بریده‌هایی از کتاب کشتن شوالیه‌ی دلیر (۱)

درد و رنج اصابت یک شمشیر تیز بسیار راحت‌تر از مرگ تدریجی است.

دگرگونی‌های احساسات انسانی تحت سلطهٔ آداب و رسوم یا منطق یا قوانین حقوقی نیست. احساسات انسانی کاملا جاری، ناپایدار و آزادند؛ بنابراین هر لحظه ممکن است پرکشیده و به سمت دیگری بروند.

سکوت مرا بیدار کرد! باور کنید که این نیز امکان‌پذیر است. البته می‌دانم که معمولا یک صدای ناگهانی که سکوت شب را در هم می‌شکند شما را از خواب بیدار می‌کند، اما گاهی اوقات یک سکوت ناگهانی لابه‌لای هیاهوی بسیار نیز همان تأثیر را دارد و شما را بیدار می‌کند.

گفته بود: " گاهی اوقات بهتره آدم بعضی مسائل رو ندونه!" شاید حق با او بود. البته گاهی اوقات هم بهتر است هرگز برخی مسائل را نشنود؛ اما این کار تا ابد امکان‌پذیر نیست. زمانی خواهد آمد که واقعیت آشکار می‌شود! حتی اگر گوش‌هایت را محکم با هر دو دست بگیری، باز هم حقایق سینهٔ هوا را خواهند شکافت تا قلبت را نشانه بگیرند. راه گریزی نیست! اگر این وضعیت را دوست نداری، تنها راه حل این است که در خلأ کامل زندگی کنی.

دوست دارم بقیهٔ زندگی رو با این احتمال زندگی کنم که شاید ماریه آکیکاوا دختر خونی خودمه. اونو از دور نگاه می‌کنم و شاهد بزرگ شدنش می‌مونم. برای من همین‌قدر کافیه!

آنچه در کمین من نشسته بود، موهبتی در لباس مبدل نبود و افسوس که زمانی این مسئله را دانستم که راه بازگشت نداشتم.

یک انسان می‌میرد و انسان دیگری متولد می‌شود. یک فکر پایان می‌پذیرد و فکر دیگری جایگزینش می‌شود. یک تصویر نابود می‌شود و تصویر دیگری ظهور می‌کند. با سپری شدن روزها خسته می‌شوم و یک بار دیگر از نو آغاز می‌کنم. هیچ چیز ساکن و ثابت نیست و فقط در این میان، زمان مفقود می‌شود. پشت سرم، زمان همچون دانه‌های شن بی‌صدا است و هر ثانیه به ترتیب راه خود را در پیش گرفته و ناپدید می‌شود.

با خود اندیشیدم که چقدر خوب و لذت‌بخش خواهد بود اگر قضاوت کردن در مورد دیگران و رویدادها را به‌طور کلی‌ترک کنم.

" سعی کن نیمهٔ پر لیوان رو ببینی! شاید این حرف تکراری باشه، اما اگه قراره از یه جاده‌ای عبور کنی، بهتره در یه روز آفتابی ازش عبور کنی، درسته؟"

یوزو: " البته اون واقعآ خوش‌قیافه هست؛ اما گاهی اوقات واقعآ رفتار عجیبی داره و کسالت‌آور می‌شه." با شنیدن این اظهار نظر به فکر فرو رفتم؛ خوش‌قیافه، عجیب و کسالت‌آور... واژگان ناهمگن باعث شدند هرگز نتوانم تصویر کلی از خواستگار مورد نظر در ذهنم ایجاد کنم. ناگهان تصویر یک بشقاب از خوراکی‌های مختلف در ذهنم ظاهر شد که هر یک به تنهایی طعم خاص خود را دارند و خوشمزه‌اند، اما ترکیب آن‌ها نه تنها خوشایند نیست؛ بلکه منجر به بیماری می‌شود. آیا هیچ‌کس دوست دارد چنی