بریده‌هایی از کتاب آیا روزهای خوشی در انتظار بشر است؟ (یک مناظره)

این لحظه را بدون تغییر به ذهن بسپارید. یکی از دانشمندان بزرگ ما گفته بود که ادبیات واقعی نیست، بلکه ساخته‌شده است. به بیان دیگر، او بیان می‌کند که تخیل‌کردن چیزی است بی‌اعتبار. استدلال می‌کند که فقط علم پاسخ نیازهای بشری را می‌دهد. این چیزی که من از آن بیمناکم، و استیون به من اطمینان داد که حق دارم بترسم، دقیقا این نگرش است که در بین دانشمندان خطرناک است. از لحاظ تاریخی، دانشمندان بزرگ، محدودیت‌های خود را می‌شناخته‌اند و همراه با علوم انسانی کار می‌کردند تا پیچیدگی‌های ذهن بشر را درک کنند. خانم‌ها و آقایان، آنچه در مقابل شماست، نوع جدیدی از دانشمندان پرافاده است که در برابر آنچه در آزمایشگاهشان می‌توانند انجام دهند، می‌توانند دوهزار سال بینش‌های به‌دست آمده از علوم انسانی، مذهب و هر چیز دیگری خارج از حوزهٔ روش‌های علمی را نادیده بگیرند. و این بسیار فروکاهش‌گرا و بس خطرناک است.

نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی خیلی کم شده است و ده‌ها نوع مختلف از آنتی‌بیوتیک‌های جدید در راه هستند.

وودی آلن یک‌بار گفت: «بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ، بشریت با یک تقاطع روبه‌رو است. یکی از راه‌ها به ناامیدی و درماندگی ختم می‌شود و دیگری به انهدام قطعی. بیایید دعا کنیم که حکمتی برای انتخاب خردمندانه به ما ارزانی شود.»