بریده‌هایی از کتاب نوع دیگر زرنگی

موفقیت، بستگی دارد به توانایی ما در نشان‌دادن واکنش سریع و مناسب به اوضاع جدید.

در حالت ایده‌آل، سالم‌ترین تعادل این است: تا جایی‌که ممکن است، کارهای‌مان را خودمان انجام دهیم ولی برای این‌که راحت باشیم، فقط زمانی تقاضای کمک کنیم که نیاز داریم. بسیاری از مردم، در هر دو زمینه مشکل دارند، ولی با تمرین می‌توانند بهتر شوند.

چون در ایجاد بسیاری از مشکلات ما، دیگران دخیل هستند، توانایی ما برای تعامل با افراد، در میزان توانایی ما در حل مشکلات، بسیار حائز اهمیت است. چون حل و فصل کردن اکثر مشکلات و مسائل، به تعامل نیاز دارد،

به‌طورکلی، مردم فکر می‌کنند که برای حل مشکل، باید از قدرت تفکر عاقلانه استفاده کنند ولی عواطف و احساسات هم نقشی را بازی می‌کنند که به همان اندازه اهمیت دارد و می‌تواند بسیار آگاهی دهنده باشد.

در دانشگاه میامی، دکتر مایکل مک‌کولوت به این نتیجه رسید: افرادی که شکرگزاری می‌کنند و سرحال‌تر و خوش‌بین‌تر هستند، استرس کمتری دارند و کمتر دچار افسردگی می‌شوند. افراد شاکر، به‌طور مرتب ورزش می‌کنند، از سلامتی بیشتری برخوردارند، خوش‌بین‌تر هستند و احساس می‌کنند که خوشبخت‌تر از دیگران می‌باشند. «معمولاً ما انسان‌ها، موفقیت خود را با میزان حقوق‌مان یا قیمت اتومبیل‌های‌مان می‌سنجیم، نه با کیفیت خدمات و رابطه‌مان با انسان‌ها!»

مرکز تحقیقات ملی در دانشگاه شیکاگو می‌گوید: افرادی که دارای بالاترین سطح خوشبختی و رضایت‌مندی هستند، کسانی‌اند که شغل‌شان در جهت خدمت به مردم است. کمک‌کردن به دیگران، منافع بی‌شماری دارد

همهٔ ما می‌دانیم افرادی که در مدرسه نمره‌هایی عالی داشتند، اکنون در جامعه با مشکلات زیادی مواجه هستند و تعدادشان هم بسیار زیاد است! از طرف دیگر، می‌دانیم کسانی هم هستند که احتمالاً نمرهٔ آزمون ضریب هوشی IQ)) آن‌ها بالا نبوده ولی در جامعه عملکرد خوبی داشته‌اند.

متأسفانه، ذهن ما مانند رایانه برنامه‌ریزی نشده و نمی‌توانیم محتویات آن را به‌سادگی تغییر دهیم یا تنظیم کنیم، ولی برای مقابله با مشکلات جدید، با تمرین‌های مداوم می‌توانیم روش‌های بهتر را توسعه دهیم.