بریده‌هایی از کتاب سیذارتا

عشاق پس از تمتع از میوه عشق باید بدون تحسین یکدیگر و بدون احساس این که فاتح و در عین حال مغلوب شده‌‌اند از هم جدا نشوند، تا آن که احساس سیری و گوشه‌‌گیری و این که با وی ناشی‌‌گری شده و یا وی ناشی‌‌گری کرده ایجاد نگردد.

«نوشتن نیکو و تفکر از آن نیکوتر است. هشیاری نیک و صبر از آن نیک‌‌تر است»

«داد و ستد پایه هرچیزی است، همه کس می‌‌گیرد و همه کس می‌‌دهد، زندگی این‌‌طور است.»

پیری است گرانمایه که داننده راز است داننده راز فلک شعبده باز است

مهربانی از سخت‌‌گیری نیرومندتر است، تو می‌‌دانی که آب از سنگ قوی‌‌تر و محبت از زور بالاتر است.

برای هرچیز واقعیت و حال وجود دارد.

کماله به وی آموخته بود که به هیچکس بدون آن که سود و لذتی بخشد نمی‌‌تواند لذتی به دست آورد. این لذت در هرحرکت، در هرنوازش در هرلمس دست، در هرنگاه و در هرعضو کوچکی از بدن دارای رازی است و آن که محبت را می‌‌شناسد بدان آشناست. کماله به وی آموخت که عشاق پس از تمتع از میوه عشق باید بدون تحسین یکدیگر و بدون احساس این که فاتح و در عین حال مغلوب شده‌‌اند از هم جدا نشوند، تا آن که احساس سیری و گوشه‌‌گیری و این که با وی ناشی‌‌گری شده و یا وی ناشی‌‌گری کرده ایجاد نگردد.

معانی و حقایق هیچگاه در جایی و در پس چیزی مخفی نشده‌‌اند، بلکه در باطن هرچیزی وجود دارند و هیچ چیز تهی از خداوند نیست»

امروز فقط یکی از اسرار رود را فرا گرفته و آن راز روح او را مسخّر نموده بود. وی دید که آب پیوسته در جریان است و می‌‌گذرد. امّا در عین حال همیشه در آنجاست و همیشه به همان حال بوده و پیوسته تازه می‌‌شود. این را که می‌‌توانست بفهمد و ببیند؟

دانش و اسرار بودا قابل تعلیم نیست و در شرح و وصف نمی‌‌گنجد و غیرقابل ارائه می‌‌باشد. اینک وی در صدد بود که آنچه را بودا زمانی در لحظات تنویر ذهن به دست آورده بود خودش به تجربه به دست آورد.