بریده‌هایی از کتاب لحظه‌ی برخاستن

مردانی که وظایف مراقبتی را به‌عهده دارند، شادتر هستند؛ آن‌ها روابط بهتری دارند؛ بچه‌های شادتری دارند؛

وسایل پیشگیری از بارداری بزرگ‌ترین ابداع موجود برای زن‌هاست که نجات‌بخش جان‌ها، پایان‌دهندهٔ فقر و قدرت‌بخش آن‌هاست.

وقتی زنان بتوانند برای فرزندآوری و زمان فرزندآوری خود تصمیم بگیرند، این زندگی‌ها را نجات می‌دهد، سلامت را ارتقا می‌بخشد، آموزش را توسعه می‌دهد و باعث شکوفایی می‌شود؛ فرقی نمی‌کند که درخصوص کدام کشور صحبت می‌کنید.

مردم کشورهایی که تحت سلطهٔ مردان قرار دارند، رنج می‌برند؛ نه‌تنها به این دلیل که از استعداد زنان خود استفاده نمی‌کنند، بلکه به این دلیل که مردانی آن‌ها را اداره می‌کنند که به حذف زنان تمایل دارند. تا زمانی که این کشورها رهبری خود یا دیدگاه‌های رهبران خود را تغییر دهند، شکوفا نخواهند شد.

. اگر من خودم را جدا یا برتر ببینم، اگر با تحقیر دیگران خودم را ارتقا دهم، اگر معتقد باشم که دیگران در مسیری هستند که من به پایان رسانده‌ام، کارهایی انجام می‌دهند که من بر آن تسلط دارم، برای انجام کارهایی تلاش می‌کنند که من انجام داده‌ام و اگر هر نوع احساسی از برتربودن داشته باشم، به جای این‌که سعی کنم با آن‌ها پیشرفت کنم، خودم را از آن‌ها جدا کرده‌ام و خود را از لحظهٔ برخاستن محروم کرده‌ام.

بسیاری از جنبش‌های اجتماعی موفق، ناشی از ترکیب مشابهی است: کنشگریِ پایدار و توانایی تحمل درد بدون انتقال آن. هرکسی که بتواند آن دو را باهم ترکیب کند صدایی با نیروی اخلاقی پیدا می‌کند.

دانایی، اندوختن حقایق بیش‌تر نیست؛ بلکه درک حقایق بزرگ به‌روشی عمیق‌تر است.

اگر می‌خواهید به فقر حمله کنید و اگر می‌خواهید زنان را توانمند کنید، می‌توانید هر دوی آن‌ها را با یک روش انجام دهید: کمک به مادران برای محافظت از کودکان.

فقر مطلق زندگی با روزی یک دلار نبود. این بود که وقتی در حال مردن هستید، چند روز طول بکشد تا به بیمارستان برسید. احترام‌گذاشتن به یک دکتر بود، نه به‌خاطر نجات جان یک نفر بلکه به‌خاطر بازگرداندن جسد به روستای‌شان.

برابری بدون ارتباط مفهومی ندارد. وقتی افراد باهم ارتباط دارند، احساس می‌کنند هرکدام بخشی از یک زنجیر هستند. تو بخشی از من هستی و من بخشی از تو هستم. اگر تو ناراحت باشی، من نمی‌توانم خوشحال باشم. اگر شکست بخوری، نمی‌توانم برنده شوم. اگر هرکدام از ما رنج ببریم، باهم رنج می‌بریم. این مسئله مرزهای بین انسان‌ها را محو می‌کند و آن‌چه در این مرزهای نفوذپذیر جریان می‌یابد عشق است.