بریده‌هایی از کتاب پنج قطعه از پازل زندگی

متأسفانه، چون شناسایی و پاک کردن تمام اطلاعات نادرست از رایانهٔ ذهنی‌مان ناممکن است، تنها راه تغییر عادات فکری، وارد کردن اطلاعات جدید می‌باشد.

همهٔ ما به تصمیم‌گیری‌هایی ادامه می‌دهیم که ظاهراً بر مبنای ارزش‌های‌مان است، حتی اگر این تصمیم‌ها ما را به‌سوی موفقیتی حتمی و یا شکستی قطعی سوق دهند. این تصمیم‌ها در نتیجهٔ اطلاعاتی است که طی سال‌های عمرمان، برای ساخت حکمت شخصی‌مان جمع‌آوری کرده‌ایم. هرگاه که برای یافتن حکمت شخصی تلاش کنیم، علم آن نیز به‌طرف ما می‌آید

«برای بیش‌تر داشتن، نخست باید بیش‌تر شویم (بیش‌تر رشد کنیم.)»

برای تأثیرگذاری بیش‌تر، باید همیشه به این کاست‌ها گوش داد. پیام‌های آن‌ها باید بارها شنیده شوند تا برای اثرگذاری، زمان کافی داشته باشند. تکرار، مادر مهارت‌هاست.

تصمیم‌ها و انتخاب‌هایی که بر اساس دانش ما شکل می‌گیرند، نگرش‌مان را می‌سازند. فرد نقاشی را تصور کنید که می‌خواهد شاهکاری خلق کند، اما روی پالت خود، رنگ کمی دارد. شاید او به خلق یک شاهکار تمایل داشته باشد اما، برای خلق یک شاهکار واقعی، تنوع رنگ‌ها در اختیارش نیست! و این موضوع، درست مانند اتفاقی است که برای انسانی با دانش محدود رخ می‌دهد؛ چنین فردی برای ایجاد یک تصویر کامل، فاقد «رنگ‌های ذهنی» است!

 یکی از مهم‌ترین نشانه‌های رهبری، برقراری ارتباط مؤثر است. یادگیری این‌که چه بگوییم، فقط زمانی حاصل می‌شود که بیاموزیم چطور گوش کنیم. هنر گوش دادن، فرصتی است برای افزودن بر دانش و ارزش‌های ما. از سوی دیگر، فرآیند صحبت کردن، به نمایش گذاشتن تمام، و یا گوشه‌هایی از چیزهایی است که قبلاً آموخته‌ایم. قبل از هر چیز، ما باید هنر گوش دادن را کاملاً بیاموزیم تا کلماتی که بر زبان می‌آوریم، برای دیگران ارزشمند باشد.

وارد کردن افراد نادرست به زندگی، کار آسانی است، چون این افراد، آن‌قدر وقت اضافی دارند تا وقت دیگران را بگیرند! و با کمال تعجب، طلبکار هم هستند که ما این همه وقت برای شما گذاشته‌ایم!! به همین دلیل، باید بیش‌تر مراقب باشیم تا در حلقهٔ تأثیرات آن‌ها گرفتار نشویم! ما باید دائماً اطمینان حاصل کنیم که صداهای تأثیرات اشتباه، به باغ فرصت‌های‌مان حمله‌ور نشوند و بذرهای منفی و شک را در آن نکارند!

امیدوارم افرادی که در جمع ما هستند، بیش‌ترین توانایی‌شان، ارائهٔ نامحدود جوک و لطیفه و نظریات و مسائل منحرف نباشد! افرادی‌که هر روز با ما در تماس هستند و ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، باید الهام‌بخش ما باشند، نه این‌که با بدبینی، گله و شکایت، و یا تمسخر دیگران، بذر شک و مخالفت را در ذهن ما بکارند! در چنین شرایطی، حفظ نگرش مثبت در رویارویی با چالش‌ها، بسیار دشوار است.

افرادی که در جست‌وجوی زندگی بهتری هستند، باید مدام این سه سؤال اساسی را از خود بپرسند: سؤال ۱: چه نوع افرادی در اطراف من هستند؟

منبع اصلی میزان دانایی و احساس ما، افرادی‌اند که برای معاشرت انتخاب می‌کنیم