بریده‌هایی از کتاب غدیر

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

«مَنْ کنْتُ مَولاه فَهذا عَلی مَولاه

ولایت یعنی تنها علی را حاکم گرفتن و تنها او را دوست داشتن و این ولایت و سرپرستی است

علی می‌گفت: «لَیسَ أَمْری و أَمْرُکمْ واحداً انّی أُریدُکمْ للّه و أَنْتُمْ تُریدُونَنی لأَنْفُسِکمْ.» هدف من و شما یکی نیست. من شما را نه برای خودم و نه برای خودتان، که برای حق می‌خواهم، در حالی که شما مرا به خاطر خویشتن و منافع خود خواستارید

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

روز غدیر، روز نور، روز سرور، روز سرشاری و اکمال، روز باروری و اتمام، روز رهبری و ولایت است.

و این است که همه او دوست داشتنی است و حتی دشمنش در دل شیفته اوست و مخالفش در پنهان شیدای او.

هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای، می‌تواند دوستدار علی باشد.

انسان هنگامی که تمام راه را رفت، آنگاه می‌یابد که اثر یک نگاه، اثر یک خیال، اثر یک تصمیم، بر تمام هستی و بر تمام عوالم تا چه اندازه بوده است و آنگاه می‌یابد که چقدر بر اثر بی توجهی و سرکشی ضرر کرده و زیان دیده است و آن روز بانگ برمی‌دارد و ناله می‌کند که: «یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللّه و إِنْ کنْتُ لَمِنَ السّاحِرین.»

این کافی نیست که انسان‌های مرفهی بسازیم

مگر نه این است که می‌میریم؟ پس بگذار مرگی را انتخاب کنیم که زندگی‌هایی را بارور کند و بهره‌هایی بیاورد

این است که علی به ولایت می‌رسد؛ که: «مَنْ کنْتُ مَولاه فَهذا عَلی مَولاه.»

ولایت، بالاتر از محبت و دوستی و عشق است؛ که عشق علی در دل دشمنان او هم خانه داشت

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

مگر هنگامی که بشر انسان شود.

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

در علی، علم و عشق، تدبیر و شمشیر، حریت و عبودیت، نجوای دل و آتش سخن، زمزمه شب و فریاد روز، قدرت و عزت و تواضع و ذلت، نرمش و آشنایی و خشونت و پایداری، در علی این همه هست و این همه بخاطر حق است و برای اوست و این است که همه او دوست داشتنی است و حتی دشمنش در دل شیفته اوست و مخالفش در پنهان شیدای او.

۱ ـ او می‌داند که ولی بیش از او به او علاقه دارد. ۲ ـ و بیش از او به منافع او آگاهی دارد، لذا امر او را هر چه باشد می‌پذیرد

«لَیسَ أَمْری و أَمْرُکمْ واحداً انّی أُریدُکمْ للّه و أَنْتُمْ تُریدُونَنی لأَنْفُسِکمْ.» هدف من و شما یکی نیست. من شما را نه برای خودم و نه برای خودتان، که برای حق می‌خواهم، در حالی که شما مرا به خاطر خویشتن و منافع خود خواستارید.

این مقام ولایت است که از ابوذر که برای هیچ زنده بود و برای هیچ می‌مرد، ابوذری بیرون کشید که برای حق زنده بود و برای او می‌مرد