بریده‌هایی از کتاب امیلی و صعود (کتاب دوم)

می‌گوید: «از ذهنت پاکش کن، بچه جان. از قلبت پاکش کن. ترس یک‌جور اعتراف به ضعف است. چیزی که از آن می‌ترسید از شما قوی‌تر است یا خیال می‌کنید که هست، وگرنه از آن نمی‌ترسیدید. هیچ‌وقت این حرف امرسون را از یاد نبرید که می‌گوید "همیشه کاری را انجام بده که از انجام دادنش می‌ترسی".»

نکته: با یک لبخند مناسب، خیلی کارها می‌شود کرد. باید روی این موضوع دقیق‌تر کار کنم. لبخند دوستانه، لبخند سرزنش‌آمیز،‌ لبخند جدایی، لبخند ملتمسانه و لبخند معمولی.

«اگر هیچ‌کس هیچ حرف ناخوشایندی نمی‌زد، دنیای خوبی می‌شد، اما خطرناک بود.

اگر لازم شد بی‌رحمی‌ها و بدجنسی‌ها را مسخره کن ـ اما در مورد ضعف‌ها رحم داشته باش.

"همیشه کاری را انجام بده که از انجام دادنش می‌ترسی".»

ترس یک‌جور اعتراف به ضعف است. چیزی که از آن می‌ترسید از شما قوی‌تر است یا خیال می‌کنید که هست، وگرنه از آن نمی‌ترسیدید.

هر چیزی که خیلی محترم باشد حوصلهٔ آدم را سر می‌برد.»

ایلزه، خواهش می‌کنم ماجرای دیشب را برای کسی تعریف نکن. شب قشنگی بود ولی خاطره‌اش تا وقتی قشنگ می‌ماند که بین خودمان بماند

«این لباس آبی‌ات خیلی قشنگ است. خیلی هم به تو می‌آید. عالیست. تحمل زن‌های بدلباس را ندارم. اعصابم را خرد می‌کند ـ احتمالاً اعصاب خدا را هم خرد می‌کند. به‌هرحال اگر بلد باشی چطور لباس بپوشی دیگر ایرادی ندارد اگر شعرهای همانس را هم دوست داشته باشی.»

ـ گربهٔ واقعی یعنی گربهٔ خاکستری!