بریده‌هایی از کتاب غدیر

روز غدیر، روز نور، روز سرور، روز سرشاری و اکمال، روز باروری و اتمام، روز رهبری و ولایت است

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای، می‌تواند دوستدار علی باشد.

معاویه با مرگ عمار بدست و پا افتاد و حیله‌ها زد که عمار را علی کشته، چون او را به میدان آورده است. در اینجا بود که شاعران علی جواب‌ها دادند که اگر این باشد پس قاتلشهیدان جنگ‌های بدر و احد محمد است، نه دشمنان محمد. کشنده حمزه اوست، نه وحشی مهدور.

علی میکرب‌ها را بر نمی‌دارد که مزاج‌ها را واکسینه می‌کند تا خود با میکرب‌ها درگیرشوند. و این رهبری سنگین‌ترین رهبری هاست

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است.

روز غدیر، روز نور، روز سرور، روز سرشاری و اکمال، روز باروری و اتمام، روز رهبری و ولایت است.

ولایت علی، علی را سرپرست گرفتن و از هواها و حرف‌ها و جلوه‌ها بریدن است. و این ولایت، ادامه ولایت حق است و دنباله توحید، آن هم توحیدی در سه بعد؛ در درون و در هستی و در جامعه؛ که توحید در درون انسان، هواها و حرف‌ها و جلوه‌ها را می‌شکند؛ هواهای دل و حرف‌های خلق و جلوه‌های دنیا را. و در جامعه طاغوت‌ها را کنار می‌ریزد و در هستی خدایان و بت‌ها را.

که سرکشی‌ها حماقت‌های زیان آوری بیش نیستند.

و هنگامی که روحی به آزادی رسید و جز امر حق امری نداشت و جز خواست او خواهشی نداشت، این روح به ولایت می‌رسد و به سرپرستی می‌رسد و دستور او و حتی نگاه او در دل‌های موحد عاشق، حرکت می‌آفری

«اذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا.»

هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای، می‌تواند دوستدار علی باشد. در علی، علم و عشق، تدبیر و شمشیر، حریت و عبودیت، نجوای دل و آتش سخن، زمزمه شب و فریاد روز، قدرت و عزت و تواضع و ذلت، نرمش و آشنایی و خشونت و پایداری، در علی این همه هست و این همه بخاطر حق است و برای اوست و این است که همه او دوست داشتنی است و حتی دشمنش در دل شیفته اوست و مخالفش در پنهان شیدای او.

مالک خودش را برای خودش می‌خواهد و علی مالک را برای خدا می‌خواهد.

مقام ولایت است که تمام نعمت‌ها را به کار می‌گیرد و به جریان می‌اندازد و این مقام ولایت است که تمام استعدادها را شکفته می‌کند و بارور می‌نماید،

انسان هنگامی که تمام راه را رفت، آنگاه می‌یابد که اثر یک نگاه، اثر یک خیال، اثر یک تصمیم، بر تمام هستی و بر تمام عوالم تا چه اندازه بوده است و آنگاه می‌یابد که چقدر بر اثر بی توجهی و سرکشی ضرر کرده و زیان دیده است و آن روز بانگ برمی‌دارد و ناله می‌کند که: «یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللّه و إِنْ کنْتُ لَمِنَ السّاحِرین.»

هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای، می‌تواند دوستدار علی باشد. در علی، علم و عشق، تدبیر و شمشیر، حریت و عبودیت، نجوای دل و آتش سخن، زمزمه شب و فریاد روز، قدرت و عزت و تواضع و ذلت، نرمش و آشنایی و خشونت و پایداری، در علی این همه هست و این همه بخاطر حق است و برای اوست و این است که همه او دوست داشتنی است و حتی دشمنش در دل شیفته اوست و مخالفش در پنهان شیدای او.

هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای، می‌تواند دوستدار علی باشد.

ولایت بزرگترین نعمت‌هاست و بالاترین نعمت‌هاست و به تعبیر قرآن متمم نعمت‌هاست؛

مگر نه این است که می‌میریم؟ پس بگذار مرگی را انتخاب کنیم که زندگی‌هایی را بارور کند و بهره‌هایی بیاورد.