کمیابی باعث می‌شود نتوانیم روی چیزهای دیگر تمرکز کنیم. زیرا کمیابی توجه ما را تسخیر می‌کند و تمرکز بر آن غیرارادی است.
زهرا پورولی
کمیابی باعث می‌شود نتوانیم روی چیزهای دیگر تمرکز کنیم. زیرا کمیابی توجه ما را تسخیر می‌کند و تمرکز بر آن غیرارادی است.
زهرا پورولی
کمیابی نیز از ما متخصص می‌سازد، چمدان‌بندهای متخصص. وقتی از جای خالی بی‌بهره باشیم، ارزش سانتی‌متر به سانتی‌متر فضای داخل چمدان را درک می‌کنیم. فقرا ارزش یک دلار را می‌دانند، افراد گرفتار ارزش یک ساعت را، آن‌هایی که رژیم دارند ارزش یک کالری را.
صابر
ثروت وسوسه‌ها را به امکانات لوکس قابل خرید تبدیل می‌کند. زمانی‌که فرد با کمبود مواجه است یک کالای مشخص نقش وسوسه را دارد، اما همان کالا در شرایط فراوانی تنها حکم یک سبک‌سری کوچک را پیدا می‌کند
صابر
کمیابی نه‌فقط به معنای جای کمتر برای اشتباه که به معنای فرصت بیشتر برای اشتباه نیز هست.
صابر
چرا زنبورهای عسل چنین سازه‌های ظریفی را می‌سازند و سازه‌های زنبورهای وحشی این‌قدر شلخته است؟ کمیابی. زنبورهای وحشی برای ساخت‌وساز از ماده‌ای استفاده می‌کنند که فراوان است: گِل. زنبورهای عسل برای ساخت‌وساز از ماده‌ای استفاده می‌کنند که کمیاب است: موم. موم برای زنبورهای عسل مانند فضا در چمدان کوچک و دلار در دوران تنگدستی است و باید در مصرفش صرفه‌جویی کنند.
صابر
کمیابی تفکر بده‌بستان را ناگزیر می‌کند. همهٔ آن نیازهای برآورده‌نشده توجه ما را تسخیر کرده و در صدر ذهن جای می‌گیرند.
صابر
کمیابی تنها به بدهی بیش‌ازاندازه یا عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری ختم نمی‌شود. کمیابی ما را در دیگر جنبه‌های زندگی ناتوان می‌کند. ما را احمق‌تر می‌کند. باعث می‌شود هیجانی‌تر عمل کنیم. در این شرایط نیروی تفکر کمتری خواهیم داشت، از هوش سیّال کمتری برخوردار خواهیم بود، و کنترل اجرایی‌مان نیز کاهش خواهد یافت. و این‌ها زندگی را به‌مراتب دشوارتر خواهد کرد.
صابر
زمانی‌که ذهنتان در تنگنا باشد، حتی لبخندزدن و خوش‌برخورد بودن نیز دشوار می‌شود.
صابر
تقریباً آن موقع بود که دریافتم تنها با بخشی از مغزم درگیر زندگی در این کرهٔ خاکی هستم. یک‌دهمش به مدرسه اختصاص داشت، یک‌دهمِ دیگرش به دخترم، و شاید یک‌دهم دیگر هم به بحران‌های خانوادگی، هفتاد درصد دیگر ذهنم مدام روی غذا متمرکز بود: مقدار کالری یک دانه انگور، فضایی که ذرت بوداده می‌گیرد، استفادهٔ هوشمندانه از آب به عنوان دارونما. با خودم گفتم «اگر از آن هفتاد درصد عاقلانه‌تر استفاده کنم چه کارهایی که می‌توانم در این دنیا انجام دهم».
ناتالی کوس، «بانوی چاق آواز می‌خواند»
صابر
