بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

محرک همه‌ی رفتارهای ما، اشتیاق به حل‌کردن مشکل است. گاهی مشکل این است که متوجه چیز خوبی می‌شوید و می‌خواهید آن‌را به دست بیاورید. گاهی مشکل این است که احساس درد می‌کنید و می‌خواهید آن‌را رفع کنید. به‌هرحال، هدف هر عادت این است که مشکل‌تان را حل کنید.

تغییردادن عادت‌ها به دو دلیل مشکل است: ۱. سعی می‌کنیم عامل‌های اشتباه را تغییر بدهیم؛ ۲. سعی می‌کنیم عادت‌ها را به‌شکل غلط تغییر بدهیم.

تفکر صحیح بلندمدت، تفکری بدون هدف است. صحبت از یک موفقیت واحد نیست؛ بلکه چرخه‌ی بی‌پایان موفقیت و پیشرفت، مدنظر است. درنهایت، تعهد به «فرایند» است که «پیشرفت» را میسر می‌کند.

موفقیت، محصول عادت‌های روزانه است، نه یک دگرگونی بزرگ و یکباره در کل زندگی. یعنی مهم نیست درحال‌حاضر چقدر موفق یا ناموفقید، مهم این است که آیا عادت‌های‌تان شما را در مسیر موفقیت قرار می‌دهند یا خیر.

شما اغلب خودتان را متقاعد می‌کنید که دستاوردهای بزرگ به اقدامات بزرگ نیاز دارند. برای کاهش وزن، راه‌اندازی کسب‌وکار، نوشتن کتاب، پیروزی در مسابقه یا دستیابی به هر هدفی، چنان فشاری به خودتان می‌آورید که زمین زیرپای‌تان به لرزه دربیاید و به چنان پیشرفتی برسید که همه از آن حرف بزنند. پیشرفت یک‌درصدی قابل‌توجه نیست و گاهی حتی اصلاً به چشم نمی‌آید؛ اما می‌تواند بسیار مؤثر باشد، به‌خصوص در بلندمدت.

بسیاری از افراد فکر می‌کنند که بی‌انگیزه‌اند، حال آن‌که شفافیت ندارند. همیشه زمان و مکان عملکرد مشخص نیست. برخی افراد کل زندگی خود را در انتظار زمان مناسب برای پیشرفت سپری می‌کنند.

با شنیدن عادت‌های بد که بلند گفته می‌شوند، پیامدها واقعی‌تر به نظر می‌رسند و به‌جای این‌که با بی‌فکری در یک روال قدیمی قرار بگیرید، ارزش عملکردتان بیش‌تر می‌شود. حتی اگر سعی دارید کاری را در فهرست وظایف به‌ خاطر بسپارید، این رویکرد سودمند است. فقط بلند بگویید: «فردا، باید پس از ناهار به اداره‌ی پست بروم.» احتمال این‌که واقعاً این کار را انجام دهید، افزایش می‌یابد. به‌این‌شکل لزوم انجام کاری را به خودتان اعلام می‌کنید و همین تأثیر زیادی می‌گذارد.

چون هنگامی که عادت عمیقاً در زندگی‌تان ریشه می‌دواند، بیش‌تر ناآگاهانه و خودکار است. اگر به عادتی فکر نکنید، نمی‌توانید انتظار بهبود آن‌را داشته باشید. همان‌طور که کارل یونگ می‌گوید، «تا وقتی ناآگاهانه را آگاهانه نکنید، زندگی‌تان را هدایت می‌کند و شما آن‌را سرنوشت می‌نامید».

تغییراتی که در ابتدا کوچک و بی‌اهمیت جلوه می‌کنند، درصورتی‌که تمایل داشته باشید سال‌ها انجام‌شان دهید، نتایج قابل‌توجهی به بار خواهند آورد. همه‌ی ما با موانع و شکست‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم؛ اما در درازمدت، اغلب، کیفیت زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد. با داشتن عادت‌های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید؛ اما با داشتن عادت‌های

می‌دانستم اگر چیزی بخواهد بهتر شود، فقط خودم مسئول اتفاق‌افتادنش هستم.

به‌عبارت دقیق‌تر، عادت‌ها راهی برای تجسم هویت هستند. وقتی هر روز تخت‌تان را مرتب می‌کنید، به هویت یک فرد منظم تجسم می‌بخشید. وقتی هر روز می‌نویسید، به هویت یک فرد خلاق تجسم می‌بخشید. وقتی هر روز ورزش می‌کنید، به هویت یک فرد ورزش‌کار تجسم می‌بخشید. هرچه بیش‌تر یک رفتار را تکرار کنید، هویت مرتبط با آن رفتار را تقویت می‌کنید. کلمه‌ی identity که به‌معنی «هویت» است از ریشه‌ی کلمه‌ی لاتین essentitas به‌معنی «بودن» و کلمه‌ی لاتین identidem به‌معنی «مکرراً» آمده است. هویت شما به‌معنی واقعیِ کلمه «بودن مدام»‌تان است.

باور‌کردن چیزی که فرهنگ به شما می‌گوید (هویت جمعی) و انجام کاری که مطابق با تصویری است که از خودتان ساخته‌اید (هویت فردی) راحت است؛ حتی اگر غلط باشد. بزرگ‌ترین مانع در برابر تغییر مثبت در هر سطحی، چه فردی، چه جمعی و چه در سطح اجتماع، همین تضاد با هویت است. عادت‌های خوب ممکن است منطقی به نظر برسند؛ ولی اگر با هویت شما در تضاد باشند در مرحله‌ی عمل، شکست می‌خورید.

رفتار شما معمولاً منعکس‌کننده‌ی هویت شماست. کاری که می‌کنید نشان می‌دهد چه نوع آدمی هستید و آگاهانه یا ناآگاهانه چه عقایدی دارید. تحقیقات نشان می‌دهند که وقتی آدم به جنبه‌ی خاصی از هویتش عقیده داشته باشد، احتمال این‌که مطابق با آن عقیده عمل کند بیش‌تر است

سیستم خرده‌عادت‌ها اگر در تغییردادن عادت‌های‌تان مشکل دارید، مشکل از شما نیست؛ مشکل، سیستم‌تان است

تفکر صحیح بلندمدت، تفکری بدون هدف است. صحبت از یک موفقیت واحد نیست؛ بلکه چرخه‌ی بی‌پایان موفقیت و پیشرفت، مدنظر است. درنهایت، تعهد به «فرایند» است که «پیشرفت» را میسر می‌کند.

«زمانی که به هدفم برسم، آن‌وقت شاد خواهم بود.» مشکل تفکر اولویت اهداف این است که دائماً خوشبختی را تا زمان رسیدن به نقطه‌ی عطف بعدی به تأخیر می‌اندازد. من خودم آن‌قدر در این دام افتاده‌ام که حساب آن از دستم دررفته است. سال‌ها تصور می‌کردم که خوشبختی چیزی است که در آینده از آن لذت خواهم برد. به خودم قول می‌دادم که اگر ده کیلوگرم عضله داشته باشم یا تجارتم در نیویورک تایمز معرفی شود، آن‌وقت می‌توانم به آرامش کامل برسم. علاوه‌برآن، اهداف، مشکلِ «یا این یا آن» را به وجود می‌آورند: یا به هدفت می‌رسی و موفق می‌شوی یا شکست‌ می‌خوری و ناامید می‌شوی؛ در این صورت، به‌صورت ذهنی خود را در نسخه‌ی محدودی از شادی محصور می‌کنید. این صحیح نیست. بعید است مسیر زندگی‌تان با همان مسیری که در نظر گرفته‌اید، یکی شود. ازنظر عقلانی درست نیست که رضایت خود را در زندگی به یک مسیر محدود کنید وقتی که برای رسیدن به موفقیت، مسیرهای دیگری هم وجود دارند. ذهنیتِ در اولویت قراردادن سیستم مانند پادزهر است. زمانی که عاشق فرایند باشید، نه نتیجه، دیگر مجبور نیستید صبر کنید تا به خودتان مجوز خوشبختی بدهید. می‌توانید هربار که سیستم‌تان به‌درستی به جلو می‌رود، راضی و خشنود باشید. سیستم ممکن است به‌شکل‌های مختلف موفق باشد، نه فقط با آن روشی که در آغاز تصور کرده‌اید.

تصور کنید اتاق‌تان نامرتب است و می‌خواهید آن‌را تمیز کنید. اگر انرژی خود را به تمیز‌کردن اتاق اختصاص دهید، اتاق‌تان تمیز می‌شود؛ اما اگر همان بی‌نظمی را، که باعث نامرتب‌شدن اتاق شده، ادامه دهید، به‌زودی تلی از زباله و آشغال خواهید داشت که همیشه می‌خواستید آن‌را تمیز کنید. ازآن‌جاکه هرگز سیستم خود را تغییر نداده‌اید، بازهم به همان نتیجه خواهید رسید. شما علائم یک مشکل را برطرف کرده‌اید؛ اما در علت آن‌ تغییری ایجاد نکرده‌اید. دستیابی به هدف تنها در «همان لحظه» زندگی‌تان را تغییر می‌دهد. به‌اشتباه تصور می‌کنیم باید نتایج خود را تغییر دهیم؛ درحالی‌که نتایج مشکل‌ساز نبوده‌اند. چیزی که حقیقتاً باید تغییر دهیم، سیستمی است که آن نتایج را ایجاد کرده است.

مشکل اول: برنده‌ها و بازنده‌ها اهداف یکسانی دارند

معلوم است که نه. اهداف برای تعیین مسیر مناسب‌اند؛ اما برای پیشرفت‌کردن، سیستم‌ها بهترین چیز ممکن هستند. زمانی که بیش‌ترِ وقت خود را به اهداف اختصاص بدهید و برای طراحی سیستم خود زمان کافی اختصاص ندهید، مشکلات آغاز خواهند شد.

اگر میلیونر هستید؛ اما بیش از درآمد ماهانه‌ی خود خرج می‌کنید، در این صورت در مسیر بدی قرار دارید. ازسوی‌دیگر، اگر ورشکسته هستید؛ اما ماهانه مبلغ کمی پس‌انداز می‌کنید، در مسیر آزادی مالی قرار دارید، حتی اگر از آن‌چه تصور می‌کنید کندتر باشید.