بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

گفتگوی درونی عملکرد ـ محور با مثبت بودن، خاص بودن و بودن در زمان حال، بر گفتگوی درونی خودویرانگر، غلبه می‌کند. چرا؟ ذهن ناخودآگاهتان هر چه را به او بگویید باور می‌کند. برای به واقعیت تبدیل شدن، به تو نگاه می‌کند.

«دیگران بعد از موفقیت‌های من چه عکس‌العملی نشان می‌دهند؟ به من حسادت می‌کنند یا از من متنفر خواهند شد؟» ما از ترس اینکه دیگران چه واکنش‌های منفی‌ای در برابر موفقیت‌هایمان نشان بدهند، خود را قانع می‌کنیم که دست به هیچ کاری نزنیم.

ادیسون در جریان اختراع لامپ، صدها بار شکست خورد. آیا این اتفاق، او را به یک انسان شکست‌خورده تبدیل کرد؟ البته که خیر.

به‌طور ناخودآگاه، همواره مناظره‌هایی در ذهن ما صورت می‌گیرد که به‌ندرت آن‌ها را می‌شنویم. اما به‌شدت بر افکار، رفتار و احساساتمان تأثیر می‌گذارند. گاهی اوقات، هاید در یک مناظره که در ناخودآگاه روی داده است، برنده می‌شود و این در حالی روی می‌دهد که ما به‌کلی از آن بی‌خبر هستیم

در حقیقت در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید.

یادتان باشد: هاید بخشی از وجود شماست و بنابراین تحت تأثیر شماست. آرام باشید و به آنچه هاید می‌گوید گوش دهید، آنگاه رفتارتان برای‌تان معنی و منطق پیدا می‌کند و این باعث می‌شود راه‌هایی بیابید تا بتوانید واقعا آنچه را که می‌خواهید، انجام دهید نه آنچه که هاید می‌خواهد. همچنین یادتان باشد که رفتار افراط‌گرایانه باید به‌وسیله چند رفتار دیگر جایگزین شود وگرنه احساس خلأ و تهی بودن می‌کنید. این احساس خلأ، روی خودانضباطی‌شما اثر منفی می‌گذارد. بنابراین، هر زمان که تلاش می‌کنید کاری را انجام ندهید، آن را با یک رفتار دیگر که ترجیح می‌دهید، جایگزین کنید.

در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید.

تا به حال برای‌تان پیش آمده است که به جای انجام دادن یک کار عقب‌افتاده، در حال تماشای تلویزیون باشید؟ علتش این است که بخشی از وجودتان که می‌خواسته کار را انجام دهد، شانسی برای شرکت در مناظره نداشته است. همانطور که متوجه شدید، هاید سیاست پشت صحنه را بازی می‌کند. هاید ناخودآگاه و در پشت زمینه ذهنتان عمل می‌کند.

وقتی ما از کامل نبودن می‌ترسیم توانایی خودانضباطی را نیز از دست می‌دهیم، زیرا ناخودآگاه به خودمان این پیام را می‌دهیم: «نه‌تنها ممکن است تلاش‌های من عالی نباشد، شاید حتی معمولی باشد!» وقتی ما ناخودآگاه به خودمان این پیام منفی را میدهیم، با این حقیقت روبرو می‌شویم که کامل بودن، غیرممکن است.

ما درد طرد شدن را در بچگی و بلوغ تجربه می‌کنیم و این درد تا بزرگسالی به دنبال ما می‌آید. ترس از طرد شدن، توانایی ما را در به کار بردن خودانضباطی از بین می‌برد زیرا احساس می‌کنیم یک نفر همواره دارد به ما فشار می‌آورد، قضاوتمان می‌کند و ما را ارزیابی می‌کند و درنتیجه دائم مشغول زیر سؤال بردن خودمان، انتخاب‌هایمان و رویکردهایمان هستیم. آنگاه از اینکه تمام انرژی خود را به کار بگیریم، تردید می‌کنیم. این نتیجه‌گیری، یک شروع غلط و تلاشی نیمه‌کاره را به دنبال خواهد داشت.

کسی که ترس از طرد شدن دارد، اغلب آگاهانه، آن را به‌عنوان ترس تعبیر نمی‌کند. بلکه، این ترس برای شخص به‌عنوان «تمایل به انسان خوب بودن» تعبیر می‌شود.

«چرا خودتان را اذیت کنید؟» حقیقت این است که رئیس شما یک احمق است. همسرتان یک شکست‌خورده است. کفش‌ها و لباس‌هایتان بیش از حد تنگ هستند. همیشه شهری وجود دارد که هوایش آلوده باشد. همیشه یک تهدید برای جنگ وجود دارد. در هر غذایی که می‌خورید افزودنی‌های سرطان‌زا وجود دارد. سیاره ما در حال نابود شدن است. شهردار، یک آدم ساده‌لوح است. خلاصه اینکه زندگی سخت است و ما داریم می‌میریم. با این تفاصیل، چرا وقتت را تلف کنی؟ چقدر از این زندگی احمقانه مانده که آن را با تمرینات احمقانه خودانضباطی بگذرانی؟ اگر نمی‌توانی برای این سؤال جوابی پیدا کنی، پس هاید اخلاق و رفتار شما را در دست خود گرفته است و به‌محضی که این اتفاق بیفتد، هاید نصف کار خود را انجام داده است؛ زیرا، مغز شما به دنبال دلایلی می‌گردد تا مسائل منفی را تأیید کند.

از آنجاکه آگاهی از ریشه‌های تحریک‌کننده نگرانی و تشویش در مسیر خودانضباطی، امری مهم است؛ در بعضی از تمرینات این کتاب راهنما لازم است بعضی از این ریشه‌ها را بیرون کشیده و با آن‌ها روبرو شوید. طبیعتاً، ناراحتی و رنج را تجربه می‌کنید. و آنگاه هاید وارد می‌شود. هاید می‌گوید: «تو نیاز به انجام این همه تمرینات روان‌شناسی نداری

گفتگوی درونی باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد

ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند.

وقتی به خطر کردن به‌عنوان تهدید خطرناکی برای امنیت خود نگاه می‌کنیم به جای اینکه آن را فرصتی برای رشد بدانیم، زندگی‌مان دچار خلأ می‌شود. تنها تفاوت بین خلأ و سنگ قبر در اندازه این دو هست.

هاید می‌داند به‌محض اینکه خودانضباطی را یاد گرفتید، خودتان رئیس خودتان می‌شوید و این مانعی برای حکمرانی هاید خواهد بود. شما دیگر بنده ویژگی خود مغلوب‌شونده‌ای که شما را از تغییر آرزوها و آمالتان به عملکرد و دستاورد دور می‌کند، نیستید. خاطرتان جمع باشد که هاید به‌طور بچه‌گانه‌ای از همکاری با شما مخالفت می‌کند. پس، بهترین خط‌مشی برای شما این است که خودتان را با تدابیر او آشنا کنید.

با انجام کارها به ترتیب صحیح، خودانضباطی را برای خود بسیار آسان می‌کنید.

گفتگوی درونی همیشه در جریان است، حتی مواقعی که شما در خودآگاهتان آن را نمی‌شنوید.

زمانی‌که می‌گویید «من باید.....» و «من مجبورم.....» دارید این پیام را به ذهن ناخودآگاهتان می‌دهید که هیچ کنترلی بر رفتارتان ندارید و کسی یا چیزی از بیرون فرمان را به دست گرفته است. این روش، شما را مشتاقانه به سمت هدف سوق نمی‌دهد. بنابراین، همیشه بگویید «من انتخاب می‌کنم...»، که البته واقعاً هم همینطور است و شما معمولاً حق انتخاب دارید.