بریده‌هایی از کتاب اول سود؛ کسب و کار خود را ا ز یک هیولای پول‌خوار به یک دستگاه پول‌ساز تبدیل کنید

دو حساب «بدون وسوسه» حال که ۵ حساب اساسی خود را در بانک اصلی خودتان ساختید، گام بعدی باید افتتاح دو «حساب بدون وسوسه» باشد. می‌خواهیم مالیات‌ها را از دیده و ذهنتان خارج کنیم. همچنین می‌خواهیم همین کار را با حساب «سود» انجام دهیم. شاید با خودتان بگویید «چرا باید چنین کاری کنم؟ من همین حالا هم حساب مالیات و سود را در بانک اصلی خودم دارم. چرا باید یک حساب تکراری بسازم؟». توجیه این حساب‌های ثانویه، دور نگه‌داشتن پول مختص مالیات و سود از جلوی چشم خودتان است. زیرا زمانی که چیزی برای مصرف وجود نداشته باشد، مصرفی نخواهید داشت.

درآمد او متغیر بود، اما مامان همواره پول کافی را داشت، زیرا زمانی که پول را در یکی از پاکت‌هایش می‌گذاشت، درب آن را می‌بست و فقط در صورت نیاز آن را باز می‌کرد. او هیچ‌وقت در صورت کمبود پول در یکی از پاکت‌ها، از پاکت دیگر قرض نمی‌گرفت. در عوض به سمت سوپرمارکت می‌رفت و تنها زمانی که ماشینش را پارک می‌کرد، درب پاکت غذا گشوده می‌شد. مامان هر غذایی که می‌شد با پول آن هفته خرید را خریداری می‌کرد. اگر هفتهٔ سبکی بود، ساندویچ کرهٔ بادام‌زمینی و مربا برای ناهار و برنج و لوبیا را برای شام می‌خوردیم. پول بیشتر به معنای گوشت سرد با پنیر یخ‌زده برای ناهار و مرغ و برنج برای شام بود. اگر هم وضع خوب بود که تمام طول روز سوسیس جگر می‌خوردیم.

۴: یک ریتم را به کار بگیرید – تخصیص پول و پرداختی‌های خود را دو بار در ماه انجام دهید (به‌صورت ویژه در روزهای دهم و بیست‌وپنجم). پرداخت نکنید مگر اینکه پول در حسابتان انباشته شده باشد. برای تخصیص درآمد و دو بار پرداخت فاکتورها در هر ماه ریتم داشته باشید تا ببینید که پول چگونه انباشته می‌شود و در کدامین بخش‌ها جریان دارد. این امر با پیگیری مداوم در مدیریت جریان وجوه نقد کنترل می‌شود، نه اینکه بخواهید روی صندلی خود بنشینید و مدیریت کنید.

زمانی که پول وارد حساب اصلی درآمد شما شد، نقش یک سینی ارائه را برای سایر حساب‌ها بازی خواهد کرد. سپس به‌صورت دوره‌ای تمام پول ناشی از حساب درآمد را با درصدهای از پیش تعیین‌شده در حساب‌های متفاوت پخش نمایید. هریک از این حساب‌ها اهداف متفاوتی دارند: یکی برای سود، یکی برای سهم مالک، دیگری برای مالیات و یکی دیگر برای هزینه‌های اجرایی. در مجموع و برای شروع کار ۵ حساب اساسی وجود دارند (درآمد، سود، سهم مالک، مالیات و هزینه‌های اجرایی)

چیزی که می‌خواهید یاد بگیرید جدید نیست (حتی برای شما). موردی است که احتمالاً (به‌طورکلی یا جزئی) از آن آگاه باشید اما هرگز انجام نداده‌اید. این مفهوم «اول به خودت پول بده» است که با مفاهیمی همچون «ارائهٔ غذا در بشقاب کوچک‌تر» و «سیستم مدیریت پول در پاکت مادربزرگی» و ذات گرایش‌های طبیعی و انسانی شما تلفیق می‌شود.

سریع‌ترین و سالم‌ترین نوع رشد از کسب‌وکارهایی می‌آیند که سوددهی را در اولویت قرار می‌دهند.

اگر فقط به دنبال رشد بروید، ورشکست شده و از کسب‌وکار می‌افتید.

وسوسه را حذف کنید: زمانی که ابتدا سود را برداشتید، آن را کنار بگذارید

سال ۱۹۵۵، یک فیلسوف مدرن به نام نورثکات پارکینسون قانون پارکینسون را بیان کرد که برخلاف شهود و منطق رایج در آن دوره بود: اینکه تقاضا برای یک چیز افزایش می‌یابد تا با عرضهٔ آن همخوانی داشته باشد. در اقتصاد آن را تقاضای القایی می‌نامند – به همین دلیل توسعهٔ جاده‌ها به‌منظور کاهش ازدحام‌های ترافیکی هیچ‌گاه در درازمدت جواب نمی‌دهد، زیرا همواره رانندگان بیشتری در ماشین‌هایشان حاضر می‌شوند تا این خطوط اضافی را پر نمایند. به‌عبارت‌دیگر، اگر به یک بار تاپاس اسپانیایی رفته باشید که غذا را در ظرف‌های کوچک‌تری ارائه می‌کند، کمتر خواهید خورد. اما اگر به یک بوفهٔ پاندروسا که منوی باز دارد رفته باشید، بشقاب‌هایی با اندازهٔ کوره دارند و می‌توانید آن‌قدر غذا بخورید تا در نهایت از گوش‌هایتان بیرون بزند

این میزان از تغییر بر اساس میزان موجودی‌های در دسترس، بامزه نیست؟ نکتهٔ حیرت‌انگیز اینجاست: قانون پارکینسون در زمان عرضهٔ اندک، دو نوع رفتار را تحریک می‌کند. وقتی که کمتر دارید، دو کار انجام می‌دهید. اولین مورد بدیهی است: صرفه‌جو می‌شوید. زمانی که خمیردندان کمتری داخل بطری است، از میزان کمتری برای مسواک بهره می‌گیرید. این بخش بدیهی است. اما یک مورد دیگر که بسیار موثرتر هست هم اتفاق می‌افتد: خلاقیت شما افزایش پیدا کرده و انواع روش‌ها برای استخراج آخرین قطره از بطری را به کار خواهید گرفت. اگر یک چیز باشد که رابطهٔ شما با پول را برای همیشه تغییر دهد، آن مورد قانون پارکینسون است.