بریده‌هایی از کتاب فیلسوفان بدکردار

زرتشت پیامبری پارسی بود که نیچه نام او را دزدید و افکارش را وارونه کرد.

فیلسوفانی که در فضای روشنفکری خدایگونه بودند، ممکن بود در جهان پول و قدرت شرمنده‌ترین کودکان باشند.

به‌طور کامل از زنان پرهیز می‌کرد. عشق آتشین او به لو سالومه در سال ۱۸۸۲ از یک بوسه فراتر نرفت و این‌بار لو سالومه بود که در عالم واقع تازیانه را در دست گرفت. عکس معروفی که در آن لو سالومه تازیانه را برای زدن پل ری و نیچه در هوا می‌چرخاند این سه ضلع مثلث عشقی را یکجا نشان می‌دهد. لو سالومه همان کسی بود که نیچه را زمین زد.

او در واقع در شرایط هیجان و تنش می‌نوشت

هایدگر تنها چهل صفحهٔ هستی و نیستی را با قیچی از هم باز کرد. بعداً در سال ۱۹۵۲ سارتر برای ملاقات با او به فرایبورگ رفت اما با عصبانیت و آزردگی خاطر برگشت و شکایت می‌کرد که هایدگر مثل یک سرهنگ بازنشسته رفتار می‌کند. او همچنین می‌گفت که احساس می‌کرده دارد با کلهٔ یک بز کوهی حرف می‌زند! بعد از این زمان سارتر به‌ندرت اسمی از هایدگر آورد. می‌شد تصور کرد که یک نازی پیر چه بر سر یک هستی‌گرای فرانسوی آورده است!

«آه ای قلب من، من برای تو درد می‌کنم. حس می‌کنم فردا از عشق بوسهٔ تو خواهم مرد... هرجا می‌روم و هرچه می‌کنم، مثل یک موسیقی در سرم، همیشه با منی... انعکاس عشق تو همه‌جا جهان مرا روشن می‌کند

واژهٔ «فیلسوف» به معنای «دوستدار خرد» است که به معنی این است که فیلسوف باید باشخصیت، و به‌صورت بی‌غرضانه به‌دنبال خیر و حقیقت باشد.

«مدرن» اصطلاحی است که در فلسفه برای افکاری به کار می‌رود که بعد از رنه دکارت ارائه شده‌اند

همهٔ جنبه‌های زندگی یک فیلسوف، یک هنرمند یا نمایشنامه‌نویس برای تفسیر آثار او مهمند.

برخی تجربیات جالب مثل دمیتریوس فالرومی دیکتاتور آتن تنها این نکته را تقویت کرد که فلسفه و سیاست هرگز با هم یکجا جمع نمی‌شوند. فیلسوفان هرگز خردمندان و قدیسانی که دیگران را به زندگی همراه با فضیلت دعوت می‌کنند نبوده‌اند و چنین ادعایی هم نداشته‌اند. استدلالات آنها روشنفکرانه بوده است و خطاهای فردی آنها به‌صورت خودکار نتیجه‌گیری‌های آنها را رد نمی‌کند. اما اگر فیلسوفان کشیش نیستند، آنها بازیگر هم نیستند و نمی‌توانند ادعا کنند که زندگیشان با آنچه در قالب نقش اجرا می‌کنند کاملاً متمایز است. اگر فیلسوفی چنین ادعایی کند، باید با شک به او نگریست. هنرمندان، موسیقی‌دانان، و شاعران می‌توانند رفتارهای غیراخلاقی داشته باشند و با وجود این رفتارهای غیراخلاقی، باز هم هنرمندان، موسیقی‌دانان و شاعران بزرگی باشند.