بریده‌هایی از کتاب جان‌های شیفته؛ دیالوگ‌های شاعرانه

در پاییز غم و اندوه شاعران دنیا شبیه یکدیگر است و یکی‌ست درست مثل کوچه‌های دنیا در زمستان

م. رضا: «صدایی که می‌آمد از دور صدای خدا بود رها بود»

چارلز: سال‌ها پیش در نامه‌ای به ون گوگ نوشتم «ون بدکاره‌ها گوش نمی‌خواهند پول می‌خواهند فکر می‌کنم تو به همین دلیل نقاش بزرگی بودی چون از چیزهای دیگر خیلی سر درنمی‌آوردی»

خولیو: «من خوب می‌دانم که حتا در شلوغ‌ترین شهر دنیا تنها خواهم بود» واهه: تنهاییِ شاعران خولیو کمی شبیه تنهایی خداست ما چه در ازدحامِ یک شهر بزرگ چه در خلوتِ روستایی کوچک در تنهایی به‌سر می‌بریم تا دیگران را از تنهایی به درآوریم

خورخه: شاید مادران تنها برای همیشه بودن زاده می‌شوند