بریده‌هایی از کتاب ایکی گایی

یک بررسی و مطالعهٔ انجام‌شده در دانشگاه یشیوا به این واقعیت دست یافته که کسانی که عمر طولانی دارند دارای دو ویژگی خصلتی هستند: رفتار و نگرشی مثبت و آگاهی عاطفی بسیار بالا. به عبارت دیگر، آن‌هایی که با نگرشی مثبت با چالش‌های زندگی رو به رو می‌شوند و می‌توانند عواطف و احساساتشان را مدیریت کنند عمرهای طولانی دارند.

بر اساس نظر دانشمندانی که به مطالعهٔ این پنج منطقهٔ آبی پرداخته‌اند، راز طول عمر انسان‌ها در این نواحی عبارت‌اند از: رژیم غذایی، ورزش، پیدا کردن و داشتن هدف در زندگی (ایکی گایی)، و ایجاد گروه‌های به هم‌پیوستهٔ اجتماعی و تشکیل دایره‌ای گسترده از دوستان و برقراری روابط خوب خانوادگی و خویشاوندی. اعضای این جوامع، گذران عمرشان را برای کاهش استرس، خوردن گوشت کم و مواد غذایی فرآوری‌شده به خوبی مدیریت می‌کنند. ورزش سنگین نمی‌کنند و به پیاده‌روی می‌پردازند و در باغ‌ها به کار کاشت و پرورش سبزی‌های گوناگون سرگرم‌اند. مردم مناطق آبی پیاده‌روی را به اتومبیل‌سواری برتری می‌دهند. باغبانی و کشاورزی که فعالیت‌های بدنی روزانهٔ آن‌هاست، گونه‌ای ورزش است که همهٔ آن‌ها دسته‌جمعی به آن می‌پردازند.

در میان مناطق آبی جهان، اُکیناوا رتبهٔ اول را دارد. زنان در اُکیناوا به شکلی ویژه بیشتر از زنان دیگر مناطق جهان عمر می‌کنند و کمتر با بیماری رو به رو می‌شوند. پنج ناحیه‌ای که دَن باتز در کتابش به نام مناطق آبی مشخص کرده و بررسی می‌کند، عبارت‌اند از: ۱. اُکیناوا، ژاپن (به ویژه بخش شمالی جزیره). رژیم غذایی مردم این منطقه را انواع غذاهای سبزی‌دار به مقدار زیاد و توفو به مقدار کم تشکیل می‌دهد. علاوه بر فلسفهٔ ایکی گایی‌شان، دوستی‌های نزدیک گروهی که به آن moar گفته می‌شود، در داشتن طول عمر آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند.

هر گاه ایکی گایی‌ات را کشف کنی و همه‌روزه آن را دنبال کنی و بارور سازی، زندگی‌ات معنا پیدا می‌کند. هر لحظه که زندگی‌ات این هدف را در خود داشته باشد، مانند آن خطاط در برابر بوم خطاطی‌اش و یا آن سرآشپز که پس از نیم قرن هنوز با عشق برای مشتریانش سوشی آماده می‌کند، در هر کاری که انجام می‌دهی به شادی دست خواهی یافت.

۲. در کار شتاب نکنید. شتاب کردن در کار نتیجهٔ عکس دارد و کیفیت زندگی را پایین می‌آورد. به قول معروف، «رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.» وقتی فوریت و نگرانی را پشت سر بگذاریم و به آن بی‌اعتنا باشیم، زندگی و زمان معنای تازه‌ای پیدا می‌کنند.

یکی دیگر از راه‌های پرورش مقاومت این است که بدانیم در چه زمانی زندگی کنیم. هم آیین بودایی و هم مسلک خویشتن‌داری به ما یادآوری می‌کنند که فقط زمان حال است که وجود دارد و تنها چیزی است که می‌توانیم آن را در اختیار داشته باشیم. به جای نگرانی دربارهٔ گذشته و آینده، باید سپاسگزار چیزهایی باشیم که در زمان حال وجود دارند و قدر آن‌ها را بدانیم.

در زبان ژاپنی، ایکی گایی به این شکل نوشته می‌شود: که ترکیبی است از به معنای «زندگی»، همراه؛، به معنای «ارزشمند بودن»، به دو ویژگی، به معنای «سپر و زره»، «درجه‌یک»، و «اول بودن» (پیشتاز بودن در جنگ، و ابتکار عمل داشتن به عنوان رهبر)، و، به معنای «زیبا» یا «آراسته» تجزیه می‌شود.

معنای موریتادرمانی نادیده گرفتن نشانه‌های بیماری نیست بلکه به ما یاد می‌دهد آرزوها، نگرانی‌ها، ترس‌ها و دلشوره‌هایمان را بپذیریم و بگذاریم برطرف شوند.

«کسی که دنبال چراهای زندگی می‌گردد، می‌تواند با چه‌گونهای رو به رو شود و آن را تحمل کند.»

جای جست‌وجوی زیبایی در حد کمال، باید در چیزهای ناقص و معیوب دنبال آن بگردیم.

فقط زمان حال است که وجود دارد

«اصول و اساس شادمانی و خوشبختی در زندگی عبارتند از این‌که: کاری انجام دهی، چیزی را دوست بداری، و به چیزی امیدوار باشی.»

پرداختن بیش از اندازه هم به یک خواسته (یا «هدفمند بودن بیش از اندازه») می‌تواند از محقق شدن آن خواسته جلوگیری کند.

این دعای آرامش معروف رِین هولد نیبِر، محقق سرشناس الهیات است: خدایا. به ما فرصت و متانت بده تا چیزهایی را که نمی‌توانیم تغییر دهیم با آرامش بپذیریم و به ما جرئت و شهامت بده که چیزهایی را که تغییرپذیرند تغییر دهیم و به ما خردی عطا کن که هر یک را از دیگری تمیز دهیم!

۱. نگران نباشید: «راز طول عمر نداشتنِ نگرانی و اضطراب است و این‌که دلت را جوان نگه داری ــ نگذار دلت پیر شود. با لبخندی بر چهره به دیگران روی خوش نشان بده و به آن‌ها مهربانی کن. اگر خوش‌اخلاق باشی و دریچهٔ قلبت را به روی دیگران باز کنی، نوه‌های تو و بقیهٔ آدم‌ها دوست دارند تو را ببینند.» «بهترین راه دور شدن از نگرانی این است که به خیابان بروی و با مردم خوش و بش کنی. من هر روز این کار را می‌کنم. هر روز از خانه بیرون می‌روم و به مردم می‌گویم: “سلام!” به آن‌ها می‌گویم: “به امید دیدار!” سپس به خانه برمی‌گردم و به باغچه‌ام رسیدگی می‌کنم. عصرها هم وقتم را با دوستان می‌گذرانم. این‌جا همه با هم کنار می‌آیند. تلاش می‌کنیم مشکلی پیش نیاید. با هم بودن و شاد بودن تنها چیزی است که اهمیت دارد.»

«اصول و اساس شادمانی و خوشبختی در زندگی عبارتند از این‌که: کاری انجام دهی، چیزی را دوست بداری، و به چیزی امیدوار باشی.»

«غذا کمکی به طول عمر نمی‌کند. راز طول عمر خندیدن و خوش گذراندن است.»

اگر می‌خواهید حتی وقتی نیازی به کار کردن نیست سرگرم باشید، باید در افق فکری و بینش شما یک ایکی گایی وجود داشته باشد، هدفی که در طول زندگی راهنمای شما باشد و وادارتان کند برای رفاه خود و جامعه به کارهای خوب و زیبا روی بیاورید.

سازندهٔ موزهٔ گوگنهایم بیلبائو زندگی کردن در زمان حال را بلد است: «در زمان حال زندگی می‌کنی. به گذشته برنمی‌گردی. فکر می‌کنم اگر در زمان حال زندگی کنی، چشم و گوشت را باز نگه می‌داری، روزنامه می‌خوانی، اتفاقاتی را می‌بینی که در حال رخ دادن است و نسبت به هر چیز کنجکاوی و خود به خود در زمان حال زندگی می‌کنی.»

اِلزوُرث کِلی، نقاش و هنرمند امریکایی که در ۲۰۱۵ و در ۹۲ سالگی درگذشت، به ما اطمینان داده این فکر که ما استعدادها و توانایی‌هایمان را در پیری از دست می‌دهیم یک افسانه و فکر غلط است، چون در عوض شفافیت و توانایی بیشتری برای مشاهده در ما گسترش می‌یابد. «پیرتر که می‌شویم، بیشتر می‌بینیم ... من هر روز چیزهای تازه‌ای می‌بینم. به همین دلیل است که نقاشی‌های تازه‌ای می‌کشم.»