. - فرایند تناسب بین عناصر روان‌شناسانه خودآگاه و ناخودآگاهتان.

خودانضباطی شامل موارد زیر نیست: - یک ویژگی شخصیتی که در شما وجود داشته باشد یا نداشته باشد. - مجبور باشید با استفاده از نیروی اراده بر یک نیروی درونی غلبه کنید.