بریده‌هایی از کتاب زندگی دومت زمانی آغاز می‌شود که می‌فهمی یک زندگی بیشتر نداری

متأسفانه توی مدرسه‌ها یادمون نمی‌دند که چه‌جوری از ظرفیت‌ها و توانایی‌هامون برای خوشحال‌کردن خودمون استفاده کنیم. بااین‌حال این‌کار راه‌های خودش رو داره. می‌شه پول پارو کنی و خیلی بدبخت باشی، یا برعکس؛ دارایی ناچیزی داشته باشی و بهتر از هرکسی بلد باشی از زندگی‌ت لذت ببری.

زندگی‌ام به‌عنوان یک مادر، حال خوشی نداشت. مدتی بود که تنش میان من و پسرم بالا گرفته بود. همهٔ فشارها روی من بود. در بحبوحهٔ فعالیت‌های درسی، کارهای متفرقه و قرارهای پزشکی‌اش حس می‌کردم دیگر مال خودم نیستم و دقیقه‌ای هم برای خودم وقت ندارم. همین‌که پایم را به خانه می‌گذاشتم، قاپیده می‌شدم!

جوناز می‌خواند: «همه‌چیز رو عوض کنید... همه‌چیز رو عوض کنید، برای زندگی‌ای که ارزشش رو داشته باشه، همه‌چیز رو عوض کنید... همه‌چیز رو عوض کنید». لازم بود که من هم این را ترانهٔ زندگی‌ام کنم.

عالیه. پس پیشنهاد می‌کنم همهٔ چیزهایی رو که دل‌تون می‌خواد تو زندگی‌تون تغییر بدید روی کاغذ بیارید. منظورم همه‌چیزه، از پیش‌پاافتاده‌ترین‌شون تا اساسی ترین اون‌ها. هیچ‌چیزی رو سانسور نکنید، باشه؟ موافقید؟ ـ بله، کاملاً.

آخرش یه روز می‌رم و توی فکرم زندگی می‌کنم، چون اونجا همه‌چی خوب پیش می‌ره... خب، چه‌جوری وارد عمل بشم و این مرحلهٔ چه‌کنم‌چه‌کنم رو پشت‌سر بذارم؟

آخرش یه روز می‌رم و توی فکرم زندگی می‌کنم، چون اونجا همه‌چی خوب پیش می‌ره... خب، چه‌جوری وارد عمل بشم و این مرحلهٔ چه‌کنم‌چه‌کنم رو پشت‌سر بذارم؟

آخرش یه روز می‌رم و توی فکرم زندگی می‌کنم، چون اونجا همه‌چی خوب پیش می‌ره... خب، چه‌جوری وارد عمل بشم و این مرحلهٔ چه‌کنم‌چه‌کنم رو پشت‌سر بذارم؟

گویا به‌همان سادگی که نابینا خط بریل می‌خواند، مرا خواند:

«انجام‌دادن آنچه دوست داری، آزادی است؛ و دوست‌داشتن آنچه انجام می‌دهی، خوشبختی».

باید بلد بود کسی رو در یک فاصلهٔ اصولی دوست داشت. مثل کِش می‌مونه؛ نه زیاد فشرده باشه، چون خفه کننده ست، و نه زیاد سست چون آخرش درمی‌ره.

طبیعت بیشتر از ازدواج یا بازی لوتو، حال خوشی را از نظرِ ذهنی برای افرادی که با آن همنشین باشند، به‌صورت روزانه و مستمر به‌ارمغان می‌آورد.

پل بوئِس می‌گفت: «بخشش موجب فراموش‌کردن گذشته نمی‌شود، اما آینده را وسعت می‌بخشد»

«در مصاف با صخره، جوی آب همیشه برنده است، نه به‌خاطر قدرت بیشتر، بلکه به‌خاطر ایستادگی‌اش»، اچ.جکسون براون..

یک رؤیا؛ حتی با درآمد کم، بازهم یک رؤیاست!

آرزو می‌کنم روزی فرارسد که هریک از ما، ارزش توانمندی‌ها و استعدادهای‌مان را بدانیم و مسئولیت خوشبختی‌مان را به‌دوش بکشیم، زیرا چیزی ارزشمندتر از آن نیست که به‌سانِ رؤیاهای کودکی‌مان زندگی کنیم. مسیرتان زیبا...

نباید چیزهایی را که با یکدیگر قابلِ‌قیاس نیستند، باهم مقایسه کرد.

پل بوئِس می‌گفت: «بخشش موجب فراموش‌کردن گذشته نمی‌شود، اما آینده را وسعت می‌بخشد».

«هر کسی لیاقت این رو داره که بهش شانس شناخته‌شدن بدیم. پس باید قضاوت‌ها، پیش‌داوری‌ها و برداشت‌ها رو کنار بذاریم. شما رو به چالشِ نزدیک‌شدن به کسی که زیاد دوستش ندارید دعوت می‌کنم تا با او بیشتر آشنا بشید...»

حتی زمانی که آسمون ابریه، هنوز رنگش آبیه! هروقت هم که شما دلگیر و ترش‌رو هستید، هنوز توی وجودتون این آسمون آبی جادویی هست و انتظارتون رو می‌کشه.

بهش می‌گند «گفتگوی خفه»! گوش‌کردنی که با بی‌اعتنایی همراه باشه که اسمش گوش‌کردن نیست... گوش‌دادن واقعی اونیه که خودت رو جای طرف بذاری و درکش کنی. نمی‌تونید تصور کنید کسی که گوش‌کردن واقعی رو بلد باشه چقدر کمیابه! گاهی با خودم می‌گم کسی که گوش‌سپردن رو بلده، پادشاه عالمه!