بریده‌هایی از کتاب فقر احمق می کند

فقرا کمتر از همه داروهایشان را پیوسته مصرف می‌کنند.

دستاوردهای پزشکی یکی پس از دیگری پشت سد عدم تبعیت بیماران و نوسانات رفتار انسان انباشته می‌شوند.

پول کمتر یعنی زمان کمتر. پول کمتر یعنی برقراری روابط اجتماعی دشوارتر. پول کمتر یعنی کیفیت کمتر و غذای ناسالم‌تر. فقر یعنی وجود کمیابی در کالایی که تقریباً همهٔ جوانب دیگر زندگی را در بر می‌گیرد.

برعکس این داستان، یعنی تلاش برای جبران کمیابی پول، بسیار دشوارتر است.

پول به‌خاطر خاصیت تبدیل‌پذیری‌اش می‌تواند برای جبران اَشکال دیگر کمیابی استفاده شود.

دام کمیابی، برای کسانی که از اندازه‌ای اختیار بهره‌مندند، بیش از میزان مشخصی تهدیدآمیز نیست.

یک متخصص ثروتمند که سرش خیلی شلوغ است به این دلیل در این موقعیت قرار می‌گیرد که پروژه‌های متعددی را قبول کرده است. او برای کم‌کردن گرفتاری‌اش کافی بود تعداد کمتری پروژه بر عهده بگیرد. در عمل می‌توانست انتخاب کند که کمیابی کمتری داشته باشد. مقیاس کمیابی او تااندازه‌ای دلبخواهی است.

کمیابی ذهنیتی به وجود می‌آورد که خود باعث تشدید کمیابی است.

رژیم‌ها دقیقاً به این خاطر دشوارند که ما را روی چیزی متمرکز می‌کنند که تلاش می‌کنیم از آن دوری کنیم.

تمرکز کمتر روی نیاز اجتماعی‌شان

درست همان‌طور که متخصص پرتاب‌های آزاد با تمرکز کمتر عملکرد بهتری خواهد داشت، افرادِ تنها نیز با تمرکز کمتر روی نیاز اجتماعی‌شان می‌توانند بهتر عمل کنند.

برای گفت‌وگو نیز یک منحنی U شکل معکوس وجود دارد. کسی که در یک گفت‌وگو حواسش پرت است و تمرکز ندارد نظر شما را جلب نمی‌کند. کسی هم که بیش‌ازاندازه تمرکز کرده ممکن است سمج یا محتاج به نظر برسد. افرادِ تنها دقیقاً به این دلیل عملکرد بدی دارند که نمی‌توانند به چیزی غیر از برآمدن از پس تنهایی‌شان فکر کنند. عملکرد بد آن‌ها به این دلیل است که بعد از قلهٔ U معکوس قرار گرفته‌اند. به‌جای اینکه به طرف مقابلشان گوش دهند و پاسخش را بدهند، مدام روی این متمرکزند که «از من خوشش می‌آد؟» یا «این چیزی که می‌خوام تعریف کنم به اندازهٔ کافی بامزه هست؟»

که، هر قدر بیشتر تلاش کنید که به آن فکر نکنید، بیشتر به آن فکر خواهید کرد. روان‌شناسان این فرایند را فرایند کنایه‌آمیز می‌نامند. (۱۷) وقتی از افراد بخواهی به یک خرس سفید فکر نکنند، کمتر می‌توانند به چیزی غیر از آن فکر کنند.

(بار بعدی که خواستید از پله‌ها پایین بروید به حرکت پاهایتان فکر کنید. البته اگر خدای‌ناکرده اتفاقی افتاد ما مسئولیتی بر عهده نمی‌گیریم. با اینکه شما یک پله‌روی قهار هستید، فکرکردن به آن می‌تواند کارایی‌تان را به‌شدت کاهش دهد.)

مشکل افراد تنها این نبود که آدم‌های خسته‌کننده یا حوصله‌سربری بودند. مشکلشان این بود که، وقتی احساس می‌کردند که کار مهمی بر عهده‌شان است، عملکرد بدی از خود به نمایش می‌گذاشتند.

مطالعات نشانگر آن است که افرادِ تنها دچار تمرکز بیش‌ازحد هستند.

فقرا، که در معرض شوک‌های بسیار بیشتری هستند، معمولاً پس‌انداز نقدشدنی کمتری دارند.

در صورت روبه‌روشدن با شرایط اضطراری قادر نخواهند بود، در مدت سی روز، ۲ هزار دلار جور کنند.

وقتی فرد روی لبهٔ باریک دام کمیابی روزگار می‌گذراند، هر تزلزل کوچکی می‌تواند تهدیدی بزرگ باشد، زیرا در صورت نبود مقدار کافی جای خالی خطر بازگشت به دام کمیابی وجود دارد.

تزریق یک نوبتی منابع می‌تواند افرادی را که در دام کمیابی گرفتارند از شر بدهی خلاص کند.