بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

انگارنه‌انگار که ده ثانیه طول کشیده است تا اسم مادرم را به‌ خاطر بیاورم. این آخرین سؤالی است که به‌ خاطر می‌آورم. بدنم نتوانست از پس تورم سریع در مغزم بربیاید و قبل از رسیدن آمبولانس از هوش رفتم. چند دقیقه بعد، مرا ازمدرسه بیرون بردند و به بیمارستانی در همان نزدیکی‌ها رساندند.

«بهترین ورزش‌کارها با بقیه چه فرقی دارند؟ آدم‌های موفق دقیقاً چه‌کار می‌کنند که بقیه نمی‌کنند؟» او عواملی را نام برد که ممکن است شما هم حدس زده باشید: ژنتیک، شانس و استعداد. اما بعد چیزی گفت که انتظارش را نداشتم: «یک وقت‌هایی همه‌چیز به این بستگی دارد که چه کسی بتواند تمرین‌کردن خسته‌کننده و کسالت‌آور را هر روز تحمل کند، بلند‌کردن دوباره و دوباره‌ی وزنه‌ها.»

است: قدرتمندترین نتایج دیر به دست می‌آیند.

«زمانی که به نظر می‌رسد هیچ‌چیز کمکی نخواهد کرد، می‌روم و به سنگ‌تراشی نگاه می‌کنم که برای صدمین بار روی سنگ ضربه وارد می‌کند، بدون این‌که ترکی ایجاد شود؛ اما در صدویکمین ضربه سنگ به دو تکه خرد می‌شود و می‌دانم که آخرین ضربه نبود که آن‌را خرد کرد، بلکه تمام آن ضربه‌های پیشین مسبب آن بود.»

تأثیر پیشرفت‌های کوچک در بلندمدت شگفت‌آور است. درحقیقت، می‌توان چنین گفت: اگر در هر روزِ یک سال یک درصد بهتر شوید، درنهایت سی‌وهفت برابر بهتر از قبل خواهید بود. از‌سوی‌دیگر، اگر هر روزِ یک سال را یک درصد بدتر شوید، تقریباً تا صفر نزول کرده‌اید؛ بنابراین پیروزی یا موفقیتی ناچیز به موفقیتی بزرگ منجر می‌شود.

نوال راویکانت، کارآفرین و سرمایه‌گذار گفته است: «برای نوشتن کتابی فوق‌العاده، باید اول به خودِ کتاب تبدیل شوید.»

تغییراتی که در ابتدا کوچک و بی‌اهمیت جلوه می‌کنند، درصورتی‌که تمایل داشته باشید سال‌ها انجام‌شان دهید، نتایج قابل‌توجهی به بار خواهند آورد. همه‌ی ما با موانع و شکست‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم؛ اما در درازمدت، اغلب، کیفیت زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد. با داشتن عادت‌های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید؛ اما با داشتن عادت‌های بهتر، هرچیزی ممکن است.

عادت‌های کوچک اما پیوسته‌ام به نتایجی ختم شدند که در زمان آغاز برایم تصورکردنی نبودند

زمان، فاصله‌ی میان موفقیت و شکست را بیش‌تر می‌کند. هرچه به زمان بدهید، چند برابر به شما پس می‌دهد.

آن‌قدر بر یافتن بهترین روش تمرکز می‌کنید که هرگز نمی‌توانید دست به عمل بزنید. همان‌طور که ولتر زمانی نوشت، «عالی» دشمن «خوب» است.

رفتار شما معمولاً منعکس‌کننده‌ی هویت شماست. کاری که می‌کنید نشان می‌دهد چه نوع آدمی هستید و آگاهانه یا ناآگاهانه چه عقایدی دارید. تحقیقات نشان می‌دهند که وقتی آدم به جنبه‌ی خاصی از هویتش عقیده داشته باشد، احتمال این‌که مطابق با آن عقیده عمل کند بیش‌تر است

رفتاری که با خود واقعی ناهمخوانی دارد، پایدار نخواهد بود. ممکن است پول بیش‌تری بخواهید؛ ولی هویت شما هویت آدمی است که خرجش بیش‌تر از دخلش است و به همین خاطر مدام به‌سمت خرج‌کردن بیش‌تر از میزان درآمد کشیده می‌شود. ممکن است دنبال سلامت باشید؛ ولی اگر همچنان راحتی برای‌تان اولویت بیش‌تری داشته باشد تا سلامتی، مدام به‌سمت تنبلی بیش‌تر کشیده می‌شوید تا ورزش‌کردن. وقتی عقاید پشت عادت‌های گذشته را تغییر ندهید، تغییر عادت سخت خواهد بود. هدف جدید و نقشه‌ی جدیدی دارید، ولی هنوز آن «کسی» را که هستید تغییر نداده‌اید.

وقتی راجع‌به افراد، سازمان‌ها و جوامع مختلف صحبت می‌کنیم هم الگوی مشابهی دیده می‌شود. در این‌جا نیز مجموعه‌ای از باورها و پیش‌فرض‌ها وجود دارد که به سیستم شکل می‌دهد؛ هویتی پشت عادت‌ها هست.

آن‌ها هیچ‌وقت نحوه‌‌ی نگریستن به خود را تغییر نمی‌دهند و درنمی‌یابند هویت قدیمی‌شان می‌تواند برنامه‌های جدیدشان برای تغییر را خراب کند.

بیش‌تر آدم‌هایی که در پی بهبود هستند، حتی به فکر تغییردادن هویت نمی‌افتند و فقط فکر می‌کنند: «می‌خواهم لاغر باشم (نتیجه) و اگر به این رژیم بچسبم، حتماً لاغر می‌شوم (فرایند).» آن‌ها هدف تعیین می‌کنند و فرایند رسیدن به آن هدف را معین می‌کنند، بدون این‌که به عقایدی که محرک اصلی اعمال‌شان هستند فکر کنند.

انسان‌ها هم همین‌طور هستند. یک فشار درونی عظیم، فرد را وادار می‌کند با هنجارهای گروه همراه شود. پاداش پذیرفته‌شدن از پاداش پیروزی در یک بحث، باهوش به‌نظررسیدن یا یافتن حقیقت، بیش‌تر است. بیش‌تر روزها، ترجیح می‌دهیم همراه با جمع و در اشتباه باشیم تا این‌که طرف حق و تنها باشیم. ذهن انسان می‌داند چگونه با دیگران کنار بیاید؛ زیرا «می‌خواهد» با دیگران کنار بیاید. این حالت طبیعی اوست. شما می‌توانید آن‌را انکار کنید. می‌توانید گروه را نادیده بگیرید یا به طرزفکر دیگران اهمیت ندهید؛ اما این کار به تمرین نیاز دارد. حرکت در خلاف جهت فرهنگ به تلاش مازاد نیاز دارد. اگر تغییر عادت‌ها به‌معنای تغییر گروه باشد، تغییر، غیرجذاب به نظر می‌رسد. زمانی که تغییر عادت‌ها به‌معنای پذیرفته‌شدن در گروه باشد، بسیار جالب جلوه می‌کند.

زمان، فاصله‌ی میان موفقیت و شکست را بیش‌تر می‌کند. هرچه به زمان بدهید، چند برابر به شما پس می‌دهد. عادت‌های خوب، زمان را به دوست شما و عادت‌های بد، آن‌را به دشمن‌تان تبدیل می‌کند. عادت‌ها شمشیر دولبه هستند. همان‌گونه که عادت‌های بد به‌راحتی شما را زمین می‌زنند، عادت‌های خوب باعث رشد شما خواهند شد؛ درک جزئیات به همین دلیل ضروری است.

اگر می‌خواهید بدانید در زندگی به کجا دست می‌یابید، تنها کاری که باید انجام دهید، این است که مسیر دستاوردها و شکست‌های ناچیز خود را دنبال کنید و ببینید انتخاب‌های روزانه‌ی شما در ده یا بیست سال آینده به کجا ختم خواهند شد. آیا هر ماه کم‌تر از آن‌چه به دست می‌آورید خرج می‌کنید؟ آیا هر هفته به باشگاه می‌روید؟ آیا هر روز کتاب می‌خوانید و چیز جدیدی یاد می‌گیرید؟ چالش‌های کوچکِ این‌چنینی چالش‌هایی هستند که شخصیت آینده‌ی شما را تعریف می‌کنند.

با قراردادن محرک‌ها در اطراف خود می‌توانید در طول روز عادت‌های مثبت خود را افزایش دهید.

یکی از بهترین راه‌ها برای ایجاد عادت جدید عبارت است از مشخص‌کردن یکی از عادت‌های کنونی‌تان که هر روز انجام می‌دهید و سپس انباشته‌کردن رفتار جدید خود روی آن. این رویکرد «پشته‌بندی عادت» نام دارد.