بریده‌هایی از کتاب زن؛ درک روان‌شناسی زن

اگر زن تلاش کند تا ماهیت سایک را در بده بستان‌های روزمره‌اش پیاده کند، انواع و اقسام یاوه‌انگاری و کارهای بی‌معنا از او سر خواهد زد.

ماهیت سایک چنان باشکوه، معصوم، فرازمینی و پاک است که پرستش می‌شود؛ اما کسی در حقش مهرورزی نمی‌کند. این تجربه‌ای سراپا پر از حس تنهایی است و سایک بی‌نوا نمی‌تواند همسری بیابد. طبق این مفهوم، در هر زنی سایکی وجود دارد و هر زنی طعم چنین تجربهٔ شدیدی از تنهایی را می‌چشد. به نوعی، هر زنی، دختر شوالیه‌ای است، بسیار دوست‌داشتنی، بسیار کامل و چنان عمیق که از سر دنیای عادی زیاد است. هنگامی که زنی خود را تنها و درک نشده می‌یابد، وقتی او افرادی را می‌بیند که با وی مهربانند، ولی باز هم فاصلهٔ خود را با آن‌ها حفظ می‌کند، نشانهٔ یافتن ماهیت سایک در شخصیتش است؛ تجربه‌ای تلخ و دردناک که اغلب زنان از آن آگاهی داشته اما از منبعش غافل‌اند. گروییدن به این وجهه از ویژگی زنانگی نشانهٔ دورافتادگی از دیگران است.

به هنگام بازتاب در سرچشمهٔ مادی، عناصرِ ماهیت درونی‌مان، تنها در شکل اتفاقات خارجی ظاهر می‌شوند

کرونوس، جوان‌ترین و ماهرترین فرزند اورانوس، خدای آسمان، با استفاده از یک داس اندام تولید مثل پدرش را جدا و به درون دریا پرتاب کرد؛ به این ترتیب آب بارور گشته و افرودیت زاده شد

دکتر یونگ در یکی از بینش‌های عمیقش نشان داد که همان‌گونه که مردان تا مقداری از کروموزوم‌ها و هورمون‌های زنانه بهره‌مندند، زنان هم از دسته‌ای از ویژگی‌های روانشناختی مردان برخوردارند که بخش اندکی را درون آن‌ها تشکیل می‌دهد. دکتر یونگ وجههٔ زنانهٔ مرد را انیما و جنبهٔ مردانهٔ زن را انیموس نامید.

حالت کودکی پس از برخاستن از کابوس تشبیه کرد. پدر یا مادرش برای آرام کردن او می‌گویند: «این فقط رویا بود؛ هیولا واقعیت ندارد». اما کودک متقاعد نمی‌شود و حق هم دارد. برای او، کابوس واقعی بود، زنده و واقعی مانند تجربهٔ بیرونی. هیولایی که خوابش را دید در سرش بود نه در اتاق‌خوابش، با وجود این، فوق‌العاده واقعی و قدرتش ورای عکس‌العمل‌های روانی و فیزیکی کودک بود. برای او، واقعیتی درونی داشت که نمی‌توان و نباید آن را نادیده گرفت.

اغلب به هنگام وقوع رشد جدید، ظاهراً ترسناک‌ترین وقایع شروع می‌کنند به رخ دادن، اما بعداً متوجه می‌شویم که همگی‌شان دقیقاً مبانی مورد نیاز برای تغییر بودند.

چه مقدار انرژی مردانگی کافی است؟ به نظر من، تا زمانی که زن، هویت مؤنث خود را حفظ کرده و از انرژی مردانگی‌اش به عنوان یک مکمل و ابزارِ آگاهانه استفاده کند، هیچ محدودیتی برای قدرت وجود ندارد. در مورد مرد هم همین‌گونه است: تا زمانی که مرد بماند و از بعد مؤنثش آگاهانه بهره جوید، می‌تواند تا می‌خواهد از انرژی زنانگی‌اش استفاده کند. افراط در هر کدام، مشکلات بزرگی پدید می‌آورد.

تقریباً تنها جایی که در زندگی امروزی افراد تحت تأثیر خدایان قرار می‌گیرند، عشق و عاشقی است. عاشق شدن تجربهٔ دیدن خدا یا الههٔ پنهان درون فرد مقابل است. تعجبی ندارد که وقتی عاشق می‌شویم، بینایی خود را نیز از دست می‌دهیم. درست کنار او راه می‌رویم، اما بر چیزی فراتر از هر انسان معمولی تمرکز می‌کنیم. از لحاظ روانشناسی، این مفهوم می‌گوید که حتی قبل از زمان اسطورهٔ ما، اگر کهن‌الگویی را لمس می‌کردی، به سادگی سر به نیست خواهی شده بود.

معمولاً یک زن بخشی از زندگی‌اش را تحت سلطهٔ مردی در دنیای خارج می‌گذراند، و اگر به اندازهٔ کافی هوشیار باشد، تحت کنترل مرد درونش، انیموس، در خواهد آمد.