بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند. ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند. به علاوه، به دنبال دلایلی می‌گردد تا ثابت کند که درست می‌گویی حتی اگر در اشتباه باشی. آنگاه ناخودآگاهت شروع می‌کند به هماهنگ کردن رفتار و برخوردت با آنچه به او گفته‌ای.

تا زمانی‌که از ترس‌های ناخودآگاهتان، آگاه نشده‌اید و آن‌ها را به‌عنوان بخشی از ویژگی انسانی‌تان قبول نکرده‌اید، هیچ‌گاه نمی‌توانید فرآیند خودانضباطی منسجمی را آغاز کنید. ترس‌های ناخودآگ

یادتان باشد: هاید همواره از گفتگوی درونی جهت کارشکنی و گول زدن شما استفاده می‌کند.

خودانضباطی یک مهارت است تا بتوانید بخش‌های مختلف شخصیت‌تان را به جای اینکه در اثر اختلاف و تضاد درونی فلج شوند، منظم و هماهنگ کنید.

به خاطر کمبودهایتان سوگواری نکنید، تلاشتان را دوبرابر کنید.

بسیاری از مردم به اشتباه تصور می‌کنند هر شکستی ارزش وجودی‌شان را زیر سؤال می‌برد. این همان علتی است که بسیاری از ما به دنبال آرزوهایمان نمی‌رویم

گفتگوی درونی یک ابزار قدرتمند است که می‌توان از آن با موفقیت، برای مقابله با تاکتیک‌های هاید، استفاده کرد. برای اینکه این گفتگوی درونی برای شما عملکرد ـ محور باشد باید با سه مؤلفه اصلی آن آشنا شوید. گفتگوی درونی باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد.

هر چه سریع‌تر عزت نفس خود را از حس کمال‌گرایی‌تان جدا کنید. یادتان باشد: هیچ کس کامل نیست. هیچ کاری که ما انجام می‌دهیم، کامل نیست. همه ما انسانیم، کامل بودن از ویژگی‌های خداوند است و یک صفت خدایی است.

باید به‌طور مداوم به خودمان یادآور شویم شکست مایه تحقیر نیست مگر اینکه خودمان آن را در ذهنمان تحقیرآمیز قلمداد کنیم. شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر.

ما درد طرد شدن را در بچگی و بلوغ تجربه می‌کنیم و این درد تا بزرگسالی به دنبال ما می‌آید.

یکی از دلایل اصلی بالا رفتن میزان سوء مصرف دارو، افسردگی، و مصرف الکل در بین هنرمندان، نویسندگان و مجریان این است که آن‌ها دائماً با ترس از طرد شدن زندگی می‌کنند

نگرانی‌های طولانی و ادامه‌دار همیشه باعث ایجاد احساس بی‌کفایتی و خودکم‌بینی می‌شود که خود باعث ایجاد یک روحیه بازنده در فرد می‌شود. چنین روحیه‌ای امکان خودانضباطی را کم می‌کند. بنابراین، صرف‌نظر از کاری که دیوید انتخاب می‌کرد از رژیم غذایی گرفته تا بالابردن بهره‌وری در محیط کار، ناخودآگاه آن کار باارزش به نظرش نمی‌رسید زیرا خودش را موجود باارزشی نمی‌دانست.

مهم است که در طول برنامه خودانضباطی، حین انجام هر تمرین، واکنش‌هایتان را بنویسید. واکنش‌هایتان به شما بینش باارزشی می‌دهد که چگونه رفتار زمان حالتان ناخودآگاه با یادآوری تجربیات گذشته تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد.

صادق باشید. بیشتر از پانزده دقیقه روی هر تمرین وقت نگذارید. و بله، نوشتن این تجربیات برای‌تان مشکل خواهد بود. آقای هاید به شما فشار خواهد آورد و هزاران دلیل برای‌تان می‌آورد که به جای اینکه آن‌ها را بنویسید فقط به آن‌ها فکر کنید. بنابراین، اینکه دودل شوید و احساس ناراحتی بکنید، کاملاً طبیعی است. اما، اگر ادامه دهید، از نتیجه کار مبهوت خواهید

تجربیات گذشته، به‌شدت رفتار زمان حال ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

سه نمونه از تجربیات گذشته را به یاد بیاورید که آن‌ها را به‌عنوان شکست، اشتباه یا فقط یک رفتار احمقانه تصور می‌کردید. سعی کنید این سه تجربه از همه جنبه‌های زندگی‌تان باشد: کار، عشق، خوش‌گذرانی و غیره. تنها شرط آن، این است که این موقعیت‌ها و رویدادها باید بی‌شرمانه‌ترین و تحقیرآمیزترین اتفاقاتی باشد که به یاد می‌آورید.

فرمول کم کردن ترس از شکست این است که ترس را با عزت نفستان مرتبط ندانید. زیرا زمانی‌که به این درک برسید که شکست نه سنگ قبر بلکه سنگ زیر پا یا سکویی برای رسیدن به موفقیت است، از نظر احساسی قدرت تعهدتان چند برابر می‌شود؛ این خود به‌طور خودکار قدرت خودانضباطی را افزایش می‌دهد.

نکته: ما ناخودآگاه شکست را به تحقیر ارتباط می‌دهیم. ترس از شکست، توانایی ما را در ایجاد یک تعهد قوی به اهدافمان (چه موارد کوچک چه موارد بزرگ)، کاهش می‌دهد. حس تعهد و مسئولیت‌پذیری، مواد لازم برای ساخت خودانضباطی است.

ترس‌های ساختگی از شکست که در ذهن ما حک شده‌اند، توانایی ما را در تمرین خودانضباطی در بسیاری از جنبه‌های زندگی از بین می‌برند.

مختصر بنویسید. بیش از پانزده دقیقه برای هر تمرین وقت نگذارید. - واضح و مشخص بنویسید. نام‌ها را ذکر کنید. - صادق باشید. فقط شما پاسخ‌هایتان را خواهید دید. بعد از تکمیل هر تمرین، دوباره پاسخ‌هایتان را بخوانید و از خودتان بپرسید وقتی آن‌ها را می‌خوانید، چه احساسی دارید. آنگاه، اگر ذره‌ای هم در مورد حفظ حریم خصوصی خود نگران هستید، فوراً آنچه را نوشته‌اید، دور بیندازید. مهم: فقط در مورد تمرین‌ها فکر نکنید؛ واقعاً جواب‌هایتان را بنویسید. به آقای هاید اجازه ندهید مانع نوشتن شما بشود. بسیار مهم است که علاوه بر فکر و ذهنتان، نظام حرکتی خود را نیز در این بخش از برنامه خودانضباطی درگیر کنید.