بریده‌هایی از کتاب اسرار ذهن ثروتمند

تنها قرار داشتن در زمان صحیح و در مکان صحیح کافی نیست، بلکه شما باید آدم درستی نیز باشید که در زمان و مکان صحیح قرار دارید. پس مهم این است که شما چگونه هستید؟

دنیای درونی من، دنیای بیرونی مرا می‌سازد.

«اگر آن‌طورکه مردم ثروتمند فکر می‌کنند، تو هم فکر می‌کردی و آنچه را آن‌ها انجام می‌دادند، تو هم انجام می‌دادی، باور می‌کنی که تو هم می‌توانستی مثل آن‌ها ثروتمند بشوی؟» کاملاً آن پاسخ را به یاد می‌آورم: «فکر کنم همین‌طور باشد.» بعد او پاسخ داد: «تمام آنچه تو باید انجام بدهی، این است که از فکر آدم‌های ثروتمند نسخه‌برداری کنی.»

«خب، پول به اندازه عشق اهمیت ندارد.» آیا این مقایسه احمقانه نیست؟ مثل اینکه بگوییم دست مهم‌تر است یا پا؟ آیا امکان دارد که هر دو مهم باشند؟ دوستان من خوب گوش کنید: پول در زمینه‌هایی که کاربرد دارد، بی‌نهایت مهم است و در زمینه‌هایی که کاربردی ندارد اهمیت نیز ندارد و اگرچه عشق نیز می‌تواند در دنیا کاربرد داشته باشد، ولی مطمئناً برای ساختن بیمارستان، کلیسا یا خانه نمی‌شود آن را پرداخت کرد! ضمناً نمی‌شود با آن شکم کسی را سیر کرد.

دنیای درونی من، دنیای بیرونی مرا می‌سازد.

اگر کاری را که واقعاً می‌خواهی نمی‌توانی انجام دهی، معنایش این است که موردی هست که تو آن را نمی‌دانی!

اگر کارها در زندگی بیرون شما به‌خوبی نمی‌گذرد به خاطر آن است که کارهای درونی شما خوب نمی‌گذرند. به همین سادگی!

اجازه بدهید سؤالی از شما بپرسم، «اولین دفعه که مورد تازه‌ای را امتحان کردید، راحت بود یا سخت؟» معمولاً سخت؛ اما بعد از آن چه شد؟ هرچه بیشتر آن کار را انجام دادید راحت‌تر شد؛ درست است؟ این هم همین است. هر کاری در آغازش سخت است؛ اما اگر به آن بچسبید و ادامه دهید، درنهایت از منطقه سختی عبور می‌کنید، موفق می‌شوید و بعد از آن یک منطقه راحتی جدید و بزرگ دارید که معنای آن این است: شما شخص بزرگ‌تری شده‌اید. تکرار می‌کنم، فقط وقتی در سختی قرار دارید، زمانی است که در حال رشد هستید. از حالا به بعد هروقت احساس سختی و ناراحتی کردید به‌جای عقب‌نشینی و برگشتن به منطقه راحت و قدیمی خودتان، با کف دست به پشت خود زده و بگویید: «من باید رشد کنم.» و حرکت به جلو را ادامه دهید. اصلی برای ثروتمند شدن فقط وقتی در سختی قرار دارید، زمانی است که در حال رشد هستید.

خودآگاهی مشاهده کردن افکار و اعمال خود است طوری که بتوانید براساس انتخاب واقعی در زمان حال و به‌جای برنامه گرفتن از گذشته، زندگی کنید.

بیشتر ما معتقدیم که براساس انتخاب‌های خود زندگی می‌کنیم. درصورتی‌که معمولاً این‌طور نیست! حتی اگر واقعاً هم روشن‌بین باشیم، امکان دارد تنها انتخاب‌های کمی در طول روز که منعکس‌کننده آگاهی ما به خودمان در زمان حال است، برای ما حاصل شود؛ ولی برای بخش‌های عمده‌ای از روز، ما درست مثل یک آدم ماشینی هستیم که خودبه‌خود کار می‌کنیم و با تربیت‌های گذشته و عادت‌های قدیمی برنامه‌ریزی می‌شویم و در اینجاست که «خودآگاهی» مطرح می‌شود.