بریده‌هایی از کتاب عقاید یک دلقک

تردید داشتم که به خودکشی فکر کنم، آن هم به یک دلیل که شاید خیلی متکبرانه به نظر برسد: می‌خواستم خودم را برای ماری نگاه دارم. او می‌توانست دوباره از تسوپفنر جدا شود، آن وقت ما در موقعیت ایده‌الی که بزویتس در آن قرار داشت قرار می‌گرفتیم

این‌که منتقدان عیب‌جو هستند چیز بدی نیست، عیب آن است که آن‌ها به برنامهٔ خودشان به دید انتقادی نگاه نمی‌کنند و خشک هستند. این ناخوشایند است.

دلقکی که به می‌خوارگی بیفتد خیلی سریع‌تر از یک شیروانی‌سازِ مست سقوط خواهد کرد.

این شهر محل سکونت من است، و آن‌جا تاکسی‌ای که با اشارهٔ دست صدا می‌زدم مرا هرگز به یک هتل نمی‌بُرد، بلکه به آپارتمان من می‌رسانْد.

من اصلاً مسخره نمی‌کنم، من از هر جهت ظرفیت این را دارم که به موضوعی که برایم قابل‌درک نیست، احترام بگذارم.

بهتر است که به یک دلقک بی‌اعتقاد اعتماد کنی، که تو را صبح‌های زود به‌وقت از خواب بیدار می‌کند تا به‌موقع به مراسم دعا برسی

فرزندان این دنیای خاکی نه‌تنها عاقل‌تر، بلکه انسان‌تر و گشاده‌دست‌تر از بچه‌های کلیسا هستند

ما یکدیگر را از وقتی پسربچه بودیم خوب می‌شناختیم، آن‌قدر خوب که وقتی هر دو مرد شده بودیم و به هم رسیدیم، درست نمی‌دانستیم به یکدیگر تو بگوییم یا شما

هر چه پیش آید، خوش آید، مرا از فلاکت باکی نیست.

اگر عصر ما شایستهٔ یک لقب و نام باشد آن نام باید " عصر فحشا" باشد.