بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

«اگرهیچ کاری نکنی و امنیت داشته باشی، بهتر از این است که کاری انجام دهی و بعداً پشیمان شوی!» این ضرب‌المثل از بچگی روی ما تأثیر داشته و تا عمق وجودمان ریشه دوانیده است.

خودانضباطی مثل یک ماهیچه است که برای قوی شدن و در دسترس بودن زمانی که به آن نیاز داریم، به تمرین و تقویت نیاز دارد. متأسفانه همانطور که سن بالا می‌رود، موانع روحی و روانی بخصوصی پیش می‌آیند و مانع پیشرفت خودانضباطی ما می‌شوند. شما نمی‌توانید کیفیت مورد نیاز برای خودانضباطی را تا آن زمان که از آن کیفیت آگاهی پیدا کنید و موانع ذهنی را بشکنید، بهبود ببخشید.

به ذهن ناخودآگاهتان بگویید؛ گویی واقعاً آن را انجام می‌دهید. ذهن ناخودآگاهتان طوری کار می‌کند تا واقعیت بیرونی را با واقعیت درونی یکی و هماهنگ کند. بنابراین، در پی دریافت پیام شما، ذهن ناخودآگاهتان از تمام نیروهایتان استفاده می‌کند تا آنچه را به او گفته‌اید به واقعیت تبدیل کند. خواهید دید که از آنچه اتفاق می‌افتد شگفت‌زده می‌شوید. زمانی‌که با قدرت و انرژی مثبت به ذهن ناخودآگاهتان آنچه را که می‌خواهید انجام دهید و آنچه

است. گفتگوی درونی یک ابزار قدرتمند است که می‌توان از آن با موفقیت، برای مقابله با تاکتیک‌های هاید، استفاده کرد. برای اینکه این گفتگوی درونی برای شما عملکرد ـ محور باشد باید با سه مؤلفه اصلی آن آشنا شوید. گفتگوی درونی باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد.

هاید را یک بچه گستاخ که درونتان زندگی می‌کند، در نظر بگیرید. این بچه کوچک هیچ‌گونه نظم، حد و مرز شخصی و توانایی چشم‌پوشی از لذت‌ها را ندارد. مانند هر بچه دیگری، هاید شما را گول می‌زند و بهانه می‌گیرد تا به آنچه خود می‌خواهد، برسد.

پنج سم مورد علاقه آقای هاید: بدبینی منفی‌گرایی یأس و ناامیدی فرار کردن به تأخیر انداختن

بدبینی و منفی‌گرایی با هم ازدواج کردند و صاحب فرزندی شدند. نام فرزندشان را یأس گذاشتند.

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند. ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند.

خاطرتان جمع باشد که هاید به‌طور بچه‌گانه‌ای از همکاری با شما مخالفت می‌کند. پس، بهترین خط‌مشی برای شما این است که خودتان را با تدابیر او آشنا کنید. بیشتر این تدابیر، در ناخودآگاه اتفاق می‌افتند، جائی که شما از آن‌ها بی‌اطلاع هستید. اما با آشنایی با روش کار کردن هاید، خیلی زود آن را به جای مقابله با خود در حال همکاری با خود می‌بینید.

در حقیقت در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید.

در حقیقت در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید.

۱۲. روز هشتم «من می‌توانم به‌راحتی هر چه می‌خواهم به دست بیاورم» و ویتامین‌های ذهنی

نمونه‌ای از فهرست پاداش: پاداش‌های بدون احساس گناه من ۱. رفتن به سینما ۲. اجاره کردن فیلم ۳. شام در یک رستوران خاص ۴. خریدن یک جفت کفش گران‌قیمت ۵. پانزده دقیقه مکالمه راه دور ۶. یک ساعت لم دادن جلوی تلویزیون همراه با پاپ‌کورن

این تمرین را ساده بگیرید، آن را به یک وظیفه تبدیل نکنید. شما دارید در مورد پاداش‌ها حرف می‌زنید، پس انجام این فهرست باید با لذت همراه باشد. برای خودتان لذت‌ها و تفریحات متفاوتی در نظر بگیرید. هر پاداش در فهرست‌تان یک ابزار قدرتمند در جدال شما با هاید است. پس این ابزار را سرسری نگیرید. این فهرست پاداش به اندازه فهرست «کارهای ضروری» خودانضباطی اهمیت دارد. به علاوه، مهم است که واقعاً پاداش‌ها را بنویسید؛ نه اینکه فقط به آن‌ها فکر کنید. ما در ادامه این فهرست را با طرح عملی اهداف شما ترکیب می‌کنیم و از آن استفاده می‌کنیم. تکرار می‌کنیم: نظام پاداش یک عنصر کلیدی در خودانضباطی شماست. بنابراین با بخشندگی از این ابزار استفاده کنید تا روند خودانضباطی برای‌تان شیرین‌تر شود.

چیزی که مهم است این است که موارد را کوتاه و مختصر نوشته باشید. برای مثال «فیلم سینمایی» عبارت بسیار خوبی است.

اکنون زمان آن رسیده که یک نظام پاداش آسان بر اساس لذت‌های شخصی خود درست کنید. فقط راجع‌به تمرین فکر نکنید، آن را بنویسید. بعداً به آن نیاز پیدا می‌کنید. تمام آنچه نیاز دارید یک صفحه کاغذ و یک ابزار نوشتن است. آنگاه تمام چیزهایی که برای‌تان لذت‌آور است، تکرار می‌کنم، لذت‌آور در فهرست وارد کنید: به فیلم، سفر، انواع کلاس‌ها، تلویزیون، بازی‌های فکری بزرگسالان، لباس‌ها، زیاده‌روی‌های کوچک، فانتزی‌های بزرگ و غیره فکر کنید. هر چه فهرست طولانی‌تر باشد، بهتر است. وقتی دیگر چیزی به ذهنتان نرسید، هنوز کار تمام نشده است. شما می‌خواهید این فهرست فعال باشد. هرگاه یک فعالیت فرح‌بخش به ذهنتان رسید، آن را به فهرست اضافه کنید. همیشه به‌محض اینکه چیزی یادتان آمد، آن را به فهرست اضافه کنید. مطمئن شوید تمام موارد در سمت راست نوشته شده‌اند و شماره دارند. در مورد ترتیب این پاداش‌ها، نگرانی نداشته باشید.

از پاداش‌ها در آغاز پروژه استفاده کنید، تا در اواسط و انتهای پروژه نیرو بگیرید و احساس کنید کل پروژه برای‌تان لذت‌بخش بوده است، نه فقط نتیجه کار! این کار به شما کمک می‌کند از بخش‌هایی از پروژه که از حیطه توان شما خارج است، به‌راحتی عبور کنید و همچنین به شما کمک می‌کند پروژه بعدی را شروع کنید.

۳. قدم‌های تدریجی: این مورد مهم‌ترین عنصر در هر نظام پاداش است. یادتان باشد تمام پروژه‌های خودانضباطی باید بر اساس رویکرد قدم به قدم باشد و هر قدم باید پاداش داشته باشد. این حقیقت باید در تمام کارها هرچقدر هم کوچک و بی‌اهمیت رعایت شود. از آنجا که اولین مراحل پروژه اغلب کوچک و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد که شایسته پاداش باشند؛ خیلی از مردم این اشتباه را می‌کنند که تا زمانی‌که قدم‌های بزرگ‌تر، ملموس‌تر و سخت‌تر پروژه را تمام نکرده‌اند، نباید به خود پاداش دهند. این رفتار مخرب و آسیب‌زننده است زیرا مزایای روحی و روانی یک نظام پاداش در کل پروژه را نادیده می‌گیرد.

نکته: تعهداتی که نوشته می‌شوند نسبت به تعهدات شفاهی و کلامی قدرت خودانضباطی بیشتری به شما می‌دهد. عمل نوشتن مانند یک قرارداد روحی روانی شما را درگیر یک توافقنامه فیزیولوژیکی می‌کند و درنتیجه قدرت بیشتری به تلاشتان می‌دهد.

۲. تعهد: تعهد خود یک ابزار پرقدرت روحی روانی است که می‌توانید در همه قدم‌هایی که به سوی هدف برمی‌دارید، از آن برای پاداش به خود استفاده کنید. تعهد شما به خودتان باید به اندازه تعهدی که به دیگران دارید، مهم باشد. وقتی به خود متعهد می‌شوید همیشه در مورد عملکردتان و پاداش‌های همراه آن، به‌طور خاص رفتار می‌کنید. گاهی استفاده از ارقام و اعداد در قرار دادهایی که با خود می‌بندید، مؤثر است. برای مثال: «هر بار که روی یکی از موارد فهرست کارهای ضروری سی دقیقه وقت می‌گذارم، به خودم سی دقیقه وقت اضافی می‌دهم که بدون احساس گناه برای مثال تلویزیون تماشا کنم، چون من واقعاً شایسته این پاداش هستم.»